PUBLIC SOCIAL ASSISTANCE AND SOCIAL SERVICES FOR PEOPLE WITH DISABILITIES

Yıl 2022, , 835 - 872, 12.09.2022

Sıdıka Buluş

https://doi.org/10.33432/ybuhukuk.1136491

Öz

Social security is a right that everyone should achieve in the face of increasing and diversifying risks every day. It has a special importance for people with disabilities who need support to maintain their lives on an equal footing with other people in society. In Turkish Law, there are social assistance and social service provisions for individuals with disabilities who cannot benefit from social insurance. Social assistance provides people in need who do not have enough income with income security. Since economic support is not enough for people with disabilities to participate in public life and adapt to
society, social services have also been deemed necessary. Services such as providing care and rehabilitation services at home or in care centers for people with disabilities who need it, providing basic and vocational education are the main social services offered to enable them to participate in social life.
Individuals with disabilities are not required to pay any price to benefit from social assistance and services. In order for these social benefits and services offered to people with disabilities to achieve their goals, they must be organized in accordance with today's economic conditions, managed by specialists and implemented fairly, regardless of the differences amongst people.

Anahtar Kelimeler

Social Security, Disability, People with Disabilities, Social Assistance, Social Service.

ENGELLİ BİREYLERE YÖNELİK KAMUSAL SOSYAL YARDIM VE SOSYAL HİZMETLER

Öz

Sosyal güvenlik, her geçen gün artan ve çeşitlenen riskler karşısında herkesin ulaşması gereken bir haktır. Toplumdaki diğer insanlar ile eşit koşullarda hayatını sürdürmek için desteğe ihtiyaç duyan engelli bireyler bakımından ise ayrı bir öneme sahiptir. Türk Hukukunda sosyal sigortalardan faydalanamayan engelli bireyler için sosyal yardım ve sosyal hizmet düzenlemeleri vardır. Geçimini sağlamak için yeterli geliri bulunmayan muhtaç durumdaki kimselere gelir güvencesi sağlamak üzere sosyal yardımlar yapılmaktadır. Engelli bireylerin toplumsal hayata katılması, topluma uyum sağlaması ve faydalı hale gelmesi bakımından ekonomik destek yeterli olmadığından sosyal hizmetler de gerekli görülmüştür. İhtiyaç duyan engelli bireylere evde veya bakım merkezlerinde bakım ve rehabilitasyon hizmeti sunulması, temel ve mesleki eğitim verilmesi gibi hizmetler bu kimselerin topluma kazandırılması bakımından sunulan başlıca sosyal hizmetlerdir. Engelli bireylerin sosyal yardım ve hizmetlerden yararlanmak için herhangi bir karşılık ödemesi gerekmemektedir. İhtiyaç duyan engelli bireylere sunulan bu sosyal yardım ve hizmetlerin amacına ulaşması için günümüz ekonomik koşullarına uygun düzenlenmesi, uzman kişiler tarafından yönetilmesi ve kişiler arasında ayrım gözetilmeksizin adil şekilde uygulanması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Güvenlik, Engellilik, Engelli Birey, Sosyal Yardım, Sosyal Hizmet

Kaynakça

• Arıcı, Kadir (2015) Türk Sosyal Güvenlik Hukuku, 1. Baskı, Ankara, Gazi Kitabevi.
• Aydınöz, Gonca (2008) “Engellinin Sosyal Güvenliği Bakımından Sosyal Yardım ve Sosyal Hizmetler”, (Yüksek Lisans), Galatasaray Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ay, Hakan/Akan, Recep (2017) “Tarihsel Süreçte Sosyal Yardımların Gelişimi”, 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, C:6, S:18, s.787-798.
• Doğan Çelik, Esra (2016) “Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Sosyal Hizmetler”, (Yüksek Lisans), Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Evlice, Ertuğrul (2019) “Engellilerin Türk Sosyal Güvenlik Sistemindeki Yeri”, Asya’dan Avrupa’ya Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, S:7 s.79-92.
• Günay, C. İlhan (2020) İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, 6. Baskı, Ankara, Yetkin Yayınları.
• Güzel, Ali/Okur, A. Rıza/Caniklioğlu, Nurşen (2020) Sosyal Güvenlik Hukuku, 18. Baskı, İstanbul, Beta Yayıncılık.
• Güzel, Ali/Okur, A. Rıza/Caniklioğlu, Nurşen (2021) Sosyal Güvenlik Hukuku, 19. Baskı, İstanbul, Beta Yayıncılık.
• Haspolatlı, Ersin (2014) “Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakıfları Üzerine Bir İnceleme”, İnsani ve Sosyal Araştırmalar Merkezi, <https://www.insamer.com/tr/sosyal-yardimlasma-ve-dayanismavakiflari- uzerine-bir-inceleme_65.html> s.e.t 20.06.2022.
• Işık Erol, Sevgi (2019) Türk Sosyal Güvenlik Sisteminde Sosyal Hizmetler, 1. Baskı, Ankara, İksad Yayınları.
• Karaaslan, Erkan (2013) Engelli Hakları, 1. Baskı, Antalya, Bekad Yayınları.
• Karabulut, Alpaslan (2011) “Türkiye’de Sosyal Yardım ve Sosyal Yardımların Tek Merkezden Yürütülebilirliği”, (Yüksek Lisans), Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Kesgin, Bedrettin (2012) Kamu Sorumluluğunda Sosyal Hizmet, 1. Baskı, İstanbul, Açılım Yayınları.
• Kesgin, Bedrettin (2013) Kamu Sosyal Politikalarında Sosyal Yardım, 1. Baskı, İstanbul, Açılım Yayınları.
• Korkusuz, M. Refik/Uğur, Suat (2020) Sosyal Güvenlik Hukuku, 7. Baskı, Bursa, Ekin Yayıncılık.
• Özdamar, Murat/Çakar Erden (2015) “Muhtaç Yaşlılar ile Engellilere Aylık Bağlanması ve Bunların Bakımını Üstlenenlere Evde Bakım Ücreti Ödenmesinin Şartları”, İş ve Hayat, C:1, S:2, s. 169-183.
• Sözer, A. Nazım (1994) Türkiye’de Sosyal Hukuk, 1. Baskı, Ankara, Türk Tarih Kurumu Basımevi.
• Sümer, H. Hadi (2021) Sosyal Güvenlik Hukuku, 2. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
• Şişman, Yener (2011) “Türkiye’de Özürlülere Yönelik Yasal Düzenlemeler”, Sosyal Siyaset Konferansları, S:60 2011/1, s.169-221.
• Tuncay, A.Can/Ekmekçi, Ömer (2021) Sosyal Güvenlik Hukuku Dersleri, 21. Baskı, İstanbul, Beta Yayıncılık.
• Urhanoğlu, İştar (2018) “Türk Sosyal Güvenlik Sistemi İçerisinde Yaşlılara Yönelik Sosyal Yardım ve Sosyal Hizmetler”, Sosyal Güvenlik Dergisi, C: 8, S: 2 , s.23-40.
• Uşan, M. Fatih (1999) İş Hukukunda Sakat İstihdamı, 1. Baskı, Ankara, Türkiye Sağlık İşçileri Sendikası Yayınları.
• Uşan, M. Fatih (2009) Türk Sosyal Güvenlik Hukukunun Temel Esasları, 2. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
• Uşan, M.Fatih/Erdoğan, Canan (2021) İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku, 2. Baskı, Ankara, Seçkin Yayıncılık.
• Ünal, Canan (2012) Özürlülerin Sosyal Güvenlik Hakları, 1. Baskı, İstanbul, Beta Yayıncılık.
• Yuvalı, Ertuğrul (2017) Türk Sosyal Güvenlik Hukukunda Merkezi Sosyal Yardımlar, 1. Baskı, Ankara, Turhan Kitabevi.
• Yuvalı, Ertuğrul (2018) “Hak Temelli Sosyal Yardım ve Klientalizm”, TBB Dergisi, S:135, s.383-404.