Oyun, Öğrenme ve Deneyimin Birleşimi: Çocuk Müzeleri

Yıl 2017, Cilt: 12 Sayı: 2 - Yaratıcı Drama Dergisi "Müze Özel Sayısı", 17 - 30, 01.06.2017

Yaşare Aktaş Arnas

Öz

Okul öncesi dönemdeki çocuklarda öğrenmelerin kalıcı olması, çocukların doğrudan

deneyimlemesini gerektirmektedir. Bu amaçla öğretmenler sınıf içindeki sınırlı öğrenme

alanlarının yanı sıra sınıf dışında da birçok öğrenme kaynağı oluşturmalıdırlar. Bu

amaçla öğretmenler çocuklara günlük hayatı da içine alacak çeşitli eğitim ortamları

ve eğitim etkinlikleri sunmalıdırlar.

Bu anlamda günümüzde pek çok ülkede çocukların öğrenme deneyimlerini artırmak

amacıyla okul dışı mekânlar olarak çocuk müzeleri, bilim merkezleri, doğa merkezleri

ve keşif odaları gibi çeşitli mekânlar oluşturulmuştur. Çocukları temel alarak kurulan

bu mekânlara en güzel örneklerden biri “çocuk müzeleri” dir. Geçmişi 1899’lara

uzanan çocuk müzeleri, diğer geleneksel müzeler gibi kültürel değerleri belgeleyen

ve sergileyen kurumlar olmanın yanı sıra çocuklara pek çok eğitim aktivitesi de

sunmaktadır. Çocuk müzeleri, çocuklara oyunlar yoluyla öğrenmeleri için tasarlanan

müzeler olup etkinliklerin odağında çocuklar yer almaktadır. Bu müzeler açık ve

kapalı alanda sundukları sergiler, programlar ve atölye çalışmaları yolu ile çocuklara

çeşitli öğrenme fırsatları sunmaktadırlar.

Bu çalışmada okul öncesi dönemde oyun, öğrenme ve öğrenme mekanları olarak

çocuk müzeleri hakkında bilgi verilecek ve çocuklarla çocuk müzesinde yapılabilecek

bir drama etkinliğine yer verilecektir.

Anahtar Kelimeler

Oyun, Öğrenme, Öğrenme ortamı, Çocuk müzeleri, Yaratıcı drama

Kaynakça

• Adıgüzel, Ö. (2003). Oyun ve drama ilişkisi. A. Öztürk (Ed.), Çocukta Yaratıcılık ve Drama (ss. 91-108). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Adıgüzel, Ö. (2006). Okul dışında farklı bir öğrenme ortamı olarak çocuk müzeleri. Bilim, Eğitim, Toplum. 4(4), 32-40.
• Aktaş Arnas Y. & Sarıbaş Ş. (2017). Invastigation of young children’s outdoor play. OMEP 69. World Assembly and International Conference sunulan bildiri. University of Zagreb Faculty of Teacher Education, Opatija, Hırvatistan.
• Aktaş Arnas, Y., Erden, Ş., Aslan, D., & Cömertpay, B. (2003). Okul öncesi öğretmenlerin günlük programda yer verdikleri etkinlikler ve bu etkinliklerde kullandıkları yöntemler. G., Haktanır (Ed.) OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı Bildiri Kitabı (ss. 435–450) İstanbul: Ya-pa Yayınevi.
• Aktaş Y. & Mangır M. (1993). Çocuğun gelişimde oyunun önemi. Yaşadıkça Eğitim Dergisi, 26(16), 14-19.
• Akyol, A. A & Köksal Akyol, A. (2015). Museums and early childhood education. Global Journal on Humanites & Social Sciences, 01, 101-108.
• Aslan D., Günay Bilaloğlu R., Aktaş Arnas Y., (2006). Okul öncesi öğretmenlerinin günlük programda yer verdikleri matematik etkinliklerinin ve bu etkinlikleri uygulama biçimlerinin incelenmesi. O. Ramazan, R. Zembat (Eds) Avrupa Birliği Uyum Sürecinde Okul Öncesi Eğitimin Bugünü ve Geleceği Sempozyumu Bildiri Kitabı (ss. 243-257). İstanbul: Ya-Pa Yayınevi.
• Association of Children’s Museums (ACM). (2017). About Children’s Museums, http://www.childrensmuseums.org. Erişim tarihi: 6.2.2017.
• Bergen, D. (2002). The role of pretend play in children’s cognitive development. Early Childhood Reseach Practice, 4(1), 1-8.
• Buyurgan, S. & Bingöl, M. (2012). Müzede Öğrenme ve Çocuk Müzeleri. İ. San (Ed.), Çocuk Müzeleri ve Yaratıcı Drama içinde (147-169). Ankara: Naturel Yayıncılık.
• Carlsson-Paige, N., McLaughlin, G. B., & Almon, J. W. (2015). Reading Instruction in Kindergarten: Little to Gain and Much to Lose. Alliance for Childhood & Defending the Early Years https://truthinamericaneducation.com/wp-content/uploads/2015/06/readinginkindergarten_online-1.pdf. Erişim tarihi: 6.2.2017
• Carver, A., Timperio, A. & Crawford, D. (2008) Playing it safe: The infl uence of neighbourhood safety on children’s physical activity-A review. Health & Place, 14, 217–227.
• Chaillé, C. (1978). The child’s conceptions of play, pretending, and toys: Sequences and structural parallels. Human Development, 21, 201-210.
• Cleaver, J. (1988) Doing Children’s Museums: A Guide to 225 Hands-on Museums. USA: Williamson Publishing Co.
• Coplan, R. J. & Arbeau, K. A. (2009). Peer interactions and play in early childhood. In K. H. Rubin, W. M. Bukowksi, & B. Laursen (Eds), Social, emotional, and personality development in context (143-161). New York: The Guilford Press.
• Çocuk ve Gençlik Müzeleri Derneği. (2012). Tarihçe, http://www.cocukmuzem.org.tr. Erişim tarihi: 6.2.2017
• Dilli, R., & Dümenci, S. B. (2015). Effect of museum education on teaching extinct animals lived in Anatolia to pre-school children. Egitim ve Bilim, 40(181), 217–230. Edwards, C., Gandini, L., & Forman, G. (1998). The hundred languages of children: The Reggio-Emilia approach-advanced refl ections. Greenwich, CT: Ablex. Fisher E. P. (1992). The impact of play on development: A meta-analysis. Play and Culture, 5, 159–181.
• Fox, J. E. (2007). Back to basics: Play in early childhood. Early Childhood News, 12-15, www.earlychildhoodnews.com/earlychildhood/article_view.aspx? ArticleID=240. Erişim tarihi: 6.2.2017
• Galyer, K. T., & Evans, I. M. (2001). Pretend play and the development of emotion regulation in preschool children. Early Child Development and Care, 166(1), 93-108.
• Gilliam, W. S. (2005). Prekindergarteners left behind: Expulsion rates in state prekindergarten systems. New York, NY: Foundation for Child Development.
• Gray, P. (2011). The Decline of Play and the Rise of Psychopathology in Children and Adolescents s. American Journal of Play, 3(4), 443–463.
• Gürgah Oğul, İ. & Aktaş Arnas, Y. (2016). Preschool children’s mathematical experiences in outdoor play. In R. Efe, İ. Koleva, E. Atasoy, & İ. Cürebal (Eds), Developments in educational sciences (196-207). Sofi a: St. Kliment Ohridski University Press.
• Henderson, T. Z., & Atencio, D. J. (2007). Integration of play, learning, and experience: What museums afford young visitors. Early Childhood Education Journal, 35(3), 245–251.
• Hirsh-Pasek, K., & Golinkoff, R. (2003). Einstein never used fl ashcards: How our children really learn and why they need to playmore and memorize less. Emmaus, PA: Rodale Press.
• Hohmann, M. & Weikart, D. P. (2000). Küçük çocukların eğitimi. (S. Saltiel & Ü. Öğüt, Çev.) Kuruçeşme, İstanbul: Hisar Eğitim Vakfı Yayınları.
• Howes, C., & Matheson, C. C. (1992). Sequences in the development of competent play with peers: Social and social pretend play. Developmental Psychology, 28(5), 961–974.
• Hughes, F. P., Noppe, L. D., & Noppe, I. C. (1985). Human development across the life span. St. Paul: West Publishing Company.
• Karadeniz, C. (2009). Dünyada çocuk müzeleri, bilim, keşif ve teknoloji merkezlerinin incelenmesi ve Türkiye için bir çocuk müzesi modeli oluşturulması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıklarını Koruma Genel Müdürlüğü. (t.y.). Ankara çocuk müzesi. http:// www.kulturvarliklari.gov.tr/TR,77707/ankara-cocuk-muzesi.html. Erişim tarihi: 6.2.2017
• Larson, R. W. (2001). How US children and adolescents spend time: What it does (and doesn’t) tell us about their development. Current Directions in Psychological Science, 10(5), 160-164.
• Luke, J. J., & Windleharth, T. (2013). The learning value of children’s museums: Building a fi eld-wide research agenda. Association of Children’s Museum, http://www. childrensmuseums. org/images/learning-value-of-childrens-museums-landscape-review. pdf. Erişim tarihi: 6.2.2017
• Lundmark, C. (2002). Lifelong learning. AIBS Bulletin, 52(4), 325-325. Mamak Belediyesi (t.y.). Türkiye’nin ilk çocuk müzesi Mamak’ta kuruluyor. http://www.mamak.bel.tr/turkiyenin-ilk-cocuk-muzesi-mamakta-kuruluyor.aspx. Erişim tarihi: 6.2.2017
• Mayfi eld, M. I. (2005). Children’s museums: purposes, practices and play? Early Child Development and Care, 175(2), 179–192.
• McCans, S. E. (2004). Wild places: An exploration of mothers’ attitudes & beliefs regarding risk in outdoor play settings. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, The University of Guelph, Kanada.
• McCaslin, N. (2016). Yaratıcı drama sınıfın içinde ve dışında. (P. Özdemir Şimşek, Çev.). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Michnick-Golinkoff, R. Hirsh-Pasek, K. & Singer, D.G. (2006). Play = Learning: A Challenge for Parents and Educators. In D. G. Singer, R. Michnick Golinkoff, & K. Hirsh-Pasek (Eds), Play=learning: How play motivates and enhances children’s cognitive and social- emotional growth (1-20). New York, NY: Oxford University Press.
• Miller, E., & Almon, J. (2009). Crisis in the kindergarten: Why children need to play in school (Alliance for Childhood Rep. No. NJ3a). College Park, MD.
• Palincsar, A. S. (1998). Social constructivist perspectives on teaching and learning. Annual review of psychology, 49(1), 345-375.
• Pellegrini, A. D. (1980). The relationship between kindergartner’s play and achievement in prereading, language, and writing. Psychology in the schools, 17(4), 530-535.
• Rideout, V. & Hamel, E. (2006). Media Family: Electronic Media in the Lives of Infants, Toddlers, Preschoolers, and Their Parents, Menlo Park, California: Henry J. Kaiser Family Foundation.
• Rubin, K.H., Coplan, R. Chen, X., Bowker, J.C., McDonald, K. & Heverly-Fitt, S. (2015). Peer relationships in childhood. In M. H. Bornstein & M.E. Lamb (Eds.), Developmental science: An advanced textbook. (7th edition) (591-649). New York: Psychology Press.
• Samuelsson, I. P., & Carlsson, M. A. (2008). The Playing Learning Child: Towards a pedagogy of early childhood. Scandinavian Journal of Educational Research, 52(6), 623–641.
• Samuelsson, I. P., & Carlsson, M. A. (2008). The Playing Learning Child: Towards a pedagogy of early childhood. Scandinavian Journal of Educational Research, 52(6), 623–641.
• Singer, D. G., Golinkoff, R. M., & Hirsh-Pasek, K. (Eds.). (2006). Play= Learning: How play motivates and enhances children’s cognitive and social-emotional growth. New York, NY: Oxford University Press.
• Smith, P.K., Takhvar, M., Gore, N., & Vollstedt, R. (1985). Play in young children: Problems of definition, categorization and measurement. Early Child Development and Care, 19, 25-41.
• Speaker, K. M. (2001). Interactive exhibits theory: Hints for implementing learner-centered activities in elementary class- rooms. Education, 121, 610–614.
• Stipek, D., Feiler, R., Daniels, D., & Milburn, S. (1995). Effects of different instructional approaches on young children’s achievement and motivation. Child development, 66(1), 209-223.
• Veitch, J., Bagley, S., Ball, K., & Salmon, J. (2006). Where do children usually play? A qualitative study of parents’ perceptions of infl uences on children’s active free-play. Health and Place 12, 383–393.
• Vygotsky, L. (1978). The role of play in development. In M. Cole (Trans.), Mind in Society (pp. 92-104). Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Whitebread, D. D., Basilio, M., Kuvalja, M. & Verma, M. (2012). The importance of play: a report on the value of children’s play with a series of policy recommendations. Brussels, Belgium: Toys Industries for Europe.
• Wright, J. C., Huston, A. C., Vandewater, E. A., Bickham, D. S., Scantlin, R. M., Kotler, J. A., Hofferth, S.(2001). American children’s use of electronic media in 1997: A national survey. Applied Developmental Psychology, 22, 31–47.