Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

RELATIONSHIP BETWEEN THE GENERAL SELF-EFFICACY AND CONFLICT MANAGEMENT STYLE: A RESEARCH ON PRIVATE SECTOR WORKERS

Yıl 2018, , 116 - 127, 30.09.2018
https://doi.org/10.11611/yead.444002

Öz

The study was conducted to
investigate the relationship between general self-efficacy beliefs and conflict
management styles. In this research, the participants of the study were private
company employees. Private sector employees working in Ankara, Istanbul and
Zonguldak provinces are selected as sample of the study and the data collection
method is the questionnaire. Jerusalem and Schwarzer's "General Self
Efficacy Scale" and Rahim's Organizational Conflict Inventory 2 has been
used in the questionnaire. 240 questionnaires were evaluated, and the
relational screening model was used in the study. Mann-Whitney U and
Kruskal-Wallis tests were applied in the difference analyzes and the variables
were examined. According to the analysis results, a statistically significant
relationship was found between participant’s general self-efficacy and three
conflict management styles which are integration, dominating and compromising.

Kaynakça

  • Andrews, I. R., ve Tjosvold, D. (1983) “Conflict Management Under Different Levels of Conflict Intensity”, Journal of Occupational Behaviour, 4(3): 223–228.
  • Bandura, A. (1982) “Self-Efficacy Mechanism in Human Agency”, American Psychologist, 37(2): 122-147.
  • Bandura, A. (1994) “Self-Efficacy”, In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of Human Behavior, New York: Academic Press, 4: 71-81.
  • Bandura, A. (1997) “Self-Efficacy: The Exercise of Control”, New York: Worth Publishers.
  • Darwin, C. (1872) “On the Origin of Species”, 6th Edition, Cambridge, Harvard University Press.
  • De Dreu, C. K. (1997) “Productive Conflict: The Importance of Conflict Management and Conflict Issue”, De Dreu, C. K. ve Van De Vliert, Using Conflict in Organizations, 1: 9-22. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Epel, E., Bandura, A., ve Zimbardo, P. (1999) “Escaping Homelessness: The Influences of Self‐Efficacy and Time Perspective on Coping With Homelessness”, Journal of Applied Social Psychology, 29(3): 575–596.
  • Friedman, R. A., Tidd, S. T., Currall, S. C., ve Tsai, J. C. (2000) “What Goes Around Comes Around: The Impact of Personal Conflict Style on Work Conflict and Stress”, International Journal of Conflict Management, 11(1): 32–55.
  • Morgan, G. (2006) “Images of Organization”, Updated Edition, Thousand Oaks, Sage Publications.
  • Rahim, M. A., ve Bonoma, T. V. (1979) “Managing Organizational Conflict: A Model for Diagnosis and Intervention”, Psychological Reports: 44: 1323–1344.
  • Rahim, M. A., Garrett, J. E., ve Buntzman, G. F. (1992) “Ethics of Managing Interpersonal Conflict in Organizations. Journal of Business Ethics”, 11:(5/6) 423–432.
  • Rahim, M. A. (2002) “Toward a Theory of Managing Organizational Conflict. International Journal of Conflict Management”, 13(3): 206–235.
  • Robbins, S. P. (1974) “Managing Organizational Conflict: A Nontraditional Approach”, NJ: Prentice-Hall.
  • Sinding, K., ve Christian Waldstrøm. (2014) “Organisational Behaviour”, 5th Edition, New York: Mcgraw-Hill Companies.
  • Şirin, E. F. (2008) “Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Yöneticilerinin Liderlik Stilleri Ve Çatışma Yönetimi Stratejilerinin İncelenmesi”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Thomas, K. W. (1992) “Conflict and Conflict Management: Reflections and Update. Journal of Organizational Behavior”, 13(3): 265–274.
  • Tipton, R. M., ve Worthington, E. L. (1984) “The Measurement of Generalized Self-Efficacy: A Study of Construct Validity”, Journal of Personality Assessment, 48(5): 545-548.
  • Trudel, J., ve Reio, T. G. (2011) “Managing Workplace Incivility: The Role of Conflict Management Styles—Antecedent or Antidote?”, Human Resource Development Quarterly, 22(4): 395–423.
  • Yeşilay, A. (1996) “Genelleştirilmiş Özyetki Beklentisi Ölçeği”, http://userpage.fu-berlin.de/~health/turk.htm (02.09.2017).

GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2018, , 116 - 127, 30.09.2018
https://doi.org/10.11611/yead.444002

Öz

Bu
araştırmada, özel şirket çalışanlarının genel öz yeterlik algıları ve çatışma
yönetim tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Veri toplama
yönteminin anket olduğu çalışmanın örneklemini kolayda örnekleme yoluyla
seçilen Ankara, İstanbul ve Zonguldak illerinde faaliyet gösteren özel sektör
çalışanları oluşturmaktadır.
Bu anket
çalışmasında Jerusalem ve Schwarzer’in Genel Öz-Yeterlik Ölçeği ve Rahim’in
Örgütsel Çatışma Envanteri 2 kullanılmıştır.
240 anketin değerlendirildiği
çalışmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Anketin verileri SPSS
istatistik programında analiz edilmiştir. Fark analizlerinde Mann-Whitney U ve
Kruskal-Wallis testleri uygulanarak değişkenler incelenmiştir. Analiz
sonuçlarına göre katılımcıların genel öz yeterlikleri ile bütünleştirme,
zorlama ve uzlaşma tarzları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki
bulunmuştur. 

Kaynakça

  • Andrews, I. R., ve Tjosvold, D. (1983) “Conflict Management Under Different Levels of Conflict Intensity”, Journal of Occupational Behaviour, 4(3): 223–228.
  • Bandura, A. (1982) “Self-Efficacy Mechanism in Human Agency”, American Psychologist, 37(2): 122-147.
  • Bandura, A. (1994) “Self-Efficacy”, In V. S. Ramachaudran (Ed.), Encyclopedia of Human Behavior, New York: Academic Press, 4: 71-81.
  • Bandura, A. (1997) “Self-Efficacy: The Exercise of Control”, New York: Worth Publishers.
  • Darwin, C. (1872) “On the Origin of Species”, 6th Edition, Cambridge, Harvard University Press.
  • De Dreu, C. K. (1997) “Productive Conflict: The Importance of Conflict Management and Conflict Issue”, De Dreu, C. K. ve Van De Vliert, Using Conflict in Organizations, 1: 9-22. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
  • Epel, E., Bandura, A., ve Zimbardo, P. (1999) “Escaping Homelessness: The Influences of Self‐Efficacy and Time Perspective on Coping With Homelessness”, Journal of Applied Social Psychology, 29(3): 575–596.
  • Friedman, R. A., Tidd, S. T., Currall, S. C., ve Tsai, J. C. (2000) “What Goes Around Comes Around: The Impact of Personal Conflict Style on Work Conflict and Stress”, International Journal of Conflict Management, 11(1): 32–55.
  • Morgan, G. (2006) “Images of Organization”, Updated Edition, Thousand Oaks, Sage Publications.
  • Rahim, M. A., ve Bonoma, T. V. (1979) “Managing Organizational Conflict: A Model for Diagnosis and Intervention”, Psychological Reports: 44: 1323–1344.
  • Rahim, M. A., Garrett, J. E., ve Buntzman, G. F. (1992) “Ethics of Managing Interpersonal Conflict in Organizations. Journal of Business Ethics”, 11:(5/6) 423–432.
  • Rahim, M. A. (2002) “Toward a Theory of Managing Organizational Conflict. International Journal of Conflict Management”, 13(3): 206–235.
  • Robbins, S. P. (1974) “Managing Organizational Conflict: A Nontraditional Approach”, NJ: Prentice-Hall.
  • Sinding, K., ve Christian Waldstrøm. (2014) “Organisational Behaviour”, 5th Edition, New York: Mcgraw-Hill Companies.
  • Şirin, E. F. (2008) “Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu Yöneticilerinin Liderlik Stilleri Ve Çatışma Yönetimi Stratejilerinin İncelenmesi”, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Thomas, K. W. (1992) “Conflict and Conflict Management: Reflections and Update. Journal of Organizational Behavior”, 13(3): 265–274.
  • Tipton, R. M., ve Worthington, E. L. (1984) “The Measurement of Generalized Self-Efficacy: A Study of Construct Validity”, Journal of Personality Assessment, 48(5): 545-548.
  • Trudel, J., ve Reio, T. G. (2011) “Managing Workplace Incivility: The Role of Conflict Management Styles—Antecedent or Antidote?”, Human Resource Development Quarterly, 22(4): 395–423.
  • Yeşilay, A. (1996) “Genelleştirilmiş Özyetki Beklentisi Ölçeği”, http://userpage.fu-berlin.de/~health/turk.htm (02.09.2017).
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Alper Gerçek 0000-0002-8380-9985

Özlem Balaban 0000-0001-6830-5052

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Gerçek, A., & Balaban, Ö. (2018). GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 16(1), 116-127. https://doi.org/10.11611/yead.444002
AMA Gerçek A, Balaban Ö. GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. Eylül 2018;16(1):116-127. doi:10.11611/yead.444002
Chicago Gerçek, Alper, ve Özlem Balaban. “GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 16, sy. 1 (Eylül 2018): 116-27. https://doi.org/10.11611/yead.444002.
EndNote Gerçek A, Balaban Ö (01 Eylül 2018) GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 16 1 116–127.
IEEE A. Gerçek ve Ö. Balaban, “GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”, Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, c. 16, sy. 1, ss. 116–127, 2018, doi: 10.11611/yead.444002.
ISNAD Gerçek, Alper - Balaban, Özlem. “GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi 16/1 (Eylül 2018), 116-127. https://doi.org/10.11611/yead.444002.
JAMA Gerçek A, Balaban Ö. GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 2018;16:116–127.
MLA Gerçek, Alper ve Özlem Balaban. “GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. Yönetim Ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, c. 16, sy. 1, 2018, ss. 116-27, doi:10.11611/yead.444002.
Vancouver Gerçek A, Balaban Ö. GENEL ÖZ YETERLİK VE ÇATIŞMA YÖNETİM TARZI İLİŞKİSİ: ÖZEL SEKTÖR ÇALIŞANLARI ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi. 2018;16(1):116-27.