TÜRKİYE’ DE KADIN İSTİHDAMI VE ETKİLEYEN FAKTÖRLER

Yıl 2019, Cilt: 17 Sayı: 3, 146 - 163, 30.09.2019

Nagihan Aksoy , Şencan Felek Nihal Yayla , İsmail Çeviş

https://doi.org/10.11611/yead.594124

Cited By: 14

Öz

Toplumların kalkınabilmeleri sahip oldukları üretim
faktörlerini tam ve etkin bir şekilde kullanabilmeleri ile mümkündür.
Sosyolojik açıdan en önemli üretim faktörü olan işgücü ise ülkedeki kadın ve erkek
nüfusunun mal ve hizmet üretimine katılması ya da katılmaya hazır olması olarak
tanımlanmaktadır. İşgücünü kadınlardan bağımsız değerlendirmek mümkün olmamakla
birlikte hemen hemen her toplumda çeşitli nedenlerle kadının işgücüne katılımı
erkeğin gerisinde kalmıştır. Türkiye’de de gerek işgücüne katılım gerekse
işsizlik açısından cinsiyetler arasında büyük bir uçurum gözlenmektedir.
Kadının istihdamını belirleyen faktörlerin 1988-2018 yılları için ARDL sınır
testi yöntemi ile analiz edildiği çalışmada değişkenler arasında uzun dönemli
bir eşbütünleşme ilişkisi bulunduğu sonucuna varılmıştır. Uzun dönemde asgari
ücret düzeyinin kadın istihdamı üzerinde anlamlı bir etkisi bulunmazken kadın
istihdamını belirleyen en önemli faktörlerin evli kadın sayısı ve işsizlik
oranı olduğu görülmektedir. Bu sonuç, Türkiye’de ekonomik koşulların yani geçim
sıkıntısının kadın istihdamını belirleyen en önemli faktör olduğunu göstermesi
açısından önemlidir.

Anahtar Kelimeler

Kadın istihdamı, İşgücü, Cinsiyet

THE WOMEN EMPLOYMENT IN TURKEY AND FACTORS EFFECTING

Öz

The development of societies is possible by using the factors of production fully and effectively. Labor force, which is the most important production factor sociologically, is defined as the participation of or ready to participate in the production of goods and services by the population of men and women. Although it is not possible to evaluate the labor force independently of women, in almost every society, female participation in the labor force for various reasons has lagged behind the male. There is a huge gap between the genders in terms of both labor force participation and unemployment rate in Turkey. In the study, the factors determining the employment of women were analyzed by ARDL bound test method for 1988-2018 and it was concluded that there was a long-term cointegration relationship between the variables. While the minimum wage level does not have a significant effect on female employment in the long term, the number of married women and the unemployment rate are the most important factors determining female employment. These results illustrate that, the worsening economic conditions in Turkey is the most important decisive factor affecting women's employment

Anahtar Kelimeler

Women Employment, Labor, Sex, ARDL Bound Test

Kaynakça

• Aksoy, N. (2018) “Türkiye’de Kadın İstihdamının Belirleyicileri” Yüksek Lisans Tezi, Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Nevşehir.
• Arabacı, İ.B. ve Korkmaz, C. (2010) Kadınların Eğitimsel Olanaklardan Yararlanmalarında Bölgesel Eşitsizlikler (Marmara Ve Güneydoğu Anadolu Bölgeleri Örneği). 21. Yüzyılın Eşiğinde Kadınlar/Değişim Ve Güçlenme, Uluslararası Multidisipliner Kadın Kongresi Bildiri Kitabı, Dokuz Eylül Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Yayını Cilt 3, 475-481, İzmir.
• Bozkaya, G. (2013) “Kadınların İşgücüne Katılımını Belirleyen Faktörler, Türkiye Üzerine Bir Analiz”, Sütçü İmam Üniversitesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 3, Sayı 5 Haziran, Kahramanmaraş.
• Chevalier, A. ve Viitanen, T. K. (2002) “The Causality BetweenFemaleLabour Force Participation And The Availability Of Childcare”, Applied Economics Letters, 9(14), 915-918.
• Çakır Hanbay, E. (2011) “Kadın İstihdamında Yerel Yönetimlerin Rolü, Görevleri ve Sorun Alanları”, TEPAV, Kadın Emeği Konferansı, Kadın İstihdamı ve Sorun Alanları, 3 Mayıs 2011, Ankara.
• Dayıoğlu, M. (2000) “Labor Force ParticipationOf Women İn Turkey” İn Gender And Identity Construction: Women Of Central Asia, The Caucasus And Turkey, F. Acar ve A. Güneş-Ayata (Editörler), Leiden: Brill.
• Ercan, H. ve Tunalı, I. (1998) “Labor Market Segmentation İn Turkey”, İn Main Characteristics And Trends İn The Turkish Labor Market, T. Bulutay (Editör), Ankara: TÜİK.
• Greenwood, J., Seshadri, A. ve Yörükoğlu, M. (2005) “Engines Of Liberation”, Review Of Economic Studies, Cilt 72(1), S. 109-133.
• Gustafsson, S. ve Jacobsson, R. (1985) “Trends İn Female Labor-Force Participation İn Sweden”, Journal Of Labor Economics Cilt 3(1), Ss. 256- 274.
• International Labour Organization (2019) https://ilostat.ilo.org/, (25.06.2019)
• İğde, G. (2011) “Avrupa Birliği’nde İş Ve Aile Yaşamını Uyumlaştırma Politikaları: İspanya Ve Türkiye Örneği”, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Jaumotte, F. (2003) “FemaleLabour Force Participation: PastTrendsAnd Main Determinants İn OECD Countries”, OECD EconomicsDepartmentWorkingPapers, No.376, 1-66.
• Karadeniz, O. (2011) Türkiye'de Atipik Çalışan Kadınlar Ve Yaygın Sosyal Güvencesizlik, Çalışma Ve Toplum Dergisi, 2011/2, Ss.84-127.
• Kızılgöl Ayvaz, Ö. (2012) “Kadınların İşgücüne Katılımının Belirleyicileri: Ekonometrik Bir Analiz”. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 13(1), Ss. 88-101.
• Killingsworth Mark, R. ve Heckman James, J. (1986) “Female Labour Supply: A SurVey”, Ashenfelter, O. ve Layard, R. (Ed.), Handbook Of Labo rEconomics, Vol. 1,Elseviersciencepublishers, BV.
• Korkmaz, A. ve Korkut, G. (2012) Türkiye’de Kadının İşgücüne Katılımının Belirleyicileri. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi Ve İdari Bilimler Dergisi Cilt:8 Sayı:2 Ss.41-65, Isparta.
• Kutlar, A., Erdem, E. ve Aydın, F. F. (2012) “Kadınların İşgücüne Katılması İle Doğurganlık, Boşanma Ve Ücret Haddi Arasındaki İlişki: Türkiye Üzerine Bir Araştırma”, Bilgi Ekonomisi Ve Yönetimi Dergisi, 7(1), 149-168.
• Michael, R. T. (1985) “Consequences Of The Rise İn Female Labor-Force Participation Rates – QuestionsAndProbes”, Journal Of Labor Economics, Cilt 3(1), Ss. S117-146.
• Mollaibrahimoğlu, M. (2016) “Feminist İktisat Türkiye’de Kadın Emeği Ve İstihdamı”, Yüksek Lisans Tezi, Maltepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Önder, N. (2013) Türkiye’de Kadın İşgücünün Görünümü. Çalışma Ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Çalışma Dünyası Dergisi, 1(1), Ss. 35-61.
• Pesaran, M.H., Y. Shin and R.J. Smith, (2001). “Bounds testing approaches to the analysis of level relationships”, Journal of Applied Econometrics, 16(3), 289-326.
• Psacharopoulos, G. ve Tzannatos, Z. (1993) “EconomicAndDemographicEffects On WorkingWomen İn Latin America”, Journal Of Population Economics, Cilt 6(4), Ss. 293-315.
• Shimada, H. ve Higuchi, Y. (1985) “An Analysis Of Trends İn FemaleLabor-Force Participation İn Japan”, Journal Of LaborEconomics Cilt 3(1), Ss. 355-374.
• Şahin, H. (2016) “Küreselleşme Ekseninde Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne Uyum Sürecinde Kadın İstihdamının Analizi”, Yüksek Lisans Tezi, Niğde Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Niğde.
• Tunalı, I. (1997) “ToWorkOr Not ToWork: An Examination Of Female Labor Force Participation İn Urban Turkey”, 5. ERF Konferansı, Yayınlanmış Bildiri.
• TÜİK (2019) http://www.tuik.gov.tr/OncekiHBArama.do, (20.06.2019)
• TÜİK (2019) http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=kategorist, (25.06.2019)