Fırtına, Pericles, Cymbeline ve Kış Masalı ile birlikte Shakespeare’in romances olarak adlandırılan son dönem oyunları
arasında yer alır. Doğaüstü unsurların, gizemli kişilerin yer aldığı romance’larda, gerçek yaşamda rastlanması
mümkün olmayan olağanüstü durumlar ve heyecan verici romantik serüvenler işlenir. Ne var ki Fırtına bir yana, bu
romance’ların Shakespeare’in büyük komedyaları ve tragedyaları değerinde olmadığı hemen herkes tarafından
kabul edilen bir gerçektir.
1611’de sarayda oynanılan Fırtına’nın büyük olasılıkla son oyun olduğu ileri sürülmektedir. Fırtına, birçok
Shakespeare oyunu gibi çok değişik biçimlerde okunabilir, okunmuştur da… Oyun bir anlamda büyük yazarın
insan doğası üzerine yaptığı derin bir felsefi deneme gibidir. Bu çalışma yapısalcı çözümleme yönteminden yararlanarak
bu derinliği ortaya çıkarma denemesidir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ocak 2010 |
Gönderilme Tarihi | 15 Ocak 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2010 Sayı: 3 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.