Bir İdeoloji Taşıyıcısı Olarak Mit ve Tragedya

Yıl 2014, Sayı: 11, 1 - 16, 01.01.2014

Tülay Akgül

https://doi.org/10.17484/yedi.29332

Cited By: 3

Öz

Mitosların ortaya çıkışı, dinsel tapınım ve onun getirdiği sistem, törenlerin belli bir disiplinle yinelenmeye başladığı zamanda
görülür. İlkel insanların doğadan etkilenmesi, doğanın doğum sancılarını doğayla bütünleşerek hissetmesi, yaratılışın anlamını
doğayla paylaşması onu ‘oyun’lar oynamaya itmiştir. Bu açıdan bakıldığında mit, geçmişten bugüne bir iletişim ve anlamlar
sistemi oluşturur. Bu iletişim sistemi ve anlam olgusu da mitin bir kurgu, bir nesne ya da kavramdan öte anlamlarla kullanılmaya
başlandığının altını çizer. ‘Anlamlandırma/anlam yaratma’, aynı zamanda içinde bulunulan sistemin de işleyişini, yasalarını,
düzen ve düzensizliğini kurma ya da koruma amaçlı kullanılmaya yarayan faydacı bir zihniyetle ele alınmaya başlanır. Bu
anlamda tragedyanın sahip olduğu kamusal ve politik güç, insanların içinde yaşadıkları dönemi, sistemi benimsemelerinde
ideolojik bir rol oynamıştır.

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Althusser, Louis (1999). “Mimesis” Materyalist Tiyatro Üzerine
• Notlar, çev: Ç. Genç.
• Arıcı, Oğuz (2011). “Oresteia: Bir Modern Devlet ve Adalet
• Tartışması”, Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölüm Dergisi.
• Aristoteles (1993). Poetika. çev; İsmail Tunalı. İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Aysever, R. Levent (2012). Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, Antigone’nin Muhalefeti ya da Muhalefet Etmenin Tarzları Üzerine, www.edebiyatdergisi.hacettepe. edu.tr/ 05.11.13 (13-44)
• Bonnefoy, Yves (2000). Antik Dünya ve Geleneksel Toplumlarda Dinler ve Mitolojiler Sözlüğü, çev; Levent Yılmaz, Ankara: Dost Kitabevi,
• Campbell, Joseph (1992). Batı Mitolojisi-Tanrının Maskeleri, çev; Kudret Emiroğlu, Ankara: İmge yayınları
• Çoban, Barış (2003). “Söylem ve İdeoloji”, Söylem, İdeoloji ve Eylem:İktidar ve muhalefet arasındaki mücadeleyi Çözümleme
• Denemesi, T. V. Dijk, S. Mills, J. Wilson, N. Fairclough, P. Graham, M.C. Heck, S.Hall, L.Ilgın, B. Çoban. Haz; Barış Çoban, Zeynep Özarslan. İstanbul; Su Yay.
• Eagleton, Terry (2012). Tatlı Şiddet, çev; Kutlu Tunca, İstanbul, Ayrıntı Yay.
• Eliade, Mircea (2007). Dinsel İnançlar ve Düşünceler Tarihi, I. Cilt, çev; Ali Berktay, İstanbul: Kabalcı yayınları.
• Frıedell, Egon (1999). Antik Yunan Kültür Tarihi, çev; Necati Aça, Ankara: Dost Yayınları.
• Göksel, Nil (2008). “Logos’u Unutmak”, Felsefe Sosyal Bilimler Dergisi Bibliotech (6): 24-30.
• Güçbilmez, Beliz (2005). Sophokles’ten Stoppard’a İroni ve Dram
• Sanatı, Ankara: Deniz Kitabevi.
• _______ (2006). “Performans Sanatı: Nıetzsche’nin Kehaneti”, Tiyatro Araştırmaları Dergisi (21): 27-44
• Keskin, Uğur ve Büyük Köksal (2013). “Antik Yunan Yazınsal Oyunlarında Yönetim Düşüncesi, ” Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (18/1): 385-404
• Kuhn, T. Samuel (2011). Bilimsel Devrimlerin Yapısı, çev; Nilüfer Kuyaş, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
• Latacz, Joachim (2006). Antik Yunan Tragedyaları, çev: Yılmaz Onay, İstanbul: Mitos-Boyut Yay.
• Lewin, Roger (1998). Modern İnsanın Kökeni, çev; Nazım Özüaydın, Ankara: Tübitak Yayınları.
• Malinowski, Borinislaw (1990) Büyü Bilim ve Din, çev, Saadet Özkal, İstanbul: Kabalcı Yayınları,
• May, Rollo (1992). Yaratma Cesareti, çev; Alper Oysal, İstanbul: Metis Yayınları,
• _______ (2013). Kendini Arayan İnsan, çev; Kerem Işık, İstanbul: Okuyanus Yay.
• Meydan Larousse (2003). Cilt VIII.
• Nietzsche, Frederich (1996). Tragedyanın Doğuşu, çev; İ. Zeki Eyüboğlu, İstanbul: Say Yay.
• Nutku, Özdemir (1985). Dünya Tiyatrosu Tarihi I, İstanbul: Remzi Kitabevi,
• Paksoy, Banu Kılan (2011). Tragedya ve Siyaset, İstanbul: Mitos-Boyut Yay.
• Palmer, Dougles & Barrett, Peter (2010). Evrim Atlası, çev; Çağlar Sunay-Muzaffer Özgüleş, İstanbul: İş Bankası Yayınları.
• Saydam, M. Bilgin (1997). Deli Dumrul’un Bilinci, İstanbul: MetisYayınları.
• Sophokles (1997). Antigone, çev; Güngör Dilmen, İstanbul: Mitos- Boyut
• Strauss, C. Levi (1986). Mit ve Anlam, çev; Şen Süer- Hilmi Yavuz, İstanbul: Alan Yay.
• Ünlü, Aslıhan (2006). Türk Tiyatrosunun Antropolojisi, Ankara: Aşina Kitaplar,
• Townsend, Dabney (2002). Estetiğe Giriş, çev; Sabri Büyükdüvenci, Ankara: İmge Yayınları.
• Şener, Sevda (2003). İnsanı Geçitlerde Sınayan Dram Sanatı, İstanbul: Mitos-Boyut.
• Şenyapılı, Önder (2003). Otuzbin Yıl Öncesinden Günümüze Heykel, İstanbul: ODTÜ Yayıncılık.
• Vernant, J. Pierre & Naquet, Pierre V. (2012). Eski Yunan’da Mit ve
• Tragedya, çev; Sevgi Tamgüç-Reşat Fuat Çam, İstanbul, Kabalcı Yay.
• Webster’s Dictionary (1959). Newyork.
• Yücel, Okan (1990). “Dionysos Ritüellerinden Tragedya ve Komedya’ya”, Mimesis: Tiyatro/Çeviri-Araştırma Dergisi (3): 239-249.