Shakespeare'in Teatralliği: Hamlet, Macbeth ve Othello

Yıl 2019, Sayı: 21, 1 - 9, 28.01.2019

Elif Aydınalp

https://doi.org/10.17484/yedi.454899

Öz

Bu çalışmada, tiyatronun temel unsuru olan fakat gündelik yaşamda ve
diğer sanat dallarında kendine genişçe yer bulan teatrallik kavramı kabaca tartışılmaya
çalışılmış; buradan hareketle Shakespeare’in en bilinen tragedyaları Hamlet, Macbeth,  ve Othello üzerinden teatral
örnekler somutlaştırılmaya çalışılmıştır. Öncelikle teatrallik kavramının temel
kuramsal çerçevesi oluşturularak metafor, bakış, ten, rol ve kendilik
kavramları ile ilişkisellliği ortaya
konmuş; fenomenolojik bir çerçeve çizilimiştir. Bu bağlamda
oyunlarda ironi, parodi, bilmecemsi ve çift anlamlı sözcük kullanımı
gibi dilde teatral unsurlarla karşılaşılmış; karakter, oyuncu, oyun ve
gerçeklik üzerine düşünülerek, temelde teatralliğin kendini gösterme biçimine
odaklanılmıştır. Sonuç olarak, “Bütün Dünya bir sahne” olabileceği gibi bütün
sahnenin de bir Dünya olabileceği fikriyle teatralliğin tiyatro ve gündelik
yaşamda yaratıcı ve dönüştürücü gücü vurgulanmıştır. 

Anahtar Kelimeler

tiyatro, teatrallik, Shakespeare, metafor, ironi

Kaynakça

• ADORNO, T. W. (2005). Aşkınsallık Kavramı Üzerine. Cogito. İstanbul: Yapı Kredi.
• BALDO, J. (1985) Theatricality, Generality, Drama: Variations on the Theme of Context in Hamlet. A Quarterly for Literature and the Arts. Spring.
• BLOOM, G. (2013) Ophelia’s Intertheatricality, or, How Performance is History. Theatre Journal. Vol.65, n.2, May.
• BEIER, V. B. (2014) The Art of Persuasion and Shakespeare’s Two Iagos. Studies in Philosophy, Vol.111, No.1.
• BROOK, P. (2010) Evoking and Forgetting Shakespeare. İstanbul: Hayalbaz.
• CARLSON, M. (2013) Performans: Eleştirel Bir Giriş. Ankara: Dost.
• EAGLETON, T. (2003) William Shakespeare. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
• FRIED, M. (2003) Art and Objecthood. Art in Theory 1900-1990. Oxford: Blackwell Publishing.
• GOFFMAN, E. (2014) Günlük Yaşamda Benliğin Sunumu. İstanbul: Metis.
• GÜÇBİLMEZ, B. (2005) Sophokles’ten Stoppard’a İroni ve Dram Sanatı. Ankara: Deniz.
• KARABOĞA, K. (2011) Oyunculuk Sanatında Yöntem ve Paradoks. İstanbul: Habitus.
• PONTY, M. (2010) Phenomenology of Perception. New York: Routledge.
• RICOEUR, P. (1978) The Metaphorical Process as Cognition, Imagination and Feeling. Critical Inquiry, Vol.5 No.1.
• SAYIN, Z. (2000) Beden Yazısı II. İstanbul: Kaknüs.
• TRONSTAD, R. (2002) Could the World Become a Stage? Theatricality and Metaphorical Structures. Substance, Vol.31, No.2.
• Hamlet, (2005) Çev. Bülent Bozkurt. İstanbul: Remzi.
• Hamlet, (1982) London: Penguin.
• Macbeth, (2005) Çev. Bülent Bozkurt, İstanbul: Remzi.
• Merchant of Venice, (2000) Wordsworth.
• Othello, (2007) Çev. Özdemir Nutku, İstanbul: Remzi.