From Director's Cut to Fan Fiction: The Creative Position of the Director and Auteur Theory in the Age of Digital Cinema

Yıl 2023, , 17 - 38, 30.06.2023

Nuray Hilal Tuğan

https://doi.org/10.55609/yenimedya.1259431

Öz

Considering the adventure of the history of cinema, especially in the United States and Europe, in different historical processes, especially in terms of the position of the director, the transformation from a professional employee in film production companies to an artist who reflects his creative personality on films can be followed. In the current era of digital culture, the reasons such as the fact that digital technologies are more accessible by reducing film production costs, on the contrary, the dominant position of big-budget Hollywood films in the industry, the rise in film production costs, the change in the workflow in the filmmaking process, the change of the audience from the consumer of the films to the producer. required the contribution of more people in the creation process of motion pictures. In this sense, the position of the auteur director and the director as the creator of the film as an artist has once again been opened to discussion with digital cinema. In the study, it is aimed to reveal the potential transformation created by digitalization in cinema theories, especially in terms of auteur theory, in the context of digital cinema ecology, fan culture and creativity based on collective production. In this direction, the fan productions on the 1997 movie Titanic (James Cameron) on Youtube were examined in this article, and it was concluded that with the influence of participatory culture, especially the fan culture radically transformed the relationship between film, the creative process and the making of films.

Anahtar Kelimeler

Digital Cinema, Auteur Theory, Fan Culture, Participatory Culture

Yönetmenin Kurgusundan Hayran Kurgusuna: Dijital Sinema Çağında Yönetmenin Yaratıcı Konumu ve Auteur Kuram

Öz

Sinema tarihinin özellikle Birleşik Devletler’de ve Avrupa’daki macerası göz önünde bulundurulduğunda farklı tarihsel süreçlerde özellikle yönetmenin konumu açısından film yapım şirketlerindeki profesyonel bir çalışandan yaratıcı kişiliğini filmlere yansıtan bir sanatçıya doğru geçirdiği dönüşüm takip edilebilmektedir. İçinde bulunulan dijital kültür çağında ise dijital teknolojilerin film yapım maliyetlerini azaltarak daha ulaşılır olması, buna zıt şekilde büyük bütçeli Hollywood filmlerinin endüstrideki başat konumu, film yapım maliyetlerindeki yükseliş, film yapım sürecinde iş akışının değişmesi, seyircinin filmlerin tüketicisi konumundan üreten tüketiciye doğru geçirdiği değişim gibi nedenler sinema filmlerinin yaratım sürecinde daha fazla sayıda kişinin katkısını gerektirmiştir. Bu anlamda auteur yönetmen ve yönetmenin bir sanatçı olarak filmin yaratıcısı olma konumu da dijital sinemayla birlikte bir kez daha tartışmaya açılmıştır. Çalışmada dijitalleşmenin sinema kuramlarında yarattığı potansiyel dönüşümün özellikle auteur kuram açısından dijital sinema ekolojisi, hayran kültürü ve kolektif üretime dayalı yaratıcılık bağlamında ortaya konulması amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda makalede Youtube’da 1997 yapımı Titanik (James Cameron) filmi üzerine yapılan hayran üretimleri incelenmiş, katılımcı kültürün etkisiyle özellikle hayran kültürünün film, yaratıcı süreç ve filmlerin anlamlandırılması arasındaki ilişkiyi köklü biçimde dönüştürdüğü sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Dijital sinema, Auteur kuram, Hayran Kültürü, Katılımcı Kültür

Kaynakça

• Abreu, R. (2020). What is a director’s cut? every type of director’s cut explained. https://www.studiobinder.com/blog/what-is-a-directors-cut/. Erişim Tarihi: 21.02.2023.
• Aktulum, K. (2000). Metinlerarası ilişkiler. Öteki Yayınevi.
• Arslantepe, M. (2012). Sinema okuryazarlığı. Umuttepe Yayınevi.
• Bellitaş, E. (2010). Bir reklam aracı olarak fragman: Türk ve Amerikan filmlerinin fragmanlarında kullanılan duygusal çekiciliklerin ve yaratıcı yapım uygulamalarının karşılaştırılması. [Yayımlanmamış yüksek lisans tezi] Eskişehir Anadolu Üniversitesi.
• Benson, P. (2016). The discourse of YouTube: multimodal text in a global context. Routledge.
• Buckland, W. (2013). Sinemayı anlamak. (T. Göbekçin, Çev.). Optimist Yayın Dağıtım.
• Çetin, B. N. (2019). Üretüketim olgusu bağlamında örtülü emek olarak dijital üretüketici emeği. Journal of Social Policy Conferences , (77) , 349-382 .
• Coşkun, E. (2006). Dünya sinemasında akımlar. Phoenix Yayınevi.
• Denson, S. ve Leyda, J. (2021). Post-Sinema üzerine düşünceler: Giriş. S. Denson ve J. Leyda (Ed.). Post sinema: 21. yüzyıl sinemasının kuramsallaştırılması içinde (s.13-31). NotaBene Yayınları.
• Elden, M. ve Bakır, U. (2010). Reklam çekicilikleri: Cinsellik, mizah, korku. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Elsaesser, T. ve Hagener, M. (2011). Film kuramı: Duyular yoluyla bir giriş. (B. Soner, B. Yıldırım, Çev.). Dipnot Yayınları.
• Erkılıç, H. (2017). Dijital sinema teorisi üzerine: Akışkan sinema ve akışkan sinema teorisi. SineFilozofi, 2 (4), 56-72.
• Güngör, A.C. (2014). Auteur kuramı ve Metin Erksan sineması. The Journal of Academic Social Science Studies, 30 (1), 79-100.
• Harvey, D. (2012). Postmodernliğin durumu. (S. Savran, Çev.). Metis Yayınları.
• Jenkins, H. (2019). Cesur yeni medya: teknolojiler ve hayran kültürü. (N. Yeğengil, Çev.). İletişim Yayınları.
• Jewitt, C. (2014). Introduction: Handbook rationale, scope and structure. C. Jewitt (Ed.) The routledge handbook of multimodal analysis içinde. Routledge.
• Kalender, A. B. (2021). Yeni aşırılığın auteur yönetmeni bir l’enfant terrible olarak Gaspar Noé. SineFilozofi, 6 (11), 908-927.
• Kolker, R. (2011). Film, biçim ve kültür. (E. Yılmaz, Yay. Haz.). DeKi Basım Yayım.
• Kovacs, A. B. (2010). Modernizmi seyretmek: Avrupa sanat sineması, 1950-1980. (E. Yılmaz, Çev.). DeKi Basım Yayım.
• Kress, G. Ve Van Leeuwen, T. (2001). Multimodal discourse: The modes and media of contemporary communication. Hodder Arnold Publication.
• Kuyucak Esen, Ş. (2013). Sinemada auteur kuramı. Z. Özarslan (Ed.). Sinema kuramları 2: Beyaz perdeyi aydınlatan kuramlar içinde (s. 33-50). Su Yayınevi.
• Manovich, L. (2021). Dijital sinema nedir? S. Denson ve J. Leyda (Ed.). Post sinema: 21. Yüzyıl sinemasının kuramsallaştırılması içinde (s.31-57). NotaBene Yayınları.
• Monaco, J. (2006). Yeni dalga. (E. Yılmaz, Çev.). +1 Kitap.
• Neuman, W. L. (2006). Toplumsal araştırma yöntemleri nicel ve nitel yaklaşımlar I. (S. Özge, Çev.). Yayın Odası Yayıncılık.
• Onaran, A. Ş. (1999). Sinemaya giriş. Maltepe Üniversitesi Yayınları.
• Özhan Dedeoğlu, A. (2015). Değişen pazaryerinde tüketici ve tüketimin rolüne ilişkin yeni yaklaşımlar: Ortak-üretim (co-productıon) ve ortak-yaratma (Co-Creatıon). Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi, 6 (2), 17-29.
• Pramaggiore, M. ve Wallis, T. (2011). Film: A critical introduction. Laurence King Publishing.
• Ryan, M. Ve Lenos, M. (2014). Film çözümlemesine giriş. (E. S. Onat, Çev.). DeKi Yayınevi.
• Samardzija, Z. (2010). DavidLynch.com: Auteurship in the age of the internet and digital cinema. https://www.nottingham.ac.uk/scope/documents/2010/february-2010/samardzija.pdf. Erişim Tarihi: 20.02.2023.
• Shaviro, S. (2021). Post-devamlılık: Giriş. S. Denson ve J. Leyda (Ed.). Post sinema: 21. Yüzyıl sinemasının kuramsallaştırılması içinde (s.59-71). NotaBene Yayınları.
• Sözen, M. (2017). Anlatımsal bir öğe olarak sinemada ses efektleri: Tanımlamalar, filmler, çözümlemeler. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (61), 477-503.
• Singleton, R.S. (2004). Amerikan film terimleri sözlüğü. (S. Taylaner, Çev.). Es Yayınları.
• Stam, R. (2014). Sinema teorisine giriş. (S. Salman, Ç. Asatekin, Çev.). Ayrıntı Yayınları.
• Street, B. (2014). Literacy and multimodality. https://silo.tips/download/brian-v-street-abstract http://arquivos.lingtec.org/stis/STIS-LectureLitandMMMarch2012.pdf. Erişim Tarihi: 20.02.2023.
• Tüzel, S. (2013). Çok katmanlı okuryazarlık öğretimine ilişkin Türkçe öğretmen adaylarının görüşlerinin incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9 (2), 133-151.
• Wollen, P. (2004). Sinemada göstergeler ve anlam. (Z. Aracagök, B. Doğan, Çev.) Metis Yayınları