With its revival of classical Ottoman forms, Şişli Mosque (1945–1949) has often been overlooked as an anachronistic reaction to the Turkish Republic’s secular modernist architecture of the 1930s and 40s. However, its eclectic design by restorer-architect Vasfi Egeli and attentive craftsmanship executed by the last Ottoman-trained masters distinguish the Şişli Mosque from the mass-produced followers it inspired. After the fall of the Ottoman Empire in the first decades of the newly established republic, formal permission was not granted for any major religious construction projects until 1945 when ground broke on Şişli Mosque. This study examines architect Vasfi Egeli’s nationalization of classical Ottoman mosque architecture during the İnönü era, citations in the mosque’s decorative program, and the influence of restoration activities. As the first monumental mosque in the Turkish Republic, Şişli Mosque set an influential precedent in its reconciliation of classical Ottoman architecture with a nationalized Turkish Islamic identity and rearticulation of the mosque within the context of republican era religious reforms.
This article is indebted to the guidance of Professor Gülru Necipoğlu and Dr. Himmet Taşkömür who supervised my undergraduate honors thesis from which this article is adapted. Research and fieldwork in Turkey were generously supported by an Abramson Travel Fellowship from the Department of History of Art and Architecture, Harvard University. I would like to express my gratitude to Hüseyin Erek, Director of the Şişli Mosque Foundation; Anne Joyce; Özge Yıldız; and Dr. Perin Gürel for their support. Many thanks to the anonymous reviewers of the article, as well as the editors and copyeditors of YILLIK
Klasik Osmanlı formlarını yeniden canlandıran Şişli Camii (1945–1949), Türkiye Cumhuriyeti’nin laik modern mimarisine anakronistik bir tepki olarak algılanmış ve genellikle araştırmacılar tarafından göz ardı edilmiştir. Ancak, restoratör-mimar Vasfi Egeli’nin eklektik mimari tasarımı ve eğitimini Osmanlı döneminin son zamanlarında almış ve ustaların yapmış olması, Şişli Camii’ni daha sonra topluca üretilen taklitçilerden ayırıyor. Osmanlı İmparatorluğu’nun çöküşünden sonra, yeni kurulan cumhuriyetin ilk döneminde, 1945 yılına kadar büyük camilerin yapılmasına resmi izin verilmedi. Bu çalışma, caminin iç süsleme programındaki tarihi mimari unsurları, Egeli’nin mimari referanslarını ve restorasyon faaliyetlerinde Egeli’nin Osmanlı geleneğini yorumlama yöntemlerini incelemektedir. Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk anıtsal camisi olan Şişli Camii, klasik Osmanlı geleneğini millileştirilmiş bir Türk-İslam kimliğiyle uzlaştırmada ve caminin cumhuriyet dö neminin dini reformlar bağ lamında yeniden yorumlanmasında etkili bir örnek oluşturdu.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2021 |
Gönderilme Tarihi | 15 Haziran 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 3 |