The Role Of The State In Turkey’s Domestic Automobile initiatives (Devrim and Togg)

Yıl 2024, , 389 - 403, 29.06.2024

Osman Eroğlu

https://doi.org/10.18657/yonveek.1458479

Öz

The automotive sector, where the highest foreign investments are made in the world, plays a critical role in the economic development of countries. The reason why the automotive sector is the locomotive in the development of national economies is that it has strong ties with other industrial branches of the economy in the production process. Therefore, the sector is seen as a strategic development tool by governments. Therefore, supporting the sector through various incentives or direct public capital is a long-standing development policy.
In this study, the development stages of Turkey's automotive industry, the policies pursued by the state to strengthen the automotive industry, and other factors that contributed to the development of Turkey's automotive industry are examined specifically through Turkey's two domestic automobile initiatives (Devrim and Togg). In line with the aim of the research, studies on the automotive sector in Turkey from the Ottoman period to the present have been analyzed. In particular, a detailed literature review was conducted with the studies on Turkey's first domestic automobile initiative, Devrim cars. The resource dependency theory, which is considered to be related to the subject of the study, was examined and then the relationship between the state and the business world in Turkey was briefly summarized. Finally, the role of the state in Turkey's domestic automobile initiatives (Devrim and Togg) was analyzed.

Anahtar Kelimeler

Resource Dependence Theory, Domestic Automotive initiative, Devrim and Togg

The Role Of The State In Turkey’s Domestic Automobile initiatives (Devrim and Togg)

Öz

Dünyada en yüksek dış yatırımların yapıldığı otomotiv sektörü ülkelerin ekonomik olarak kalkınmasında kritik bir rol üstlenmektedir. Otomotiv sektörün ülke ekonomilerinin kalkınmasında lokomotif olmasının nedeni üretim sürecinde ekonominin diğer sanayi kollarıyla bağlarının kuvvetli olmasıdır. Bu yüzden sektör devletler tarafından stratejik kalkınma aracı olarak görülmektedir. Dolayısıyla sektörün çeşitli teşvikler veya doğrudan kamu sermayesi yoluyla desteklenmesi uzun yıllardır süregelen bir kalkınma politikasıdır.
Bu araştırmada, Türkiye’nin otomotiv endüstrisinin gelişme aşamaları, otomotiv endüstrisini güçlendirmek için devletin izlediği politikalar ve Türkiye’nin otomotiv endüstrisinin gelişmesine katkıda bulunan diğer faktörler özellikle Türkiye’nin iki yerli otomobil girişimleri (Devrim ve Togg) üzerinden incelenmektedir. Araştırmanın amacı doğrultusunda, Türkiye’de Osmanlı döneminden günümüze otomotiv sektörüne yönelik yapılmış çalışmalar incelenmiştir. Özellikle Türkiye’nin ilk yerli otomobil girişimi olan Devrim arabaları ilgili yapılmış çalışmalarla detaylı yazın taraması yapılmıştır. Çalışmanın konusuyla ilişkili olduğu düşünülen kaynak bağımlılığı kuramı açıklanmıştır. Daha sonra, Türkiye’de devlet ve iş dünyası ilişkisi kısaca özetlendi. Son olarak Türkiye’nin yerli otomobil girişimlerinde (Devrim ve Togg) devletin rolü irdelendi.
.

Anahtar Kelimeler

Kaynak Bağımlılığı Kuramı, Yeni Otomotiv girişimi, Devrim ve Togg

Kaynakça

• Ararat, M. and Ugur, M. (2003). Corporate governance in Turkey: an overview and some policy recommendations, Corporate Governance: The international journal of business in society, Vol. 3 No. 1, pp. 58-75.
• Aşık, S. (2013). Türk Otomobı̇l Tarı̇hı̇nde Bı̇r İlk: Devrı̇m Arabası, Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi.
• Aşık, S. (2020). Devrim Arabaları: İlk kez yayınlanan arşiv belgeleriyle bir devrin hikâyesi. Kopernik.
• Avcı, İ. (2020). Yerli Markalı Otomobil Satın Alma Niyetinde Etnosentrizm, Ülke İmajı ve Yenilikçiliğin Etkisi Türkiye’nin Otomobili (TOGG) Bağlamında Bir Araştırma, Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,10 (20):439-466.
• Azcanlı, A. (1995). Türk Otomotiv Sanayiinin Tarihsel Gelişimi, İstanbul, Otomobil Sanayii Derneği.
• Barlay, Ö. (2008). Türk Holdingleri’nde İnovasyon Sürecinde İnsan Kaynakları Yönetimi Faaliyetlerini Değerlendirme Araştırması, acikarsiv.ankara.edu.tr/browse/3521/4406.pdf, Ankara.
• Başbuğ, A. K. (2017). Türkiye’de Milli Gelir Artış Hızının Otomotiv Sektörünün Büyümesine Etkisi. Yayımlanmamış̧ Yüksek Lisans Tezi, Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın.
• Bedir, A. (2002). Türkiye’de Otomotiv Sanayi Gelişme Perspektifi. https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2022/08/Turkiyede_Otomotiv_Sanayii_Gelisme_Perspektifi.pdf,(Erişim Tarihi: 29.02.2024).
• Buğra, A. (1994). State and Business in Modern Turkey: A Comparative Study. New York: State University of New York Press.
• Chung. (2007). South Korea in the fast lane: economic development and capital formation: Oxford University Press.
• Cumhurbaşkanı Kararı (2019, 27 Aralık). Resmi Gazete (Sayı: 30991(Mükerrer)). Erişim Adresi: https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2019/12/20191227-2.pdf, Erişim Tarihi: 05.02.2024
• Cumhurbaşkanı Kararı (2022, 7 Temmuz). Resmi Gazete (Sayı: 31889 (Mükerrer)). Erişim https://www.resmigazete.gov.tr/eskiler/2022/07/20220707-8.pdf, Erişim Tarihi: 05.02.2024
• Çelebi, M. (2011). Türk İnkılâp Tarihi-II, İzmir, Özal Matbaası.
• Çokgezen, M. (2000). New fragmentations and new cooperations in the Turkish bourgeoisie. Environment and Planning : Government and Policy. Vol 18, pp:525-544.
• Davis, G. F. and Cobb, J. A. (2009). Resource Dependence Theory: Past and Future. Research in the Sociology of Organizations, Vol. 28: 21-42.
• Elmas, G. (2011). Bursa Bölgesi’nde Otomotiv Lojistiği ve Otomotiv Terminallerinde Kapasite Analizi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Engin, C., Polat, E., (2010). Türk Otomotiv Sektörü ve Küresel Finansal Krizin Sektöre Etkileri (1996-2009), Ekonomi Bilimleri Dergisi, Cilt.2, Sayı:1, 35-43.
• Gökşen, N. S., and Üsdiken, B. (2001). Uniformity and Diversity in Turkish Business Groups: Effects of Scale and Time of Founding, British Journal of Mangement, 12 (4) 325-340.
• Guerzoni, M. (2014). Product Variety in Automotive Industry Understanding Niche Markets in America, Springer, İtalya.
• Habertürk (2023). Şimdilik günlük 30-40 tane üretiliyor, temmuzda seriye bağlanacak, https://www.haberturk.com/togg-un-yuzde-51-i-yerli-3590934 ,Erişim Tarihi: 04.02.2023.
• Han, E. (1978). Türkiye’de Sanayileşme Süreci ve Stratejisi, Eskişehir, Eskişehir İktisadi ve Ticari ilimler Akademisi Yayınları.
• Hussen M. S. (2019). Milli Otomobil Projesinde Bir Başarı Hikayesi: Kore. İktisat ve Toplum, S. 105-106, 2019, pp. 9-23.
• Kim, C. K., & Lee, C. H. (1983). Ancillary firm development in the Korean Automobile industry. In K. Odaka (Ed.), The motor vehcile industry in Asia: A study of Ancillary firms development (pp. 290). Singapore: NUS Press.
• Koç, V. (1973). Hayat Hikâyem, İstanbul, Apa Ofset Basımevi.
• Pişkin, S. (2017). Türkiye Otomotiv Sanayii Rekabet Gücü ve Talep Dinamikleri Perspektifinde 2020 İç Pazar Beklentileri. Otomotiv Sektör Raporu, http://www.taysad.org.tr/uploads/dosyalar/06-02-2017-09-59-170206-Otomotiv_Sektor_Raporu_TSKB-2208.pdf, (Erişim Tarihi: 29/02/2024).
• Pfeffer, J. (1972a). Interorganizational Influence and Managerial Attitudes. Academy of Management Journal, 15(3): 317-330.
• Pfeffer, J. (1972b). Size and Composition of Corporate Boards of Directors: The Organization and its Environment. Administrative Science Quarterly, 17(2): 218-228.
• Pfeffer, J. (1972c). Merger as a Response to Organizational Interdependence. Administrative Science Quarterly, 17(3): 382-394.
• Pfeffer, J. ve Salancik, G. R. (2003). The External Control of Organizations, California, USA: Stanford University Press.
• Mitchell, William J., Christopher E. Borroni-Bird ve Lawrence D. Burns (2010). Reinventing the Automobile Personal Urban Mobility for the 21st Century, The MIT Press, USA.
• Nahum, B. (1988). Koç’ta 44 Yılım, İstanbul, Milliyet Yayınları.
• Özdamar, G., Albeni, M., (2011). Türkiye Otomotiv Sanayisi Dış Ticaret Rekabet Gücü Üzerine Bir İnceleme. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt.1, Sayı:13, 193-216.
• Özen, Ş., Sargut S.A., Varoğlu, K.A., Sözen, C.H., Gönül Ö.G. (2008). Türkiye’deki Büyük Girişimci Profilinin Değişimi (2008-2009), TÜBİTAK.
• Şimşek, M. (2017). Yarım kalan devrim rüyası: Cumhuriyet dönemi endüstrileşme maceramız. (3.Baskı). Alfa.
• Ugur, M. and Ararat, M. (2006). Does macroeconomic performance affect corporate governance? Evidence from Turkey, Corporate Governance: An International Review, Vol. 14 No. 4, pp. 325-39. Üner, C. (1971). Otomobil Sanayiinin Tarihçesi. Mühendis ve Makine, C: 14, Sayı: 166, pp. 261-267.
• Vorhoff, K. (2001). Türkiye’de işadamı dernekleri: işlevsel dayanıma, kültürel farlılık ve devlet arasında, içinde Yerasimos, S, Günter Seufert ve Karin Vornhoff (ed.). Türkiye’de Sivil Toplum ve Milliyetçilik. İletişim Yayınları. İstanbul.
• T.C. Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı Sanayi Genel Müdürlüğü, (2011). Türkiye Otomotiv Sektörü Strateji Belgesi ve Eylem Planı 2011-2014.
• Togg. (2024). https://www.togg.com.tr Erişim Tarihi: 05.02.2024
• Yaşar, O. (2013). Türkiye’de Otomotiv Ana ve Yan Sanayi ve Marmara Bölgesi’nde Kümelenme. International Periodical For The Langues, Literature and History of Turkish, Vol. 8/6, p. 779-805.
• Yılmaz, E. (2016). Türkiye Otomotiv Sanayinin Gelişimi ve İkinci El Otomobil Talep Fiyatının Belirleyicileri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tokat.
• Yılmaz, S., Taştan, K., Ecek, N., & Çınar, E. (2017). Otomotiv sektörünün dünyadaki ve Türkiye’deki değişimi. Ordu Üniversitesi Sosyal Bilimler Araştırmaları Dergisi, 7(3), 685-695.