Liderlik Tarzı ve Mizaç-Karakter İlişkisi: Polis Teşkilatında Bir Uygulama

Yıl 2012, Cilt: 19 Sayı: 2, 165 - 177, 01.06.2012

Hidayet Taşdöven Abdurrahim Emhan Mustafa Dönmez

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Liderlik Tarzı ve Mizaç-Karakter İlişkisi: Polis Teşkilatında Bir Uygulama

Öz

Liderlik, örgütleri amaçlarına ulaştırmadaki önemli rolü nedeniyle yönetim alanında çeşitli açılardan incelenmiştir. Kişilik ve liderlik arasındaki ilişki ise hem akademisyenler hem de uygulayıcıların ilgisini çekmiştir. Bu araştırma, Polis Teşkilatından 210 kişilik bir örneklem alınarak kişilik özelliklerinin liderlik stilleri üzerindeki etkisini incelemeyi hedeflemektedir. Cloninger’in karakter ve mizaç bileşenlerinden oluşan TCI envanterinin Türkçe formu ile Ogbanna ve Harris’in Liderlik stilleri ölçeği veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analiz edilmesi amacıyla parametrik, nonparametrik testler, korelasyon ve regresyon analizleri kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, kişilik ve liderlik arasında anlamlı istatistiki bir ilişki bulunmuştur. Ayrıca karakterin işbirliği boyutu ile mizacın sebat ve ödül bağımlılığı boyutları birlikte destekleyici liderlikteki varyansın %17’ sini açıkladığı tespit edilmiştir Sonuçlar liderlik literatürüne katkı ve gelecek araştırmalar açısından tartışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Liderlik, mizaç, karakter, polis

Kaynakça

• ALKAHTANI, A.H., ABU-JARAD, I., SULAIMAN, M., NIKBIN,D. (2011), “The Impact of Personality and Leadership Styles on Leading Change Capability of Malaysian Managers”, Australian Journal of Business and Management Research, 1 (2), 70-99.
• ALLPORT, G.W. (1937), Personality: A Psychological Interpretation. Henry Holt And Company, New York.
• CHEMERS M. (1997), AnIntegrative Theory of Leadership. Lawrence Erlbaum Associates, Publishers, New Jersey, USA.
• CLONINGER, C.R., SVRAKIC, D.M., PRZYBECK, T.R. (1993), “A Psychobiological Model of Temperament and Character”, Archives of General Psychiatry, 50, 975-990.
• GEDNEY, C.R. (1999), Leadership Effectiveness and Gender. A Research Report Submitted to the Air Command and Staff College, Alabama, USA.
• GOLEMAN, D. (2000), “Leadership that Gets Results” Harvard Business Review, 4-17.
• HOGAN, R., CURPHY, G.J., HOGAN, J. (1994), “What We Know about Leadership: Effectiveness and Personality”, American Psychologist, 49 (6), 493-504.
• JUDGE, T.A., BONO, J.E., ILIES, R., GERHARDT, M.W. (2002), “Personality and Leadership: A Qualitative and Quantitative Review”, Journal of Applied Psychology, 87, 765-780.
• KIRKPATRICK, S.A., LOCKE, E.A. (1991), Leadership: Do Traits Matter?, Academy of Management Executive, 5 (2), 48-60.
• KISLING, R.A. (2007), Character for Leadership: The Role of Personal Characteristics in Effective Leadership Behaviors. Doctoral Dissertation of Philosophy in Organizational Leadership, Submitted to RegentUniversity School of Global Leadership&Entrepreneurship.
• KOGNOR, H., NORDVIK, H. (2004), “Personality Traits in Leadership Behavior”, Scandinavian Journal of Psychology, 45, 49-54.
• KÖSE, S., SAYAR, K., KALEOĞLU, Ü., AYDIN, N., AK, İ., KIRPINAR İ., REEVES R.A., PRZYBECK, T.R., CLONINGER C.R. (2004), “Mizaç ve Karakter Envanteri (Türkçe TCI): Geçerlik, Güvenirliği ve Faktör Yapısı”, Klinik Psikofarmakoloji Bülteni, 14, 107- 131.
• LEE, W., KOENIGSBER, M.R., DAVIDSON, C, BETO, D.R.(2010), “A Pilot Survey Linking Personality, Leadership Style, and Leadership Success among Probation Directors in the U.S.”, Federal Probation, 74 (3), 32-42.
• LEONARD, H.S. (1997), “The Many Faces of Character”, Consulting Psychology Journal: Practice & Research, 49 (4), 235-245.
• LITA, C.Ş., GRIGORAŞ, M. (2007), The Role of Personality Traits in Police Leader’s Behavior, The 1st Symposium of Pedagogy and Psychology Ph.D. Students, 15-18, Wroclaw.
• O'CONNOR, P.J., JACKSON, C.J. (2010), “Temperament, Character, and Emergent Leadership”, Journal of Individual Differences, 31 (4), 185-197.
• PARTRIDGE, T. (2003), Temperament: Developmental and Ecological Dimensions. In J.R. Miller, R.M. Lerner, & L.B. Schiamberg (Eds.), Human Ecology: An Encyclopedia of Children, Families, Communities, and Environments, Santa Barbara, CA: ABC-Clio.
• PHARES, J.E. (1991), Introduction to Personality (3rd ed.). New York: Harper Collins.
• STOGDILL, R.M. (1974), Handbook of Leadership, New York: FreePress.
• STRANG, S.E., KUHNERT, K.W. (2009), “Personality and Leadership Developmental Levels as predictors of Leader performance”, The Leadership Quarterly, doi:10.1016/j.leaqua.2009.03.009, 1-13.
• STRELAU, J. (1994), The Concepts of Arousal and Arousability as Used in Temperament Studies. In Bates J.E. & Theodore D.W. (Eds), Temperament: Individual Differences at the Interface of Biology and Behavior, Washington D.C.: American Psychological Association.
• The National Institute of Open Schooling (2012), The National Institute of Open Schooling (NIOS) Web Site: http://nos.org/328courseE/L-7%20 PERSONALITY%20%20ITS%20NATURE.pdf (13 Ocak 2012).
• ZACCARO, S.J., FOTI, R.J., KENNY, D.A. (1991), “Self-Monitoring and Trait-Based Variance in Leadership: An INVESTİGATİON of Leader Flexibility across Multiple Group Situations”, Journal of Applied Psychology, 76, 308-315.
• ZUCKERMAN, M.C.,CLONINGER, R. (1996), "Relationships Between Cloninger's, Zuckerman's, and Eysenck's Dimensions of Personality", Personality and Individual Differences, 21 (2), 283-285.