The Effect of Social Policies on Happiness: The Case of Turkey

Yıl 2023, Cilt: 30 Sayı: 1, 179 - 196, 09.03.2023

Tuba Gezer , Ümmügülsüm Aysan

https://doi.org/10.18657/yonveek.1212965

Cited By: 2

Öz

Life satisfaction, quality of life and happiness are more often used to measure the well-being of individuals recently. The aim of this study is to examine the effect of certain social policy practices carried out by the central government and municipalities in Turkey on the happiness of the individuals. In order to achieve this, 2019 TURKSTAT Life Satisfaction Survey (YMA) data were used. Multinomial regression analyzes show that in addition to the effects of socio-demographic variables such as gender, age, educational status, marital status income on happiness, satisfaction with health, social security and education services provided by the central government is positively correlated with happiness. Furthermore, it has been found that the disabled services and courses run by municipalities at the local level have positive effects on the happiness of the individuals. Strengthening and development of these policies may contribute to the increase of life satisfaction in Turkey.
Key Words: Life Satisfaction, Happiness, Social Policy, Public Services, Management
JEL Classification: C35, E62, H70, I31

Anahtar Kelimeler

Life Satisfaction, Happiness, Social Policy, Public Services, Management

Sosyal Politikaların Mutluluk Üzerindeki Etkisi: Türkiye Örneği

Öz

Günümüzde yaşam memnuniyeti, yaşam kalitesi ve mutluluk gibi kavramlar bireylerin iyi olma hallerini ölçmek için kullanılmaktadır. Bu çalışmanın amacı; Türkiye’de merkezi hükümet ve belediyeler tarafından yürütülen belli başlı sosyal politika uygulamalarının bireylerin mutluluğu ile ilişkisini incelemektir. Bunu gerçekleştirebilmek için TÜİK Yaşam Memnuniyeti Araştırması (YMA) 2019 yılı mikro veri seti kullanılmıştır. Multinominal regresyon analizleri yaş, cinsiyet, eğitim durumu, medeni durum ve gelir gibi sosyo-demografik değişkenlerin mutlulukla ilişkisine ek olarak merkezi hükümet tarafından gerçekleştirilen sağlık, sosyal güvenlik ve eğitim hizmetlerinden memnuniyetin mutlulukla pozitif yönde ilişkili olduğunu göstermektedir. Ayrıca yerel düzeyde belediyeler tarafından yürütülen engelli hizmetleri ve kursların da bireyin mutluluğunu olumlu yönde yordamaktadır. Bu politikaların güçlendirilerek geliştirilmesinin Türkiye’de yaşam doyumunun yükselmesine katkı sağlayabileceği düşünülmektedir.
Anahtar Kelimeler: Yaşam Memnuniyeti, Mutluluk, Sosyal Politika, Kamu Hizmetleri, Yönetim
JEL Sınıflandırması: C35, E62, H70, I31

Anahtar Kelimeler

Yaşam Memnuniyeti, Mutluluk, Sosyal Politika, Kamu Hizmetleri, Yönetim

Kaynakça

• Acar, Y. (2019). Türkiye'de Yaşam Memnuniyetinin Belirleyicileri: İller Üzerine Bir Yatay Kesit Analizi . Maliye Araştırmaları Dergisi , 5(2), 145-157.
• Akın, H. B., & Şentürk, E. (2012). Bireylerin Mutluluk Düzeylerinin Ordinal Lojistik Regresyon Analizi ile İncelenmesi. Öneri Dergisi, 10(37), 183-193.
• Akman, S. U. (2021). Mutluluk ve Yaşam Memnuniyetinin Belirleyicileri: Türkiye İstatistik Kurumu Yaşam Memnuniyeti Araştırması Üzerine Analizler. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi(81), 1-35.
• Altaş, D., & Yılmazer, A. (2021). Yaşam Memnuniyeti ve Yaşam Memnuniyetini Etkileyen Faktörlerin Sıralı Lojistik Regresyon Analiziyle İncelenmesi. Balkan ve Yakın Doğu Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 67-76.
• Argyle, M. (1999). Causes and Correlates of Happiness. D. Kahneman, E. Diener, & N. Schwarz içinde, Well-Being: The Foundations of Hedonic Psychology (s. 353-373). New York: Russell Sage Foundation.
• Arı, E., & Yıldız, Z. (2016). Bireylerin Yaşam Memnuniyetini Etkileyen Faktörlerin Sıralı Lojistik Regresyon Analizi ile İncelenmesi . Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(42), 1362-1374.
• Aysan, M. F., & Karakaş, M. (2018). The Impact of Social Policies on Happiness in the Case of Contemporary Turkey . ISA Esymposium, 23(2).
• Aysan, Ü. (2019). Avrupa Refah Rejimleri ve Türkiye'de Öznel İyi Oluş . İstanbul Üniversitesi Sosyoloji Dergisi(39), 191-214.
• Bakırcı, F., Takım, A., Aydemir, F., & Karabacak, E. (2018). Türkiye'de Kamu Hizmetlerinden Duyulan Memnunyetin Bireyin Genel Yaşam Memnuniyeti Üzerindeki Etkisinin Genelleştirilmiş Sıralı Logit Modelleri ile Analizi. IV. International Causas-Central Asia Foreign Trade and Logistics Congress, (s. 597-611). Aydın.
• Bayram, N. (2015). Sosyal Bilimlerde SPSS ile Veri Analizi (5. b.). Bursa: Ezgi Kitabevi .
• Bradley, R. H., & Corwyn, R. F. (2004). Life Satisfaction among European American, African American, Chinese American, Mexican American,and Dominican American adolescents . International Journal of Behavioral Development , 28(5), 385-400.
• Cardenas, M., Mejia, c., & Maro, V. D. (2008). Education and Lİfe Satisfactions: Perception or Reality? . Inter-American Development Bank.
• Clark, A., Flèche, S., Layard, R., Powdthavee, N., & Ward, G. (2018). The origins of happiness. In The Origins of Happiness. Princeton University Press.
• Cömertler, N., & Çondur, F. (2021). Türkiye'de Kamu Hizmetlerinden Memnuniyet . Aydın Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 255-275.
• Çıtak, F. & Çakır, C. (2022). Relationship Between Municipal Services and Happiness Level: An Empirical Study from TR90 Region in Turkey. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (73), 1-14
• Diener, E., & Seligman, M. E. (2004). Beyond Money: Toward an Economy of Well-Being . Psychological Science in the Public Interest , 5(1), 1-31.
• Easterlin, R. (2013). Happiness, Growth and Public Policy. Economic Inquiry , 51(1), 1-15.
• Eygü, H., & Kılınç, A. (2020). Yaşam Memnuniyeti Üzerinde Etkili Olan Faktörlerin Araştırılması: Kayseri İli Örneği . Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi , 10(Özel Sayı ), 3591-3618.
• Frey, B., & Stutzer, A. (2002). Happiness and Economics: How the Economy and Institutions Affect Human Well-Being . Princeton : Princeton Universtiy Press.
• Frijns, M. (2010). Determinants of Life Satisfaction -A Cross Regional Comparison- . Maastricht : Maastricht University .
• Frijters, P., Haisken-DeNew, J., & Shields, M. A. (2004). Investigating the Patterns and Determinants of Life Satisfaction in Germany Following Reunification. The Journal of Human Resources, 39(3), 649-674.
• Graham, C., & Chattopadhyay, S. (2013). Gender and Well-Being Around the World. International Journal of Happiness and Development, 1(2), 212-232.
• Gujarati, D. N. (1995). Basic Econometrics. New York: McGraw-Hill.
• Gujarati, D. N. (2016). Örneklerle Ekonometri . (N. Bolatoğlu, Çev.) Ankara : BB101 Yayınları
• Gül, S. (2017). Mutluluk ekonomisi ve Göç Üzerine Bir İnceleme. İstanbul : Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitütüsü .
• Güler, A., & Gül, S. (2021). Sosyoekonomik Faktörler, Sosyal ilişki, Mutluluk ve Yaşam Memnuniyeti Arasındaki İlişki: 2018 Avrupa Sosyal Anketi’nden Bulgular. Sosyoekonomi , 29(49), 293-306.
• Haller, M., & Hadler, M. (2006). How Social Relations and Structures Can Produce Happiness and Unhappiness: An International Comparative Analysis . Social Indicators Research , 169-216.
• Helliwell, J. F. (2019). Measuring and Using Happiness to Support Public Policies (Working paper no: 26529). National Bureau of Economic Research.
• İnce, M., & Şahin, K. (2011). Belediye Hizmetlerinde Vatandaş Memnuniyeti Ölçümü: Selçuklu Belediyesi Örneği. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 11(21), 1-22.
• Kahneman, D., & Deaton, A. (2010). High income improves evaluation of life but not emotional well-being. Proceedings of The National Academy of Sciences, 107(38), 16489-16493
• Karaaslan, K. Ç., Çalmaşur, G., & Aysin, M. E. (2021). Bireylerin Yaşam Memnuniyetlerini Etkileyen Faktörlerin İncelenmesi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(1), 263-290.
• Karagöz, Y. (2015). SPSS 22 Uygulamalı Biyoistatistik (Güncellenmiş 2. Baskı). Ankara : Nobel Akademik Yayıncılık .
• Korkmaz, M., Germir, H. N., Yücel, A. S., & Gürkan, A. (2015). Yaşam Memnuniyeti Üzerinde Etkili Olan Sosyodemografik Bileşenler Üzerine Bir Analiz . Uluslararası Hakemli Pskiyatri ve Psikoloji Araştırmaları Dergisi , 2(3), 78-111.
• Kristoffersen, I. (2018). Great Expectations: Education and Subjective Wellbeing. Journal of Economic Psychology, 66, 64-78.
• Light, H. K., Hertsgaard, D., & Martin, R. E. (1985). Education and Income: Significant Factors in Life Satisfactionof Farm Men and Women. Research in Rural Education, 3(1), 7-12.
• Makki, N., & Mohanty, M. S. (2019). Mental Health and Happiness: Evidence from The US Data. The American Economist, 64(2), 197-215.
• Mannell, R. C., & Dupuis, S. (2007). Life Satisfaction. J. Birren içinde, Ecyclopedia of Gerontology (s. 73-79). New York: Elsevier.
• Moshgriz, M., Nademi, Y. ve Kamjoo, S. P. J. (2022). The Effects of Education on Happiness: Implications for the Easterlin Paradox. Quarterly Journal, Vol, 17(2), 129-150.
• Myers, D. G. (1999). Close Relationship and Quality of Life . D. Kahneman, E. Diener, & N. Schwarz içinde, Well-being: The Foundations of Hedonic Psychology (s. 374-391). New York : Russel Sage Foundations .
• Neugarten, B. L., Havighurts, R. J., & Tobin, S. S. (1961, April ). The Measurement of Life Satisfaction. Journal of Gerontology, 134-143.
• Nikolaev, B. (2018). Does Higher Education Increase Hedonic and Eudaimonic Happiness? Journal of Happiness Studies, 19, 483-504.
• O'Connor, K. J. (2017). Happiness and Welfare State Policy Around the World. Reviwe of Behavioral Economics , 4(4), 397-420.
• Ortuzar, I., Renart, G., & Xabadia, A. (2021). Effects of Public Healthcare Budget Cuts on Life Satisfaction in Spain,Social Indicators Research , 1-27. doi:https://doi.org/10.1007/s11205-021-02624-8
• Pacek, A., Radcliff, B., & Brockway, M. (2019). Well-being and the Democratic State: How the Public Sector Promotes Human Happiness . Social Indicators Research (143), 1147-1159.
• Park, S. M. (2018). Social policy and late-life happiness: the impact of the basic old-age pension on the happiness of older people in South Korea. Quality in Ageing and Older Adults, 19(1), 3-13.
• Rodríguez-Pose, A., & Maslauskaite, K. (2012). Can Policy Make Us Happier? Individual Characteristics, Socio-economic Factors and Life Satisfaction in Central and Eastern Europe. Cambridge Journal of Regions, Economy and Society, 5(1), 77-96.
• Roemer, M. K. (2010). Religion and Subjective Well-Being in Japan . Review of Religious Research, 51(4), 411-427.
• Şeker, M. (2009). Mutluluk Ekonomisi . Sosyoloji Konferansları (39), 115-140.
• Şeker, M. (2015). Quality of Life Index: A Case Study of Istanbul . İstanbul Üniversitesi İktsat Fakültesi Ekonometri ve İstatistik Dergisi(23), 1-15.
• Şeker, M., & Bektaş, H. (2019). Mutluluğu Etkileyen Demografik Faktörler . (D. Akduman, & G. Karahan, Ed.) İstanbul : Çınaraltı Yayınları .
• Tella, R. D., MacCulloch, R. J., & Oswald, A. J. (2003). The Macroeconomics of Happiness. The Review of Economics and Statistics, 85(4), 809-827.
• TUİK. (2019). Yaşam Memnuniyeti Araştırması Mikro Veri Seti. Ankara : Türkiye İstatistik Kurumu.
• Turan, E., Çevik, S., & Aktepe, E. (2017). Türkiye'de Yaşam Memnuniyetinin Boyutları ve Yerel Kamu Hizmetlerinden Tatmin Arasındaki İlişki. (Ed. M. Güler, & A. M. Turan) , Belediyelerin Geleceği ve Yeni Yaklaşımlar (s. 183-196). Marmara Belediyeler Birliği Kültür Yayınları .
• Uğur, Z. B., & Tirgil, A. (2018 ). Sağlıkta Dönüşüm Programı ve Kamunun Sağlık Hizmetlerinden Memnuniyeti. Ombudsman Akademik (1), 295-327.
• Veenhoven, R. (2004). Happiness As An Aim In Public Policy . L. Alex, & J. Stephen içinde, Positive Psychology in Practice (s. 1-31). Hoboken: John Wiley and Sons.
• Yetim, B. (2018). Yaşam Memnuniyeti ve Yaşam Kalitesinin Belirleyicileri: Sağlık Hizmetlerinden Memnuniyet ve Sağlık Statüsünün Rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.