19.
yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılda dil felsefesi önemli bir yol kat eder. Wittgeinstein,
Saussure, Heidegger, yapısalcılık ve sonrası düşünürlerini bu çerçevede
düşünmek mümkündür. 20. yüzyılın ilk çeyreğinde Walter Benjamin’in eleştirel
bir bakışla oluşturduğu Yahudi mistisizmi kökenli dil görüşü bu bağlamda dikkate
değerdir.
Benjamin’e
göre dilin her şeyi kapsayıcı bir özelliği vardır ve her tinsel içeriğin
iletilmesi dildir. İnsan kendi tinsel özünü dilde iletir ve tinsel içeriğin
iletilmesi onun dilsel özüdür. Dilin kendisinin en temel özü ise addır. Bu
durumda insanın özü adlandırmaktır. Ad koyma, Tanrı’nın yaratıcılığının insanda
tezahür etmesini sağlayan bir özelliktir. Adlandıran insan, Benjamin’in dil
felsefesinde ön plana çıkan bir unsur olarak dünyevi olan ile ilahi olanı
birbirine bağlar.
Bu
çalışma, Walter Benjamin’in dil felsefesi üzerinden adlandıran insan figürünü
beslendiği kaynaklar ve tarihsel olarak karşılaştırılabilir olan düşünceler
çerçevesinde incelemeyi amaçlar.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ekonomi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Temmuz 2018 |
Gönderilme Tarihi | 23 Haziran 2018 |
Kabul Tarihi | 31 Temmuz 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 6 Sayı: 2 |
Değerli akademisyenler ve yazarlar
Dergi sistemine yüklenmiş olan çalışmalarınızda yazarlara ait bilgilerin olmaması gerekmektedir. Değerli yazarlarımızın bu uyarı dikkate almaları önemli rica olunur.
Dergimiz Açık Erişim Politikasını benimsemiş olup; yayın gönderimi, yayın değerlendirme ve makale yayınlama süreçlerinde yazarlardan herhangi bir ücret talep etmemektedir.
Yorum Yönetim Yöntem Uluslararası Yönetim Ekonomi ve Felsefe Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.