BibTex RIS Kaynak Göster

Üniversite-Sanayi İşbirliği İçin Bazı Öneriler

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 2, 61 - 68, 01.08.2014

Öz

Günümüzde refah düzeyi yüksek, kalkınmış ülkelere bakıldığında, hemen tümünün ortak özelliği teknolojiyi üretme ve bunu pazarlayabilme kapasitesine sahip olmalarıdır. Bilim ve teknoloji dünyasındaki baş döndürücü gelişmeler ülkeler arasındaki sınırları pratik olarak ortadan kaldırmış, küreselleşme sonucu tüm dünya artık herkes için büyük ama zorlu bir pazar haline gelmiştir. Bu yarışta güçlü bir şekilde ayakta kalmak ve büyümek için tüm işletmelerin bilimsel ve teknolojik gelişmeleri de yakından takip etmeleri ve bunları üretime dönüştürmeleri artık olmazsa olmazlardan olmuştur. Kendi teknolojisini üretme ve markalaşma, firmaların küresel ekonomide kalıcı olmalarının en temel unsurlarından birisi haline gelmiştir. Artık firmalar/işletmeler, bilimsel çalışmaların yapıldığı, bilginin üretildiği en önemli merkezlerden olan üniversitelerle yakın bir diyalog, etkileşim ve işbirliği içerisinde olmak zorunda kalmıştır. Bu durum küçük ve orta ölçekli işletmeler için mutlaka geçerli olmakla birlikte, kendi Ar-Ge birimleri olan ve çok sayıda Ar-Ge çalışanı olan işletmeler için de geçerlidir. Söz konusu işbirliği işletmelere güncel bilgi transferini sağlarken, üniversitelerde üretilen bilginin yüksek katma değere sahip, insanlığın yararına ve daha iyi yaşamasını sağlayacak ürünlere dönüşmesinin de yolunu açacaktır. Sadece ülkemizde değil, tüm dünyada yıllardır tartışılan ve konuşulan üniversite-sanayi işbirliği, hiç şüphesiz oluşturulması kolay olmayan bir süreç olup, üzerinde çok çalışılması gereken bir konudur. Bunun en önemli nedeni tarafların öncelikleri, beklentileri ve bakış açılarındaki farklılıktır. Ancak küreselleşme dünyada herkesi etkilediği gibi, üniversiteleri de etkilemiş ve üniversitelerden kaliteli eğitimin dışında başka beklentilerin de oluşmasına neden olmuştur. Artık üniversitelerden bulundukları şehir ve hatta bölgede sosyal, kültürel ve ticari gelişmelerin öncüsü, lokomotifi olmaları beklenmektedir. Bu çalışmada, üniversite-sanayi işbirliği ana hatlarıyla ele alınmış, konunun önemi vurgulandıktan sonra, bir akademisyen bakış açısıyla üniversite-sanayi işbirliğinin hayata geçirilebilmesi için yararlı olabileceği düşünülen bazı öneriler sunulmuştur.

Kaynakça

  • Aycan, M. F. ve Şeker, U. (2013). Kamu-üniversite-sanayi sarmalı ve teknoloji geliştirme bölgeleri. Kalkınmada Anahtar Verimlilik, 25(295), 15–18.
  • Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı (2014). Teknoloji geliştirme bölgeleri; İstatistiki veriler. 26.10.2014 tarihinde <http://sagm.sanayi.gov.tr/ ServiceDetails.aspx?dataID=107> adresinden erişildi.
  • Çelik, M. S. (2014). Bilgi sanayi ile buluşuyor. İTÜ Vakfı Dergisi, (63), 38–41.
  • Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, kalite, uluslararasılaşma: Türkiye yükseköğretimi için bir yol haritası. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayın No: 2014/2.
  • Eker, S. (2008). Üniversite-sanayi işbirliğinde KOSGEB destekleri. 26.10.2014 tarihinde <www.antalyakadingirisimciler.org> adresinden erişildi.
  • Erdil, E., Pamukçu, T., Akçomak, İ. S. ve Erden, Y. (2013). Değişen üniversite-sanayi işbirliğinde üniversite örgütlenmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 68(2), 95–127.
  • Etzkowitz, H. (2002). The triple helix of university-industry-government relations. Implications for policy and evaluation. Working paper 2002·11. Stockholm: Sister.
  • Günay, D. (2014). Türkiye’nin yükseköğretim, bilim ve teknoloji poli- tikası. Temel Bilimler Sempozyumu-TBS’2014, 15 Mayıs 2014, Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Kara, F. ve Kiper, M. (2004). Üniversite-sanayi işbirliği ve seramik araştırma merkezi. 1. Ulusal Mühendislik Kongresi, 20–21 Mayıs 2004, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Suvacu, E. (2014). Değer yaratma ve sürdürülebilir gelişme için üniver- site-sektör işbirliği. Konferans, 20 Mayıs 2014, Hitit Üniversitesi, Çorum.
  • Şeker, U. (2013). 2023’e 10 kala Ar-Ge ve yenilikte Şanlıurfa, Diyarbakır, kamu-üniversite-sanayi işbirliği bölgesel toplantısı. Panel, 30 Kasım 2013, Şanlıurfa.
  • Topçu, M. (2013). İnovasyon, üniversite sanayi işbirliği ve Denizli örneği. Konferans, 21 Mart 2013, Hitit Üniversitesi, Çorum.
  • Uygun, Z., Demir, T. ve Erdoğan, K. (2014). Bilim, teknoloji ve yenilik perspektifinde Türkiye ve seçilmiş ülkeler üzerine notlar. Kalkınmada Anahtar Verimlilik, 26(301), 22–25.
  • Uzkurt, C. (2013). Gelişmekte olan ülkelerin Ar-Ge ve inovasyon ekosis- temlerinin temel dinamikleri. Kalkınmada Anahtar Verimlilik, 25(295), 6–10.
  • Yüksel, A., Uçkun, G., Dinçel, G. ve Demir, B. (2013). İnovasyon yeteneğinin artırılmasında üniversite sanayi işbirliği ve meslek yük- sekokullarının rolü. Electronic Journal of Vocational Colleges, Aralık 2013 UMYOS Özel Sayısı, 21–28.

Suggestions for university-industry collaborations

Yıl 2014, Cilt: 4 Sayı: 2, 61 - 68, 01.08.2014

Öz

Nowadays, when the status of developed welfare states is examined we see that the common feature of almost all is that they are substantially advanced in technology outputs and marketing them. Stunning and extraordinary developments globally in science and technology have practically eliminated the boundaries between countries and as a result of globalization the world has become a great but difficult market for everyone. Close follow up of scientific developments and their conversion to production is inevitable for all businesses today to survive and grow powerfully in this race. For companies, producing their own technology and branding have become the way of being persistent in the global economy. This situation obligates the companies and enterprises to establish a close dialogue, interaction and collaboration with the universities which are the most important centers generating information and scientific studies. As this applies for small and medium-sized businesses, it is also a necessary for the businesses with R&D units having a large number of R&D employees. While this collaboration provides current information transfer to businesses, it will pave the way of transformation into products of the information produced in universities for benefit and welfare of the people with high value added who will contribute to the development of the countries. University-industry collaboration which has been discussed for years not only in our country but all over the world, undoubtedly, is not an easy process to build and requires a hard work. The main reason of this fact is the differences in the priorities, expectations and visions of the parties. However, globalization affects the universities as it does everyone in the world and gives a rise to the expectations other than quality education in the universities. Today, it is expected that the universities should play a leading role in their city and even in the region in terms of social, cultural and even commercial development as a locomotive. In this study, university-industry collaborations are discussed in general and after the emphasis of their importance, some useful suggestions which may be useful for the implementation of university-industry collaborations are presented within an academic perspective.

Kaynakça

  • Aycan, M. F. ve Şeker, U. (2013). Kamu-üniversite-sanayi sarmalı ve teknoloji geliştirme bölgeleri. Kalkınmada Anahtar Verimlilik, 25(295), 15–18.
  • Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı (2014). Teknoloji geliştirme bölgeleri; İstatistiki veriler. 26.10.2014 tarihinde <http://sagm.sanayi.gov.tr/ ServiceDetails.aspx?dataID=107> adresinden erişildi.
  • Çelik, M. S. (2014). Bilgi sanayi ile buluşuyor. İTÜ Vakfı Dergisi, (63), 38–41.
  • Çetinsaya, G. (2014). Büyüme, kalite, uluslararasılaşma: Türkiye yükseköğretimi için bir yol haritası. Ankara: Yükseköğretim Kurulu Yayın No: 2014/2.
  • Eker, S. (2008). Üniversite-sanayi işbirliğinde KOSGEB destekleri. 26.10.2014 tarihinde <www.antalyakadingirisimciler.org> adresinden erişildi.
  • Erdil, E., Pamukçu, T., Akçomak, İ. S. ve Erden, Y. (2013). Değişen üniversite-sanayi işbirliğinde üniversite örgütlenmesi. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 68(2), 95–127.
  • Etzkowitz, H. (2002). The triple helix of university-industry-government relations. Implications for policy and evaluation. Working paper 2002·11. Stockholm: Sister.
  • Günay, D. (2014). Türkiye’nin yükseköğretim, bilim ve teknoloji poli- tikası. Temel Bilimler Sempozyumu-TBS’2014, 15 Mayıs 2014, Ege Üniversitesi, İzmir.
  • Kara, F. ve Kiper, M. (2004). Üniversite-sanayi işbirliği ve seramik araştırma merkezi. 1. Ulusal Mühendislik Kongresi, 20–21 Mayıs 2004, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
  • Suvacu, E. (2014). Değer yaratma ve sürdürülebilir gelişme için üniver- site-sektör işbirliği. Konferans, 20 Mayıs 2014, Hitit Üniversitesi, Çorum.
  • Şeker, U. (2013). 2023’e 10 kala Ar-Ge ve yenilikte Şanlıurfa, Diyarbakır, kamu-üniversite-sanayi işbirliği bölgesel toplantısı. Panel, 30 Kasım 2013, Şanlıurfa.
  • Topçu, M. (2013). İnovasyon, üniversite sanayi işbirliği ve Denizli örneği. Konferans, 21 Mart 2013, Hitit Üniversitesi, Çorum.
  • Uygun, Z., Demir, T. ve Erdoğan, K. (2014). Bilim, teknoloji ve yenilik perspektifinde Türkiye ve seçilmiş ülkeler üzerine notlar. Kalkınmada Anahtar Verimlilik, 26(301), 22–25.
  • Uzkurt, C. (2013). Gelişmekte olan ülkelerin Ar-Ge ve inovasyon ekosis- temlerinin temel dinamikleri. Kalkınmada Anahtar Verimlilik, 25(295), 6–10.
  • Yüksel, A., Uçkun, G., Dinçel, G. ve Demir, B. (2013). İnovasyon yeteneğinin artırılmasında üniversite sanayi işbirliği ve meslek yük- sekokullarının rolü. Electronic Journal of Vocational Colleges, Aralık 2013 UMYOS Özel Sayısı, 21–28.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA56TB83SN
Bölüm Ampirik Araştırma
Yazarlar

Reha Metin Alkan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ağustos 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Alkan, R. M. (2014). Üniversite-Sanayi İşbirliği İçin Bazı Öneriler. Yükseköğretim Dergisi, 4(2), 61-68.

Yükseköğretim Dergisi, bünyesinde yayınlanan yazıların fikirlerine resmen katılmaz, basılı ve çevrimiçi sürümlerinde yayınladığı hiçbir ürün veya servis reklamı için güvence vermez. Yayınlanan yazıların bilimsel ve yasal sorumlulukları yazarlarına aittir. Yazılarla birlikte gönderilen resim, şekil, tablo vb. unsurların özgün olması ya da daha önce yayınlanmış iseler derginin hem basılı hem de elektronik sürümünde yayınlanabilmesi için telif hakkı sahibinin yazılı onayının bulunması gerekir. Yazarlar yazılarının bütün yayın haklarını derginin yayıncısı Türkiye Bilimler Akademisi'ne (TÜBA) devrettiklerini kabul ederler. Yayınlanan içeriğin (yazı ve görsel unsurlar) telif hakları dergiye ait olur. Dergide yayınlanması uygun görülen yazılar için telif ya da başka adlar altında hiçbir ücret ödenmez ve baskı masrafı alınmaz; ancak ayrı baskı talepleri ücret karşılığı yerine getirilir.

TÜBA, yazarlardan devraldığı ve derginin çevrimiçi (online) sürümünde yayımladığı içerikle ilgili telif haklarından, bilimsel içeriğe evrensel açık erişimin (open access) desteklenmesi ve geliştirilmesine katkıda bulunmak amacıyla, bilinen standartlarda kaynak olarak gösterilmesi koşuluyla, ticari kullanım amacı ve içerik değişikliği dışında kalan tüm kullanım (çevrimiçi bağlantı verme, kopyalama, baskı alma, herhangi bir fiziksel ortamda çoğaltma ve dağıtma vb.) haklarını (ilgili içerikte tersi belirtilmediği sürece) Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Unported (CC BY-NC-ND4.0) Lisansı aracılığıyla bedelsiz kullanıma sunmaktadır. İçeriğin ticari amaçlı kullanımı için TÜBA'dan yazılı izin alınması gereklidir.