The Analysis of University Women's Research Centers Web Sites: Logos, Symbols, and Activities

Yıl 2019, Cilt: 9 Sayı: 2, 173 - 188, 01.08.2019

Senem Ertan Fatma Yol Gökhan Savaş

https://doi.org/10.2399/yod.18.043

Öz

The first Women's Problems Research and Application Center in Turkey was established in 1989 at Istanbul University. Then with a slow rise during the 1990s, the number reached 6, and gaining momentum during the 2000s, the number of women's centers reached 87 as of 2018. These developments have emerged as a result of the Council of Higher Education's encouragement on the one hand, and the increase in the number of women's problems and the search for solutions to these problems, on the other hand. The spread of these centers is perceived as a positive development; however, there has been no research on how active these research centers are, how up-to-date they keep their websites, and what activities they organize, and what their logos might mean. Aiming to fill this gap in the literature, this study examined these centers with a systematic approach analyzing their web sites in three time periods, from December 2016 to January 2018. The logos, colors, symbols, and types of activities used by the centers, which have a website, were examined and the viewpoints of the centers and how they handle women's issues were determined. 81 of 87 women's research centers have a website, but these websites are not always active. There are 36 logos of the centers, and the color purple is the most-frequently used color in the logos, while symbols such as female face and female body are also used. More than half of the centers that have a website are not actively using those websites. The most commonly shared activities on these websites include seminars, panels, interviews, and social and cultural events.

Anahtar Kelimeler

Content analysis, feminist theory, higher education, university and women

Üniversite Kadın Araştırmaları Merkezleri Web Siteleri Analizi: Logolar, Semboller ve Faaliyetler

Öz

Türkiye'de ilk olarak 1989 yılında İstanbul Üniversitesi bünyesinde kurulan Kadın Sorunları Uygulama ve Araştırma Merkezleri 1990'lı yıllarda yavaş bir artış göstererek 6'ya ulaşmış, 2000'li yıllarda ise hızlı bir ivme kazanarak 2018 yılı itibariyle 87'ye ulaşmıştır. Bu gelişmeler, bir yandan 2000'li yıllarda YÖK'ün teşviğinin, diğer yandan kadın sorunlarının ve bu sorunlara karşı çözüm arayışlarının artmasının bir sonucu olarak ortaya çıkmıştır. Bu merkezlerin yayılması olumlu bir gelişme olarak algılanmaktadır; ancak, bu araştırma merkezlerinin ne derecede aktif oldukları, web sitelerini ne ölçüde güncel tuttukları ve hangi faaliyetleri içerdikleri ile sahip oldukları logoların ne anlamlara gelebileceğine ilişkin çalışmalar mevcut değildir. Bu araştırma, literatürdeki bu boşluğu doldurmayı hedefleyerek, bu merkezlerin web sitelerini Aralık 2016'dan Ocak 2018'e kadar üç zaman dilimini içerecek şekilde sistematik olarak incelemiştir. Bu bağlamda 87 kadın araştırmaları merkezinden 81'inin web sitesinin olduğu; fakat bu web sitelerinin her zaman aktif olmadığı tespit edilmiştir. Merkezlerin 36'sının logosu bulunmakta ve logolarda en çok mor renk kullanılmakla beraber, kadın yüzü yüzü ve kadın vücudu gibi semboller de kullanılmaktadır. Bir web sitesine sahip olan merkezlerin yarıdan fazlasının, bu web sitelerini aktif olarak kullanmadığı görülmüştür. Web sitesinde en çok paylaşılan faaliyetler arasında seminer, panel, söyleşi gibi toplantılar ile sosyal ve kültürel etkinlikler yer almaktadır.

Anahtar Kelimeler

Feminist teori, içerik analizi, üniversite ve kadın, yükseköğretim

Kaynakça

• Akaka, M. A., Corsaro, D., Kelleher, C., Maglio, P. P., Seo, Y., Lusch, R. F., & Vargo, S. L. (2014). The role of symbols in value cocreation. Marketing Theory, 14(3), 311–326.
• Akkın, C., Eğrilmez, S., & Afrashi, F. (2004). Renklerin insan davranış ve fizyolojisine etkisi. Türk Oftalmoloji Gazetesi, 33, 274–282.
• Alptekin, D. (2011). Sokaktan akademiye: Kadın hareketinin kurumsallaşma süreci. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 26, 33–43.
• Ateş, M. (2014). Mitolojiler ve semboller ana tanrıça ve doğurganlık (2. baskı). İstanbul: Milenyum Yayınları.
• Balcı, E. (2016). Üniversitelerin kadın sorunları araştırma ve uygulama merkezleri. Türkiye Klinikleri Journal of Public Health-Special Topics, 2(2): 52–68.
• Beazley, M. (2000). Understanding paintings, London: Octopus Publishing.
• Bryman, A., & Bell, E. (2011). Business research methods (3. baskı). Cambridge: Oxford University Press.
• Cho, J., & Garcia-Molina, H. (1999). The evolution of the web and implications for an incremental crawler. 30 Ağustos 2018 tarihinde <http:// ilpubs.stanford.edu:8090/376/1/1999-22.pdf> adresinden erişildi.
• Cohen, A. (1979). Political symbolism. Annual Review of Anthropology, 8, 87–113.
• Cohn, R. (1974). Symbolism. The Journal of Aesthetics and Art Criticism, 33(2), 181–192.
• Çilingiroğlu, N. (2001). Türkiye’de akademik düzeyde kadına yönelik kurumsallaşma, Hacettepe Toplum Hekimliği Bülteni, 22(2).
• de Beauvoir, S. (1989). The second sex. Trans. H. M. Parshley. New York, NY: Vintage.
• Dickie, G. (1971). Aesthetics: An introduction. Indianapolis, IN: Bobbs-Merrill.
• Erdoğan, E. (2015). Konuşma metni. ‘Toplumsal Cinsiyet Eşitliğine Duyarlı Üniversite’ Çalıştayı. 15 Şubat 2018 tarihinde <http://www.yok.gov.tr/ documents/10279/15173101/emine_erdogan_kadin_calistayi_konusma_metni.pdf/eb5bb2b3-d1e0-442a-905b-0151a8f5832b> adresinden erişildi.
• Eroğlu, K. (2004). Kadın kuruluşları içinde üniversite kadın sorunları araştırma ve uygulama merkezlerinin yeri ve önemi. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksek Okulu Dergisi, 8(2): 23–31.
• Ersoy, N. (2000). Semboller ve yorumları. İstanbul: Zafer Matbaası.
• Fetterly, D., Manesse, M., Najork, M., & Wiener, J. (2003). A large-scale study of the evolution of web pages. 30 Ağustos 2018 tarihinde <http://www2003. org/cdrom/papers/refereed/p097/P97%20sources/p97-fetterly.html> adresinden erişildi.
• Frazer, J. G. (1949). The magic art and the evolution of King II. London: Mc. Millan.
• Frolov, B. (1990). Tarih öncesi sembolizmin ilkeleri. Felsefe Dergisi, 2–3, 131.
• Gimbutas, M. (1989). The Language of the goddess. London: Thamesand Hudson. Gombrich, E. H. (1980). The story of art. London: Phaidon Press.
• Hamil, J., & Gregory, K. (1997). Internet marketing in the internationalisation of UK SMEs. Journal of Marketing Management, 13(9), 9–28.
• Işıkören N. D. (2015). Kadın imgesi ve tarih boyu değişimi. Sanat ve Tasarım Dergisi, 16, 115–131.
• Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü (2008). Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Ulusal Eylem Planı (2008–2013). 1 Şubat 2018 tarihinde <http:// kadininstatusu.aile.gov.tr/data/54296c50369dc32358ee2c4f/Ulusal%20Eylem%20Planını%20görmek%20için%20tıklayınız.pdf> adresinden erişildi.
• Klink, R. (2001). Creating meaningful new brand names: A study of semantics and sound symbolism. Journal of Marketing Theory and Practice, 9(2), 27–34.
• Kramarae, C., & Treichler, P. A. (1992). Amazons, bluestockings and crones: A feminist dictionary. London: Pandora Press.
• Laplanche, J., & Pontalis J. B. (1973).The Language of psycho-analysis. New York, NY: W. W. Norton & Company.
• Lorblanchet, M. (1980). Art rupestre Australien. Archeologia, 147, 23–31.
• Motel, L., & Peck, B. (2018). SexIER symbols examining the effects of a content analysis of gendered visual imagery in cross cultural road sings. Journal of Intercultural Communication, 47.
• Neuendorf, K. A. (2017). The content analysis guidebook. Thousand Oaks, CA: SAGE Publications.
• Obeyesekere, G. (1981). Medusa’s hair: An essay on personal symbols and religious experience. Chicago/London: University of Chicago Press.
• Özvarış Ş., & Akın A. (2003). Üniversitelerin Kadın Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezleri. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Peirce, C. S. (1998). What is a sign? In Peirce Edition Project; N. Hauser, A. De Tienne, J. R. Eller, A. Lewis, C. L. Clark, C., A. C. Lewis, & D. B. Davis (Eds.), The essential Peirce. Selected philosophical writings (Vol. 2 - 1893–1913, pp. 4–10). Bloomington, IN: Indiana University Press.
• Pennick, N. (2014). The book of primal signs: The high magic of symbols. Merrimac, MA: Destiny Publisher.
• Pitkin, H. F. (1967). The concept of representation. Berkeley, CA: University of California.
• Some, M. P. (1998) The healing wisdom of Africa: Finding life purpose through nature, ritual, and community. New York, NY: Tarcher.
• Strickland, C. (1992). The annotated Mona Lisa. Kansas City, MO: Universal Press Syndicate Company.
• Weagel, D. (2002). The power, symbolism, and extension of the mother in “L’enfant Noir”: A feminine portrait by a masculine author. Rocky Mountain Review of Language and Literature, 56(1), 55–71.
• Webster, R. (2006). Magical symbols of love & romance, woodburry. Woodbury, MN: Llewellyn Publications.
• Wellborn, J. (1975). Teaching symbolism. Improving College and University Teaching, 23(2): 89–92.
• Wilson, R. (1955). Aesthetic symbolism. American Imago, 12(3), 275–292.
• Woodward, R. (1982). Urban symbolism. Ekistics, 49(295), 285–291.
• Wormhoudt, A. (1950) The unconcious bird symbol in literature. American Imago, 7(2), 173–182.
• Yen, B., Hu, P. J. H., & Wang, M. (2007). Toward an analytical approach for effective web site design: A framework for modeling, evaluation and enhancement. Electronic Commerce Research and Applications, 6(2), 159–170.
• YÖK (2015). Yükseköğretim Kurumları Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Tutum Belgesi. 15 Şubat 2018 tarihinde <http://www.yok.gov.tr/documents/ 10279/22712333/YOK_Tutum_belgesi.pdf/> adresinden erişildi.