Görüş Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Ormancılık Yükseköğretim Kurumlarında İsim Değiştirme Süreçleri

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 1, 1 - 9, 03.05.2021
https://doi.org/10.2399/yod.19.030000

Öz

Ormancılıkta yükseköğretim, 1857 yılından başlayarak günümüze kadar devam etmiştir. Ormancılık eğitiminin bağlı olduğu kurumlara ilişkin isim değişiklikleri; (1) 1857-1934 yılları arası, (2) 1945-1948 yılları arası ve (3) 2006-2018 yılları arası olacak biçimde üç dönemde incelenmiştir. Orman Fakültesi, ilk döneminde önce Maden Bakanlığına sonra Tarım Bakanlığına, Cumhuriyet dönemi ile birlikte de, 1934'te Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsüne (YZE) bağlanmıştır. Bu dönemdeki değişimler kurumun ve mesleğin itibarını artırıcı yönde olmuştur. İkinci dönemde ise ormancılık yükseköğretimi YZE'den İstanbul Üniversitesine bağlanmıştır. Meydana gelen bu değişikliklerin karar süreçlerine, Orman Fakültesinin kurulları ve öğretim üyeleri doğrudan dâhil edilmiştir. Üçüncü dönem ise ormancılık eğitimi kurumlarının ve meslek sahiplerinin sürece dahil edilmeden düzenlemelerin yapıldığı dönem olarak kendisini göstermektedir. Yükseköğretim politikasızlığının bir yansıması olarak kurumsal isimlerin korunmadığı ve ormancılık yükseköğretim kurumlarında akademik bir geleneğin oluşması geciktirilmiştir.

Teşekkür

Orman Fakültesinin tarihi evraklarını inceleme ve bu çalışmada kullanma iznini (Sayı: 14306082-805.02.05 ve 11.05.2018 tarihli) veren Dekan Prof. Dr. Turgay Akbulut’a, çalışmayı başından sonuna kadar okuyan ve değerli eleştirilerini paylaşan Prof. Dr. Ünal Akkemik’e, Prof. Dr. H. Barış Tecimen’e, Doç. Dr. Taner Okan’a, Öğr. Gör. İlker Esin’e teşekkürlerimi sunarım.

Kaynakça

  • 7141 Sayılı Kanun (2018, 18 Mayıs). Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. Resmi Gazete, 30425.
  • Akkemik, Ü., & Okan, T. (2013). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Orman Mühendisliği Bölümü’nde eğitim-öğretimin tarihsel gelişimi, bugünkü durumu ve akreditasyon süreci. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 124–179).
  • Anonim (1971). Ordinaryüs Profesor Esat Muhlis Oksal: Hayatı, hizmetleri ve eserleri. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri B, 21(1), 3–10.
  • Atmış, E. (2013). Türkiye’de Orman Mühendisliği eğitim-öğretimini etkileyen güncel politikaların değerlendirilmesi. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 65–76).
  • Baytop, T. (1985). Eczacı Mektebi tarafından kullanılan binalar. T. Baytop (Ed.), Türk eczacılık tarihi, (s. 219–235). İstanbul: İ. Ü. Eczacılık Fakültesi Yayın no: 47.
  • Belge (1945, 16 Ekim). Fakülte Meclisi toplantı kararları. Toplantı no: 10; 7–8.03.1945.
  • Belge (1946, 25 Haziran). Fakülte Meclisi toplantı kararları. Toplantı no: 12; 25.06.1946.
  • Belge (1947a, 7 Ocak). Fakülte Meclisi toplantı kararları. Toplantı sıra: 7; 07.01.1947.
  • Belge (1947b, 6–7 Şubat). Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsü Divan toplantı kararları. Toplantı sayısı: 19; 6–7.02.1947.
  • Belge (1948a, 21 Ocak). Fakülte Meclisi kararı, 1 sayfa, 21.01.1948.
  • Belge (1948b, 19 Kasım). Profesörler Kurulu kararı. Karar no: 23, 1 sayfa, 19.11.1948.
  • Belge (1948c, 23 Kasım). Profesörler Kurulu kararı. Karar no: 25, 1 sayfa, 23.11.1948.
  • Berkes, F., & Kışlalıoğlu, M. (1990). Ekoloji ve çevre bilimleri. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çağlar, Y. (1979). Türkiye’de ormancılık politikası. Ankara: Çağ Matbaası.
  • Eraslan, İ. (1973). Türkiye’de Devlet Ormanlarında idare amaçları tesbitinin hukuki, teori ve pratik esasları. İstanbul: İ.Ü. Orman Fakültesi Yayın no: 1843/194.
  • Eraslan, İ. (1989). Türkiye’de ormancılık öğretim ve eğitim kurumlarının tarihsel gelişimi. İstanbul: Ormancılık Eğitim ve Kültür Vakfı Yayın no: 1.
  • Ergun, P. (2004). Türk Kültüründe ağaç kültü. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Yayını: 305.
  • Fakülte Akademik Kurulu Kararları (2018). İ.Ü. Orman Fakültesi’nin 26.04.2018 tarihli Akademik Genel Kurul kararları. Erişim adresi http://orman.istanbul.edu.tr/tr/duyuru/26-04-2018-tarihliakademik-genel-kurul-gorusu-68003600390064006F005200390062003500700051003100 (30 Nisan 2018).
  • Gümüş, C. (2012). Türkiye’de ormancılık eğitiminin tarihsel gelişimi. 5531 Sayılı Kanun’un Yüksek Öğretim ve Eğitime Yansımalarının İrdelenmesi ve Hedefleri Kongresi, TMMOB Orman Mühendisleri Odası, 23–24 Kasım 2012, Kastamonu (s. 31–45).
  • Gümüş, C. (2016). Historical development of forestry education in the context of forest resources management in Turkey. Türkiye Ormancılık Dergisi, 17(1), 93–98.
  • Günay, D., & Günay, A. (2017). Türkiye’de yükseköğretimin tarihsel gelişimi ve mevcut durumu. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(3), 156– 178.
  • Gündüz, M. (2015). Osmanlı eğitim mirası. İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
  • İlkmen, N. (1974). Prof. Dr. Şeref Nuri İlkmen’in konuşması. İ.Ü. Orman Fakültesi Öğretim Üyelerinden 1973 Yılında Emekliye Ayrılanlar: Prof. Dr. Şeref Nuri İlkmen, Prof. Dr. Abdulgafur Acatay, Prof. Dr. Selâhattin İnal İçin Düzenlenen Törende Yapılan Konuşmalar (s. 19–35). İstanbul: Sermet Matbaası.
  • Kaynar, M., & Parlak, İ. (2005). Her ‘il’e bir üniversite: Türkiye’de yüksek öğretim sisteminin çöküşü. Ankara: Paragraf Yayınları.
  • Kazancıgil, A. (2013). İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültelerinin (İstanbul Cerrahpaşa) tarihçesi. Türkiye’de çağdaş tıp eğitiminin başlangıcı. A. Kazancıgil, H. Hatemi, & A. Vergili (Eds.), Bilim tarihi ve yazıları içinde (s. 112–187). İstanbul: İşaret Yayınları.
  • Keskin, Ö. (2013). Osmanlı İmporatorluğunda ormancılık eğitiminin gelişimi: Orman Mekteb-i Âlisi. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 13–17).
  • Komisyon Görüşmeleri (2018). TBMM, Yükseköğretim Kurumları Teşkilatı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Teklifi (2/2311). Milli Eğitim, Kültür, Gençlik ve Spor Komisyonu 25.04.2018 tarihli görüşmeleri. Yasama dönemi 26, Yasama yılı 3, Sıra sayısı: 556. Ankara: TBMM.
  • Komisyon Raporları (1947). Yüksek Ziraat Enstitüleri Kanunu Tasarısı ve Tarım, Millî Eğitim ve Bütçe Komisyonları raporları (1/288). Sıra sayısı: 176, 22.121947, Ankara: TBMM.
  • Kutluk, H. (1957). Fransız ormancıları nasıl getirildi? Orman Mektebi kimlerin isteği ile ve ne suretle açıldı? H. Kutluk, & H. Asmaz (Eds.), Türkiye ormancılığı 100. tedris yılına girerken içinde (s. 18–21). Ankara: Türkiye Ormancılar Cemiyeti Yayınları.
  • Meclis Görüşmeleri (1948). Türkiye Büyük Millet Meclisi 77’inci Birleşim, 28 Haziran 1948 Pazartesi. TBMM Tutanak Dergisi, 12, 411–438.
  • Meclis Görüşmeleri (2018a). Türkiye Büyük Millet Meclisi 94’üncü Birleşim, 2 Mayıs 2018 Çarşamba. TBMM Tutanak Dergisi, 72, 308, 321, 336–413, 421–428.
  • Meclis Görüşmeleri (2018b). Türkiye Büyük Millet Meclisi 95’inci Birleşim, 3 Mayıs 2018 Perşembe 2018. TBMM Tutanak Dergisi, 72, 509–566.
  • Meclis Görüşmeleri (2018c). Türkiye Büyük Millet Meclisi 96’ncı Birleşim, 8 Mayıs 2018 Salı. TBMM Tutanak Dergisi, 73, 123–221.
  • Özdenmez, M. İstanbullu, T., Akesen, A., & Ekizoğlu, A. (1996). Ormancılık politikası. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No: 3968/435.
  • Özdönmez, M. (1974). Doç. Dr. Metin Özdönmez’in konuşması. İ.Ü. Orman Fakültesi Öğretim Üyelerinden 1973 Yılında Emekliye Ayrılanlar: Prof. Dr. Şeref Nuri İlkmen, Prof. Dr. Abdulgafur Acatay, Prof. Dr. Selâhattin İnal İçin Düzenlenen Törende Yapılan Konuşmalar (s. 12–18). İstanbul: Sermet Matbaası.
  • Pamay, B., Çanakçıoğlu, H., Özdönmez, M., & İstanbullu, T. (1972). Türkiye’de ormancılık öğretim ve eğitimin gelişimi ile İ.Ü. Orman Fakültesi kürsü kuruluşları ve çalışmaları. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın no: 208/1886.
  • Parkin, R. (1997). Tree marriage in India. In K. Seeland (Ed.), Nature is culture (s. 51–65). Bradford: Intermediate Techonology Publications Ltd.
  • Sakıcı, O. E., & Ayan, S., (2013). Kastamonu’da orman mühendisliği eğitim-öğretimin dünü, bugünü ve yarını. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 204–213).
  • Seeland, K. (1997). Indigenous knowledge of trees and forests in non-European societies. In K. Seeland (Ed.), Nature is culture (s. 101–112). Bradford: Intermediate Techonology Publications Ltd.
  • Yelkinci, Ö. F. (2010). Türk Modernleşmesi ve II. Abdülhamid’in eğitim hamlesi. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Yıldırım, T., Erol, S. Y., & Şahin, G., (2013). Alman ormancı bilim adamlarının Türkiye ormancılığı ve ormancılık eğitimine katkıları. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 3–12).
  • Yund, K. (1957). Yüz yıllık ormancılık öğretimine bakış. H. Kutluk, & H. Asmaz (Eds.), Türkiye ormancılığı 100. tedris yılına girerken içinde (s. 22–29). Ankara: Türkiye Ormancılar Cemiyeti Yayınları.

Periodical Name Changes in the Higher Education Forestry Institutions of Turkey

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 1, 1 - 9, 03.05.2021
https://doi.org/10.2399/yod.19.030000

Öz

Forestry higher education has been offered since 1857. This study investigates the alterations made in the tertiary forestry institution names in Turkey under three periods: (1) between the years 1857 and 1934, (2) between the years 1945 and 1948, and (3) between the years 2006 and 2018. The Faculty of Forestry was under the Ministry of Mining during the first period, which later became a unit under the Ministry of Agriculture. In 1934, during the Republican period, it became a subdivision of Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsü (Ankara Institute of Advanced Agriculture, YZE). All those changes in this period improved the reputation of the institution and the occupation. In the second period, tertiary-level forestry education was separated from YZE and incorporated into Istanbul University. The faculty members and the councils of the Faculty of Forestry were directly involved in the decision-making processes required by this change. However, the third period is marked by regulations that were made without involving any forestry education institutions and professionals. Due to the lack of a clear higher education policy, the names of institutions have not been preserved and the formation of an academic tradition in the forestry institutions has been delayed.

Kaynakça

  • 7141 Sayılı Kanun (2018, 18 Mayıs). Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun. Resmi Gazete, 30425.
  • Akkemik, Ü., & Okan, T. (2013). İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Orman Mühendisliği Bölümü’nde eğitim-öğretimin tarihsel gelişimi, bugünkü durumu ve akreditasyon süreci. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 124–179).
  • Anonim (1971). Ordinaryüs Profesor Esat Muhlis Oksal: Hayatı, hizmetleri ve eserleri. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi Seri B, 21(1), 3–10.
  • Atmış, E. (2013). Türkiye’de Orman Mühendisliği eğitim-öğretimini etkileyen güncel politikaların değerlendirilmesi. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 65–76).
  • Baytop, T. (1985). Eczacı Mektebi tarafından kullanılan binalar. T. Baytop (Ed.), Türk eczacılık tarihi, (s. 219–235). İstanbul: İ. Ü. Eczacılık Fakültesi Yayın no: 47.
  • Belge (1945, 16 Ekim). Fakülte Meclisi toplantı kararları. Toplantı no: 10; 7–8.03.1945.
  • Belge (1946, 25 Haziran). Fakülte Meclisi toplantı kararları. Toplantı no: 12; 25.06.1946.
  • Belge (1947a, 7 Ocak). Fakülte Meclisi toplantı kararları. Toplantı sıra: 7; 07.01.1947.
  • Belge (1947b, 6–7 Şubat). Ankara Yüksek Ziraat Enstitüsü Divan toplantı kararları. Toplantı sayısı: 19; 6–7.02.1947.
  • Belge (1948a, 21 Ocak). Fakülte Meclisi kararı, 1 sayfa, 21.01.1948.
  • Belge (1948b, 19 Kasım). Profesörler Kurulu kararı. Karar no: 23, 1 sayfa, 19.11.1948.
  • Belge (1948c, 23 Kasım). Profesörler Kurulu kararı. Karar no: 25, 1 sayfa, 23.11.1948.
  • Berkes, F., & Kışlalıoğlu, M. (1990). Ekoloji ve çevre bilimleri. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Çağlar, Y. (1979). Türkiye’de ormancılık politikası. Ankara: Çağ Matbaası.
  • Eraslan, İ. (1973). Türkiye’de Devlet Ormanlarında idare amaçları tesbitinin hukuki, teori ve pratik esasları. İstanbul: İ.Ü. Orman Fakültesi Yayın no: 1843/194.
  • Eraslan, İ. (1989). Türkiye’de ormancılık öğretim ve eğitim kurumlarının tarihsel gelişimi. İstanbul: Ormancılık Eğitim ve Kültür Vakfı Yayın no: 1.
  • Ergun, P. (2004). Türk Kültüründe ağaç kültü. Ankara: Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu Atatürk Kültür Merkezi Yayını: 305.
  • Fakülte Akademik Kurulu Kararları (2018). İ.Ü. Orman Fakültesi’nin 26.04.2018 tarihli Akademik Genel Kurul kararları. Erişim adresi http://orman.istanbul.edu.tr/tr/duyuru/26-04-2018-tarihliakademik-genel-kurul-gorusu-68003600390064006F005200390062003500700051003100 (30 Nisan 2018).
  • Gümüş, C. (2012). Türkiye’de ormancılık eğitiminin tarihsel gelişimi. 5531 Sayılı Kanun’un Yüksek Öğretim ve Eğitime Yansımalarının İrdelenmesi ve Hedefleri Kongresi, TMMOB Orman Mühendisleri Odası, 23–24 Kasım 2012, Kastamonu (s. 31–45).
  • Gümüş, C. (2016). Historical development of forestry education in the context of forest resources management in Turkey. Türkiye Ormancılık Dergisi, 17(1), 93–98.
  • Günay, D., & Günay, A. (2017). Türkiye’de yükseköğretimin tarihsel gelişimi ve mevcut durumu. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 7(3), 156– 178.
  • Gündüz, M. (2015). Osmanlı eğitim mirası. İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
  • İlkmen, N. (1974). Prof. Dr. Şeref Nuri İlkmen’in konuşması. İ.Ü. Orman Fakültesi Öğretim Üyelerinden 1973 Yılında Emekliye Ayrılanlar: Prof. Dr. Şeref Nuri İlkmen, Prof. Dr. Abdulgafur Acatay, Prof. Dr. Selâhattin İnal İçin Düzenlenen Törende Yapılan Konuşmalar (s. 19–35). İstanbul: Sermet Matbaası.
  • Kaynar, M., & Parlak, İ. (2005). Her ‘il’e bir üniversite: Türkiye’de yüksek öğretim sisteminin çöküşü. Ankara: Paragraf Yayınları.
  • Kazancıgil, A. (2013). İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültelerinin (İstanbul Cerrahpaşa) tarihçesi. Türkiye’de çağdaş tıp eğitiminin başlangıcı. A. Kazancıgil, H. Hatemi, & A. Vergili (Eds.), Bilim tarihi ve yazıları içinde (s. 112–187). İstanbul: İşaret Yayınları.
  • Keskin, Ö. (2013). Osmanlı İmporatorluğunda ormancılık eğitiminin gelişimi: Orman Mekteb-i Âlisi. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 13–17).
  • Komisyon Görüşmeleri (2018). TBMM, Yükseköğretim Kurumları Teşkilatı Kanununda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Teklifi (2/2311). Milli Eğitim, Kültür, Gençlik ve Spor Komisyonu 25.04.2018 tarihli görüşmeleri. Yasama dönemi 26, Yasama yılı 3, Sıra sayısı: 556. Ankara: TBMM.
  • Komisyon Raporları (1947). Yüksek Ziraat Enstitüleri Kanunu Tasarısı ve Tarım, Millî Eğitim ve Bütçe Komisyonları raporları (1/288). Sıra sayısı: 176, 22.121947, Ankara: TBMM.
  • Kutluk, H. (1957). Fransız ormancıları nasıl getirildi? Orman Mektebi kimlerin isteği ile ve ne suretle açıldı? H. Kutluk, & H. Asmaz (Eds.), Türkiye ormancılığı 100. tedris yılına girerken içinde (s. 18–21). Ankara: Türkiye Ormancılar Cemiyeti Yayınları.
  • Meclis Görüşmeleri (1948). Türkiye Büyük Millet Meclisi 77’inci Birleşim, 28 Haziran 1948 Pazartesi. TBMM Tutanak Dergisi, 12, 411–438.
  • Meclis Görüşmeleri (2018a). Türkiye Büyük Millet Meclisi 94’üncü Birleşim, 2 Mayıs 2018 Çarşamba. TBMM Tutanak Dergisi, 72, 308, 321, 336–413, 421–428.
  • Meclis Görüşmeleri (2018b). Türkiye Büyük Millet Meclisi 95’inci Birleşim, 3 Mayıs 2018 Perşembe 2018. TBMM Tutanak Dergisi, 72, 509–566.
  • Meclis Görüşmeleri (2018c). Türkiye Büyük Millet Meclisi 96’ncı Birleşim, 8 Mayıs 2018 Salı. TBMM Tutanak Dergisi, 73, 123–221.
  • Özdenmez, M. İstanbullu, T., Akesen, A., & Ekizoğlu, A. (1996). Ormancılık politikası. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No: 3968/435.
  • Özdönmez, M. (1974). Doç. Dr. Metin Özdönmez’in konuşması. İ.Ü. Orman Fakültesi Öğretim Üyelerinden 1973 Yılında Emekliye Ayrılanlar: Prof. Dr. Şeref Nuri İlkmen, Prof. Dr. Abdulgafur Acatay, Prof. Dr. Selâhattin İnal İçin Düzenlenen Törende Yapılan Konuşmalar (s. 12–18). İstanbul: Sermet Matbaası.
  • Pamay, B., Çanakçıoğlu, H., Özdönmez, M., & İstanbullu, T. (1972). Türkiye’de ormancılık öğretim ve eğitimin gelişimi ile İ.Ü. Orman Fakültesi kürsü kuruluşları ve çalışmaları. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın no: 208/1886.
  • Parkin, R. (1997). Tree marriage in India. In K. Seeland (Ed.), Nature is culture (s. 51–65). Bradford: Intermediate Techonology Publications Ltd.
  • Sakıcı, O. E., & Ayan, S., (2013). Kastamonu’da orman mühendisliği eğitim-öğretimin dünü, bugünü ve yarını. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 204–213).
  • Seeland, K. (1997). Indigenous knowledge of trees and forests in non-European societies. In K. Seeland (Ed.), Nature is culture (s. 101–112). Bradford: Intermediate Techonology Publications Ltd.
  • Yelkinci, Ö. F. (2010). Türk Modernleşmesi ve II. Abdülhamid’in eğitim hamlesi. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Yıldırım, T., Erol, S. Y., & Şahin, G., (2013). Alman ormancı bilim adamlarının Türkiye ormancılığı ve ormancılık eğitimine katkıları. 1857’den Günümüze Ormancılık Çalıştayı, 17–19 Kasım 2013, İstanbul (s. 3–12).
  • Yund, K. (1957). Yüz yıllık ormancılık öğretimine bakış. H. Kutluk, & H. Asmaz (Eds.), Türkiye ormancılığı 100. tedris yılına girerken içinde (s. 22–29). Ankara: Türkiye Ormancılar Cemiyeti Yayınları.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Görüş
Yazarlar

Orhan Sevgi Bu kişi benim 0000-0002-9706-9973

Yayımlanma Tarihi 3 Mayıs 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Sevgi, O. (2021). Ormancılık Yükseköğretim Kurumlarında İsim Değiştirme Süreçleri. Yükseköğretim Dergisi, 11(1), 1-9. https://doi.org/10.2399/yod.19.030000

Yükseköğretim Dergisi, bünyesinde yayınlanan yazıların fikirlerine resmen katılmaz, basılı ve çevrimiçi sürümlerinde yayınladığı hiçbir ürün veya servis reklamı için güvence vermez. Yayınlanan yazıların bilimsel ve yasal sorumlulukları yazarlarına aittir. Yazılarla birlikte gönderilen resim, şekil, tablo vb. unsurların özgün olması ya da daha önce yayınlanmış iseler derginin hem basılı hem de elektronik sürümünde yayınlanabilmesi için telif hakkı sahibinin yazılı onayının bulunması gerekir. Yazarlar yazılarının bütün yayın haklarını derginin yayıncısı Türkiye Bilimler Akademisi'ne (TÜBA) devrettiklerini kabul ederler. Yayınlanan içeriğin (yazı ve görsel unsurlar) telif hakları dergiye ait olur. Dergide yayınlanması uygun görülen yazılar için telif ya da başka adlar altında hiçbir ücret ödenmez ve baskı masrafı alınmaz; ancak ayrı baskı talepleri ücret karşılığı yerine getirilir.

TÜBA, yazarlardan devraldığı ve derginin çevrimiçi (online) sürümünde yayımladığı içerikle ilgili telif haklarından, bilimsel içeriğe evrensel açık erişimin (open access) desteklenmesi ve geliştirilmesine katkıda bulunmak amacıyla, bilinen standartlarda kaynak olarak gösterilmesi koşuluyla, ticari kullanım amacı ve içerik değişikliği dışında kalan tüm kullanım (çevrimiçi bağlantı verme, kopyalama, baskı alma, herhangi bir fiziksel ortamda çoğaltma ve dağıtma vb.) haklarını (ilgili içerikte tersi belirtilmediği sürece) Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 Unported (CC BY-NC-ND4.0) Lisansı aracılığıyla bedelsiz kullanıma sunmaktadır. İçeriğin ticari amaçlı kullanımı için TÜBA'dan yazılı izin alınması gereklidir.