Change and Innovation as Main Dynamics in School Development: Administrators And Teachers’ Roles (pp.153.173)

Yıl 2010, Cilt: 7 Sayı: 1, 153 - 173, 01.03.2010

Yrd. Doç. Dr. Kadir Beycioğlu Yrd. Doç. Dr. Mahire Aslan

Öz

Anahtar Kelimeler

-

Okul Gelişiminde Temel Dinamik Olarak Değişim ve Yenileşme: Okul Yöneticileri ve Öğretmenlerin Rolleri (ss.153-173)

Öz

Değişim ve yenileşme çoğu zaman birbiri yerine kullanılan iki kavramdır. Her ne kadar değişimin yönü her zaman olumluya yönelik olmasa da, eğitimde değişim, özellikle de okul geliştirme süreci içinde ele alındığında olumlu bir süreci işaret eder. Bu çalışmanın amacı, okul geliştirme kavramının içinde doğduğu değişim ve yenileşme olgularını ele almaktır. Bu doğrultuda, değişim ve yenileşme kavramları örgütsel değişim içeriği bakımından tartışılmış, okul gelişiminin temel dinamiği olan eğitimde değişim olgusu ele alınmış ve okul yöneticileri ve öğretmenlerinin değişim süreçlerindeki rolleri geliştirilen önerilerle birlikte tartışılmıştır

Anahtar Kelimeler

Örgütsel değişim, yenileşme, okul, yönetici, öğretmen

Kaynakça

• Aksu, B. M. (2004). İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Yöneticilik Eğilimleri. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiriler (Cilt-I). Ankara: Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, 2004, 709-727.
• Altrichter, H (2000). “Introduction”. Images of Educational Change. (Eds: Altrichter, H. ve Elliot, J.).Buckingham: Open University Press.
• Aydın, M. (1998). Eğitim Yönetimi. (5.Baskı) Ankara: Hatiboğlu Yayınevi.
• Balcı, A (2000). Örgütsel Gelişme. (2.Baskı) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Başaran, İ.E. (1998). Yönetimde İnsan İlişkileri. Ankara.
• Brandt, R. (2003). Is This School A Learning Organization: Ten Ways To Tell. Journal of Staff Development. 24 (1), 10-16.
• Campbell, R.E., Corbally, J.E. ve Nystrand, R.O. (1983). Introduction to Educational Administration. (6th ed.).Massachusetts: Allyn and Bacon, Inc.
• Chance, P.L. ve Chance, E.W. (2002.). Introduction To Educational Leadership and Organizational Leadership. New York: Eye On Education, Inc.
• Clarke, S. P. (2000). The Principal at The Center of The Reform”. International Journal of Leadership in Education. 3 (1), 57-73.
• Cook, C. ve Hunseker, P. (2001). Management and Organizational Behavior. New York: Mc.Graw Hill.
• Çelik, V. (2000) Eğitimsel Liderlik.(2.Baskı) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Day, C. ve Gu, Q. (2010). The New Lives of Teachers. New York: Routledge.
• DuFour, R. (2004). Are You Looking Out The Window Or In A Mirror? Journal of Staff Development. 25 (3), 63-64.
• Erdoğan, İ. (2002). Eğitimde Değişim Yönetimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. (5.Baskı) İstanbul: Beta Yayım Dağıtım.
• Erlendsson, J. (2000). Fast Take Newsletter. http://www.hi.is/~joner/eaps/cs_pdfc.htm http://entrepreneurs.about.com/cs/beyondstartup/a/uc070903.htm 11.10.2003 tarihinde alındı.
• Fullan, M. (1991). The New Meaning of Educational Change. (2nd ed.). New York: Teachers College Press.
• Fullan, M. (1993). Change Forces: Probing The Depths of Educational Reform. London: The Falmer Press.
• Fullan, M. ve Hargreaves A. (1998). What’s Worth Fighting For Out There? http://www.leadership.sa.edu.au/papers/precisPS.htm 09.01.04 tarihinde alındı.
• Fullan, M. (2000). The Role of The Principle in School Reform (Adapted from the New Meaning of Educational Change, 3.rd Edition). Paper Presented at Principals Institute 10th Year Celebration. New York.
• Fullan, M. (2002). The Change Leader. Educational Leadership. 59 (8), 16-21.
• Gale, T. ve Densmore, K. (2003). Democratic Educational Leadership in Contemporary Times”. International Journal of Leadership in Education. 6 (2), 119-136.
• Goodson, I. F. (2001). Social Histories of Educational Change. Journal of Educational Change. 2 (1), 45-63.
• Gümüşeli, A. I. (2009). Primary School Principals in Turkey: Their Working Conditions and Professional Profiles. International Journal of Human and Social Sciences. 4 (4), 239-246.
• Hallinger, P. (1992). The Evolving Role of American Principals: From Managerial to Instructional to Transformational Leaders. Journal of Educational Administration. 30 (3), 35-48.
• Hargreaves, A. (2002). Sustainability of Educational Change: The Role Of Social Geographies. Journal of Educational Change. 3 (3-4), 189-214.
• Harris, A. ve Muijs, D. (2005). Improving Schools through Teacher Leadership. Berkshire: Open University Press.
• Harris, A. (2008). Distributed Leadership. New York: Routledge.
• Holberton, P. (2002). The Need for Change”. Speaking of Leadership. 2(23), http://www.holberton.com/sol_vol-2-no23.html 11.10.2003 tarihinde alındı.
• İnandı, Y. (1999). Resmi İlköğretim Okullarında Çalışan, Müdür ve Öğretmen Görüşlerine Göre, İlköğretim Okullarının Yenileşme İhtiyaçları Nelerdir? Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi SBE.
• Korezacki, C. (1998). Managing Organizational Change In The Community College. http://www.ericfacility.net/ericdigests/ed424884.html 02.07.2003 tarihinde alındı.
• Lefebvre, H. (1986). Marksizm.(Çev: Vedat Günyol). İstanbul: Alan Yayıncılık.
• Lodge C., ve Reed J. (2003). Transforming School Improvement Now and For The Future. Journal of Educational Change. 4 (1), 45-62.
• Louis, S.K., Toole, J. ve Hargreaves A. (1999). Rethinking School Improvement. Handbook of Research On Educational Administration. (Eds: Murphy, J. ve Louis K.S.) San Fransisco: Jossey-Bass Inc.
• Lunenberg, C.F. ve Ornstein, A.C. (2000). Educational Administration: Concepts and Practices. (3rd ed.).Belmont: Wardsworth Thomson Learning.
• Monkman, K. ve Baird, M. (2002). Educational Change in The Context of Globalization. Comparative Education Review. 46 (4), 497-508.
• Murphy, J. ve Hallinger, P. (1992) The Principalship In An Era of Transformation. Journal of Educational Administration. 30 (3), 77-88.
• National School Board Association-NSBA. (2003).Education Sytemic Change Tools. http://www.nsba.org/sbot/toolkit/chinv.html 1.10.2003 tarihinde alındı.
• OECD/UNESCO (UIS). (2001). Teachers For Tomorrow’s School: Analysis of The World Education Indicators (Executive Summary). Paris: UNESCO
• Özdemir, S. (2000). Eğitimde Örgütsel Yenileşme.(5.Baskı) Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Özden, Y. (2000). Eğitimde Yeni Değerler. (3.Baskı )Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Patterson, D. ve Rolheiser C. (2004). Creating A Culture of Change. Journal of Staff Development. 25 (2), 1-4.
• Reyes, P., Wagstafff, L.H. ve Fusarelli, L.D. (1999). Delta Forces: The Changing Fabric of American Society and Education. Handbook Of Research On Educational Administration. (Eds: Murphy, J. ve Louis K.S.) San Fransisco: Jossey-Bass Inc.
• Sabuncuoğlu Z. ve Tüz M. (1998). Örgütsel Psikoloji. Bursa: Alfa Yayıncılık.
• Senge, P. M. (2003). Beşinci Disiplin. (Çev: A. İldeniz ve A. Doğukan). (9.Baskı) İstanbul:Yapı Kredi Yayınları.
• Sparks, D. (2003). Change Agent: An Interview With Michael Fullan” Journal of Staff Development. 24 (1), 55-58.
• Stiggins, R., J. (2002). Where Is Our Assessment Future and How Can We Get There from Here?”. Assessment In Educational Reform: Both Means and Ends. (Eds: Lissitz, Robert W. ve Schafer, William D.) Boston: Allyn and Bacon.
• Sultana, R. G. (2001). Educational Innovation in the Context of Challenge and Change: a Euro-Mediterranean Perspective. Challenge and Change in the Euro-Mediterranean Region. (Ed: Sultana, Ronald G.) New York: Peter Lang Publishing, Inc.
• Tezcan, M. (1984). Sosyal ve Kültürel Değişme. Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Wallace, M. (2004). Orchestaring Complex Educational Change: Local Reorganisations of Schools In England. Journal of Educational Change. 5 (1), 57-78.
• Weber, M (1987). Sosyoloji Yazıları. İstanbul: Hürriyet Vakfı Yayınları, 1987.
• Wheelan, S. A. ve Conway, C. (1991). Group Development as a Framework to Understand and Promote School Readiness to Engage in an Organizational Development Project”. Journal of Educational and Psychological Consultation. 2 (1), 59-71.