Evelik Otu’nun (Rumex acetosella) Yem Değeri ve İn vitro Gerçek Sindirilebilirliğinin Belirlenmesi

Yıl 2024, , 780 - 786, 31.08.2024

Mehtap Güney , Rabia Aydın

https://doi.org/10.53433/yyufbed.1486178

Öz

Bu çalışma, yörede doğal olarak yetişen evelik otunun (EO) (Rumex acetosella) ham besin madde içerikleri, yem değeri ve in vitro gerçek sindirim (İVGS) parametrelerinin belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Çalışmada EO, hayvan beslemede geleneksel olarak kullanılan yonca kuru otu (YKO) ve korunga otu (KO) ile karşılaştırılmıştır. Tüm kaba yemler, 2023 yıllı Temmuz ayında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi kampüs alanından toplanmıştır. İn vitro gerçek sindirilebilirliklerinin belirlenmesi için rumen sıvısı, özel bir çiftlikte kaba yem ağırlıklı beslenen ve kesim için mezhabaneye getirilen 2 adet tokludan alınarak Daisy inkübatörde 48 saatlik inkübasyon sonrası belirlenmiştir. Elde edilen veriler tek yönlü varyans analizi ile tespit edilmiştir. Evelik otunun ham kül içeriği (%14.93), YKO (%7.85) ve KO’ndan (%6.43) oldukça yüksek bulunmuştur (P<0.001). Evelik otunun HP içeriği %26.87 ile en yüksek elde edilirken, bunu %19.02 ile YKO ve %13.58 ile KO izlemiştir. En düşük ADF ve NDF içeriği EO’ndan elde edilmiştir (P<0.001). Nispi Yem Değeri (NYD) bakımından EO’nun YKO ve KO’dan daha iyi olduğu bulunmuştur. En yüksek in vitro gerçek sindirilebilirlik (İVGSYEM), in vitro gerçek kuru madde sindirilebilirlik (İVGSKM) ve in vitro gerçek organik madde sindirilebilirlik (İVGSOM) değerini evelik otu göstermiştir (P<0.001). Sonuç olarak, çalışmada yörede doğal olarak yetişen EO’nun, HP içeriğinin hayvan beslemede geleneksel olarak kullanılan YKO ve KO’ndan yüksek, bitki hücre duvarı unsurlarının ise düşük bulunduğu dolayısıyla daha yüksek sindirilebilirlik değerinin elde edildiği gözlenmiştir. Bu sonuçlar ışığında EO’nun verim özelliklerinin araştırılarak ortaya konulmasının gerekli olduğu, iyi kalitede kaba yem olmasının yanı sıra protein yemi olarak da değerlendirilebilecek alternatif kaba yem olabileceği düşünülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Altermatif kaba yem, İn vitro gerçek sindirim, Rumex acetosella

Determination of Feed Value and In vitro True Digestibility of Rumex acetosella

Öz

This study was carried out to determine the nutritional contents, feed value and in vitro true digestion (IVGS) parameters of Rumex acetosella (RA), which grows naturally in the region. In the study, RA was compared with alfalfa hay (AH) and sainfoin hay (SH), which are traditionally used in animal nutrition. All forages were collected from Van Yuzuncu Yil University campus area in July 2023. To determine the true digestibility in vitro (IVTD), rumen fluid was taken from 2 year fed mainly forage on a private farm and brought to the slaughterhouse for slaughter, and was determined after 48 hours of incubation in the Daisy incubator. The data obtained were determined by one-way analysis of variance. Crude ash content of RA (14.93%) was found to be significantly higher than AH (7.85%) and SH (6.43%) (P<0.001). While the CP content of RA was the highest with 26.87%, it was followed by AH with 19.02% and SH with 13.58%. The lowest ADF and NDF content was obtained from RA (P<0.001). It was found that EO was better than YKO and KO in terms of Relative Feed Value (RFV). Rumex acetosella showed the highest in vitro true digestibility (IVGSROUGHAGE), in vitro true dry matter digestibility (IVGSDM) and in vitro true organic matter digestibility (IVGSOM) values (P<0.001). As a result, it was observed in the study that the CP content of RA grown naturally in the region was higher than the AH and SH traditionally used in animal nutrition, and the plant cell wall components were lower, thus a higher digestibility value was obtained. In the light of these results, it was thought that it was necessary to investigate and reveal the productivity characteristics of RA, and that it could be an alternative roughage that could be evaluated as protein feed as well as being a good quality roughage.

Anahtar Kelimeler

Alternative roughage, In vitro digestion, Rumex acetosella

Kaynakça

• AOAC. (2010). Official methods of analysis (AOAC-18th Edition). Washington, DC: Association of Official Analytical Chemistry.
• Ateş, E. (2012). The mineral, amino acid and fiber contents and forage yield of pea (Pisum arvense L.), fiddleneck (Phacelie tanacetifolia Benth.) and their mixtures under dry land conditions in the Western Turkey. Romanian Agricultural Research, 29, 237-244.
• Bilal, Y., Bakır, T., & Selçuk, B. (2023). Evelik otunun (Rumex Acetosella) Kuzu rasyonlarına ilavesinin sindirim derecesine ve fermantasyon parametrelerine etkisinin in vitro gaz üretim tekniği ile belirlenmesi. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tarım ve Doğa Dergisi, 26(4), 911-918. https://doi.org/10.18016/ksutarimdoga.vi.1195753
• Cappellozza, B. I. (2013). Protein nutrition for cattle, Beef103. Oregon State University.
• Çelik, H. (2018). Karambanın fiğ otu ve yonca otu ile farklı oranda karışımlarının in vitro gerçek sindirilebilirliğinin belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi), Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Samsun, Türkiye.
• Çelik, H., & Selçuk, Z. (2019). Determination of in vitro true digestibilities of different rates of vetch hay and alfalfa hay with caramba. Van Veterinary Journal, 30(3), 145-149. https://doi.org/10.36483/vanvetj.478518
• Demircioğlu Topçu, G. (Eds.). (2022). Alternative forage crops-I. İksad.
• Gemalmaz, E., & Bilal, T. (2016). Alternatif kaba yem kaynakları. Lalahan Hayvancılık Araştırma Enstitüsü Dergisi, 56(2), 63-69.
• Girginer, B. (2023). Türkiye’nin bölgelerine göre endemik bitki türleri. Webargon. Erişim tarihi: 04.03.2024. https://www.webagron.com/turkiyenin-bolgelerine-gore-endemik-bitki-turleri/
• Kavut, Y. T., & Soya, H. (2012). An investigation on the silage quality characteristics of some maize (Zea mays L.) cultivars under aegean region conditions. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 49(3), 223-227. https://doi.org/10.20289/zfdergi.69692
• Keser, F., Karatepe, M., Keser, S., Tekin, S., Türkoğlu, İ., Kaygılı, O., … & Kırbağ, S. (2022). Rumex acetosella L.(Kuzukulağı)’nın In vitro antiradikal, antimikrobiyal, antikanser ve fitokimyasal özellikleri. Bilecik Şeyh Edebali Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 9(2), 683-692. https://doi.org/10.35193/bseufbd.994208
• Keskin, M., & Severoğlu, Z. (2023). Distribution of polygonaceae family in Türkiye. International Journal of Agriculture, Forestry and Life Sciences, 7(1), 1-5.
• Kılıç, A. (2006). Kaba yemlerde niteliğin saptanması. Hasad Yayıncılık.
• Kılıç, Ü., & Abdiwali, M. A. (2016). Alternatif kaba yem kaynağı olarak şarapçılık endüstrisi üzüm atıklarının in vitro gerçek sindirilebilirlikleri ve nispi yem değerlerinin belirlenmesi. Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi, 22(6), 895-901.
• Koyuncu, M., & Nageye, F. (2020). İklim değişikliğinin sürdürülebilir hayvancılığa etkileri. Journal of Animal Production, 61(2), 157-167. https://doi.org/10.29185/hayuretim.673145
• Lardly, G., Anderson, V., Dahlen, C., & Carlson, Z. (2022). Alternative feeds for ruminants. NDSU Extension. Erişim tarihi: 04.03.2024. https://www.ndsu.edu/agriculture/extension/publications/alternative-feeds-ruminants
• Örün, M., & Erdoğan, S. (2022). Determination of in vitro true digestibility and relative feed values of alternative roughage sources. Yuzuncu Yıl University Journal of Agricultural Sciences, 32(3), 576-583. https://doi.org/10.29133/yyutbd.1103508
• Rivera, D., & Parish, J. (2010). Interpreting forage and feed analysis report. Erişim tarihi: 15.05.2024. http://extension.msstate.edu/publications/publications
• SAS. (2014). SAS/STAT Software Hangen and Enhanced (9.4 version) [Computer software].
• Sevinç, G., Şahin, Z., & Aydoğdu, M. H. (2022). Türkiye’nin küçükbaş hayvan varlığı ile süt üretimindeki gelişmelerin son dönemlerindeki trend analizi. Academic Social Resources Journal, 7(35), 377-384. http://dx.doi.org/10.29228/ASRJOURNAL.57885
• Tuncay, E., & Karaipçin, M. Z. (2019). Siirt yöresinde sebze olarak tüketilen bazı yabanci otlar. Ejons International Journal, 3(11), 119-134.
• Van Soest, P. J., Robertson, J. B., & Lewis, B. A. (1991). Methods for dietary fiber, neutral detergent fiber, and nonstarch polysaccharides in relation to animal nutrition. Journal of Dairy Science, 74, 3583-3597. https://doi.org/10.3168/jds.S0022-0302(91)78551-2
• Weiss, B. (2019). Feeding high ash foroges. Erişim tarihi: 05.10.2020. https://www.forages.osu.edu/news/feedinghigh-ash-forages