Köylü Koşullarında Koç Katım Döneminde Meraya İlave Beslemenin Karakaş Koyunlarının Döl Verim Özelliklerine Etkisi

Yıl 2005, Cilt: 10 Sayı: 1, 47 - 51, 01.01.2005

Aşkın Kor Sıddık Keskin İrfan Daşkıran Murat Demirel Mehmet Bingöl Ayhan Yılmaz

Öz

Bu çalışmada; koç katım döneminde meraya ilave olarak yemlemenin, döl verimi üzerine etkisini belirlemek amacı ile köylü koşullarında yetiştirilen 3-4 yaşlı 56 baş Akkaraman varyetesi Karakaş koyunu kullanılmıştır. Deneme başı canlı ağırlıkları eşit olacak şekilde kontrol ve yemleme (flushing) grupları oluşturulmuştur. Bu gruplardan; kendi içerisinde deneme başı canlı ağırlıkları 50 kg'dan düşük olanlar hafif kontrol (H-K) ve hafif flushing (H-F) olarak, 50 kg'dan yüksek olanlar ise ağır kontrol (A-K) ve ağır flushing (A-F) olarak dört alt grup oluşturulmuştur. Kontrol grubundaki hayvanlar yalnızca merada otlatılırken, flushing grubundaki hayvanlara meraya ilave olarak günde 500 g konsantre yem verilmiştir. Ek yemlemeye, koç katımdan iki hafta önce başlanarak toplam dört hafta devam edilmiştir.
Yüksek canlı ağırlığa sahip gruplarda, ek yemleme ile canlı ağırlıklarda önemli bir değişiklik saptanmazken, hafif canlı ağırlığa sahip gruplarda, ek yemleme yapılması canlı ağırlık değişimini olumlu yönde etkilemiştir (P<0.05). Bununla birlikte ek yemlemenin; gebelik, kısırlık, kuzulama ve ikizlik oranı ile doğuran koyun başına kuzu sayısı üzerine etkisi, istatistik olarak önemli bulunmazken, koç altı koyun başına doğan kuzu sayısı üzerine etkisi önemli bulunmuştur (P<0.05). Yüksek canlı ağırlığa sahip koyunlarda, ikizlik oranı ile doğuran koyun başına kuzu sayısı, hafif kontrol grubundan yüksek bulunmuştur (P<0.05). Hafif flushing grubunda ise kuzulama oranı, ağır flushing ve ağır kontrol grubundan yüksek bulunmuştur (P<0.05).

Sonuç olarak; köylü koşullarında yetiştirilen Karakaş koyunlarına meraya ek olarak yapılan yemlemenin olumlu etkisi daha çok düşük canlı ağırlığa sahip koyunlarda görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Karakaş koyunu, koç katım dönemi besleme, , döl verimi

The Effect of Supplemental Feeding Besides Grazing in Mating Periot on Reproductive traits of Karakas Sheep's in Raised Village Condition

Öz

ln this study, 3-4 years old 56 heads Karakas sheep, a variety of Akkaraman, were used to investigate the effects of supplemental feeding during mating period besides grazing reproducing traits of extensively raised sheep. At the beginning of the study two main groups (control and flushing groups) were constructed based on the live body weights of sheep's. Among these groups four subgroups were formed as light control (H-K) having less than 50 kg, light flushing (H-F) having less than 50 kg, heavy control (A-K) having more than 50 kg, heavy flushlng (A-F) having more than 50 kg. Control groups were only grazed, but sheep's in flushing groups were fed with 500 g of supplemental concentrated feed. Supp!emental feeding was initiated 2 -weeks before mating and was continued for four weeks. At the and of study,
Although there was na significant difference in the live body weights of heavy groups, the supplemental feeding positively and significantly (p< 0.05) affected this trait in light groups. Moreover, the number of born lamb per ram was significantly (p<0.05) affected by supplemental feeding, although it was not effective on pregnancy, infertility, give- birth rate, the twin rate and the number of born lamb per ewe. The twin rate and the number of born lamb per ewe of heavy groups were signifıcantly higher than those of light groups.

As a conclusion, supplemental feeding besides grazing was especially positively effective on lighter Karakas sheep's, which raised in village condition.

Anahtar Kelimeler

Karakas sheep, feeding of mating periot, reproductive yield

Kaynakça

• Kaynakça verildi.