Bu çalışmada, toksik bir gaz olarak bilinen hidrojen sülfür (H2S) gazının gideriminde kullanılan yeni bir alternatif olan bakır klorür içeren su bazlı membranın dayanıklılığı araştırılmıştır. Membran hazırlanırken dökme yöntemi kullanılmıştır. Membran su bazlı reçine (%15 poliamid), alüminyum silikat, teknosol, CuCl2.2H2O, çözücü olarak distile su ve etil alkol içermektedir. Membranın 1M HCl, 1M NH3, %30 H2O2, 1M HNO3, 1M NaOH, gün ışığı ve saf suya karşı dayanıklılığı incelenmiştir. Bu etkenlerle 2 hafta muamele edilen membranın taramalı elektron mikroskobu (SEM), dijital mikroskop ile yüzey morfolojisindeki değişimler incelenmiştir. Membran yüzeyindeki gaz adsorplamasını teyit etmek amacıyla Enerji Dağılım Spektroskopisi (SEM-EDS) analizi yapılmıştır. Membranın yapı analizi ise X-ışını kırınım difraktometresi (XRD) analizi ile yapılmıştır. Çalışmalar sonucunda elde edilen veriler, değerlendirilerek membran morfolojisini etkileyen kimyasallar tespit edilmiştir. Çalışma, su bazlı membranın belli bir adsorpsiyon kapasitesinin olduğunu ve bu membranın çevreci bir alternatif olarak kullanılabileceğini ortaya koymuştur.
The durability of a new water-based membrane containing copper chloride, used to remove the toxic hydrogen sulfide (H2S) gas, was evaluated. The pouring method was used to fabricate the membrane. The membrane contained water-based resin (15% polyamide), aluminum silicate, technosol, CuCl2.2H2O, distilled water and ethyl alcohol as the solvent. The resistance of the membrane against 1 M HCl, 1 M NH3, 30% H2O2, 1 M HNO3, 1 M NaOH, sunlight, and pure water was investigated. The changes in the surface morphology of the membrane treated under these conditions for over two weeks were examined using a scanning electron microscope (SEM) and a digital microscope. The Energy Distribution Spectroscopy (SEM-EDS) analysis was performed to confirm the gas capture ability of the membrane surface. The structural analysis of the membrane was performed by the X-ray diffractometry (XRD) analysis. Based on the results, the chemicals affecting the membrane morphology were identified. The results also showed that the water-based membrane was characterized by a certain adsorption capacity, and this membrane might be used as an eco-friendly alternative to the currently used materials.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 25 Aralık 2022 |
Yayımlanma Tarihi | 25 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 27 Sayı: 3 |