The use of soil in sustainable agriculture: The case of Muğla province

Yıl 2023, , 125 - 139, 01.04.2023

Aslı Güleşen Hacer Çelik Ateş

https://doi.org/10.20289/zfdergi.1172066

Öz

Objective: The objective of this study was to determine the producer behaviors in terms of the use of soil and sustainability.
Material and Methods: The main material of the study is the questionnaires applied to 118 producers in Muğla province. Simple random sampling method was used.
Results: The results of this study was to find out that the majority of the producers (85.6%) did not have land melioration and did not have crop rotation (%55.1). According to the multiple correspondence analysis, producers with low education level and income do not implement crop rotation. Most of the producers (77.1%) did not have soil analysis. The amount of pesticides applied by the producers and the frequency of implementation of pesticides is slightly higher than it should be. Although most of the producers are aware of the decrease in yield in their lands, they do not see a problem in their lands. This situation prevents them from making improvements in their lands.
Conclusion: Producers make wrong implementations in the sustainable use of soil, melioration, crop rotation, fertilizer and pesticide use, and they need information and training on these issues.

Anahtar Kelimeler

Muğla, sustainability, soil, producer behaviors

Sürdürülebilir tarımda toprağın kullanım durumu: Muğla İli örneği

Öz

Amaç: Çalışmada toprağın, tarımda kullanım şekli ve sürdürülebilirlik açısından üretici davranışlarının belirlenmesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Yöntem: : Çalışmanın ana materyalini, Muğla ilinde 118 üretici ile yapılan anketler oluşturmaktadır. Örnek hacmini belirlenmesinde basit tesadüfü örnekleme yöntemi kullanılmıştır.
Araştırma Bulguları: Araştırmada üreticilerin büyük çoğunluğunun arazi ıslahı (%85,6) ve ekim nöbeti yaptırmadığı (%55.1) ortaya çıkmıştır. Yapılan çoklu uyum analizine göre, eğitim seviyesi ve geliri düşük kişiler ekim nöbeti uygulamamaktadır. Üreticilerin büyük bölümü (%77.1) toprak analizi yaptırmamıştır. Üreticilerin verdikleri ilaçların miktarı ve sıklıkları olması gerekenden biraz daha fazladır. Üreticilerin çoğunluğu topraklarında verim azalmasının farkında olmasına karşın kendi topraklarında bir sorun görmemektedir. Bu durum da topraklarında iyileştirme yapmalarına engel olmaktadır.
Sonuç: Üreticilerin toprağın sürdürülebilir kullanımında toprak ıslahı, ekim nöbeti, gübre ve ilaç kullanımında yanlış uygulamalar yapmakta ve bu konularda bilgi ve eğitime gereksinme duymaktadır.

Anahtar Kelimeler

Muğla, sürdürülebilirlik, toprak, üretici davranışları

Kaynakça

• Anonymous, 2018. Muğla İl Tarım ve Orman Müdürlüğü (Web sayfası: https://mugla.tarimorman.gov.tr/Menu/48/Tarimsal-Uretim-Degerleri) (Erişim tarihi: Ekim 2018).
• Aznar-Sáncheza J. A., M. Piquer-Rodríguezb, F. J. Velasco-Muñoza & F. Manzano-Agugliarod, 2019. Worldwide research trends on sustainable land use in agriculture, Land Use Policy, 87: 104069. https://doi.org/10.1016/j.landusepol.2019.104069
• Budak, M., H. Günal, O.M. Kılıç & N. Acir, 2020. Tuzlu ve sodik arazilerde ıslah ve tarımsal faaliyetler sonrası arazi tahribatının dengelenmesinin izlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 7 (2): 172-182.
• Cunningham, S.A., S.J. Attwood, K.S.Bawa, T.G. Benton, L.M. Broadhurst, R.K. Didham, S. McIntyre, I. Perfecto, M.J. Samways, T. Tscharntke, J. Vandermeer, M.A. Villard, A.G. Young & D.B. Lindenmayer, 2013. To close the yield-gap while saving biodiversity will require multiple locally relevant strategies. Agriculture, Ecosystems & Environment, 173: 20-27.
• Çelik Ateş, H. & A. Akbaş, 2018. Sürdürülebilir tarımda doğal kaynakların kullanımı. Akademia Sosyal Bilimler Dergisi, Özel Sayı 1: 398-407.
• Çiçek, A. & O. Erkan, 1996. Tarım Ekonomisinde Araştırma ve Örnekleme Yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 12, Ders Notları Serisi No: 6. Tokat, 118s.
• FAO, 2015.Toprak Gübre ve Su Kaynakları MAE, 2015. Türkiye Topraklarının Organik Karbon Bilgi Yönetim Sistemi, Ankara, 106 s.
• Foucher, A., S. Salvador-Blanes, O. Evrard, A. Simonneau, E. Chapron, T. Courp, O. Cerdan, I. Lefèvre, H. Adriaensen, F. Lecompte & M. Desmet, 2014. Increase in soil erosion after agricultural intensification: evidence from a lowland basin in France. Anthropocene 7: 30-41.
• Güler, Ç. & Z. Çobanoğlu, 1997. Toprak kirliliği. T.C. Sağlık Bakanlığı Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi, 40 s.
• Güler, Ç., 1997. Toprak Kirliliği. Çevre Sağlığı Temel Kaynak Dizisi: 40, Barok Ofset Ltd. Şti, Ankara, 47 s.
• İkincikarakaya, S.Ü., K.İ. Beyaz & F. Rezaei, 2013. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi 6 (1): 104-109.
• Kara, B., N. Kara, Z. Akman & C. Balabanlı, 2011. Tarla bitkilerinde ekim nöbetinde ön bitki değeri ve etkileri. Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Derim Dergisi, 28 (1): 12-24.
• Karaca, A. & O. C. Turgay, 2012. Toprak kirliliği. Toprak Bilimi ve Bitki Besleme Dergisi, 1 (1): 13-19. Kılıç, R. & K. Korkmaz, 2012. Kimyasal gübrelerin tarım topraklarında artık etkileri. Biyoloji Bilimleri Araştırma Dergisi, 5 (2): 87-90.
• Kirkhorn, S. & M.B. Schenker, 2001. Human Health Effects of Agriculture: Physical Diseases and Illnesses. National Agriculture Safety Database (NASD), 18 pp.
• Kitiş, Y.E., 2011. “Yabancı ot mücadelesinde malç ve solarizasyon uygulamaları, 463-468”. GAP VI. Tarım Kongresi Bildiri Kitabı, 789 s.
• Özbek, A. K. & T. Öztaş, 2004. Tarım arazilerinin amaç dışı kullanımı; Erzurum örneği. Ekoloji, 13 (52): 1-6.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı, 2018. On Birinci Kalkınma Planı (2019-2023) Tarımda Toprak ve Suyun Sürdürülebilir Kullanımı Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara. (Web sayfası: https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2020/06/Tar%C4%B1mda-Toprak-ve-Suyun-S%C3%BCrd%C3%BCr%C3%BClebilir-Kullan%C4%B1m%C4%B1-%C3%96zel-%C4%B0htisas-Komisyonu-Raporu.pdf) (Erişim tarihi: Mayıs 2022).
• Tanrıverdi, K. & Y. Çelik, 2016. Konya İli Çumra İlçesi Tarım İşletmelerinde Üreticilerin Toprak Analizi Yaptırma Nedenleri ve Yaklaşımları. Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 5 (1): 35-44.
• Topçu, P., 2012. Tarım Arazilerinin Korunması ve Etkin Kullanılmasına Yönelik Politikalar (Basılmamış) Uzmanlık Tezi. Kalkınma Bakanlığı İktisadi Sektörler ve Koordinasyon Genel Müdürlüğü, 145 s.
• Torun, H. & F.N. Uygur, 2019. Kültür bitkileri ile ekim nöbeti uygulamalarının yabancı ot yönetimine etkisi. Turkish Journal of Weed Science, 22 (1): 127-132.
• TÜİK, 2022. Türkiye İstatistik Kurumu (Web sayfası: http://www.tuik.gov.tr/UstMenu.do?metod=temelist) (Erişim tarihi: Şubat 2022).
• Yılmaz, H., V. Demircan & M. Gül, 2009. Üreticilerin Kimyasal Gübre Kullanımında Bilgi Kaynaklarının Belirlenmesi ve Tarımsal Yayım Açısından Değerlendirilmesi. Ziraat Fakültesi Dergisi, 4 (1): 31-44.
• Young, J., A. Watt, P. D. Nowicki, J. Alard, K. Clitherow, R. Henle, E.Johnson, D. Laczko, S. ,S. Matouch, Jari Niemela & R. Caspian, 2005. Towards sustainable land use: identifying and managing the conflicts between human activities and biodiversity conservation in Europe. Biodiversity & Conservation, 14: 1641-1661.
• Yüzbaşıoğlu, R. 2020. Üreticilerin Kimyasal Gübre Kullanım Bilinç Düzeylerinin İncelenmesi: Tokat Merkez İlçe Örneği. Turkish Journal of Agricultural Engineering Research, 1 (2): 452-465.
• Zucaro, F. & R. Morosini, 2018. Sustainable land use and climate adaptation: a review of European local plans. Tema. Journal of Land Use, Mobility and Environment, 11 (1): 7-26.