Objective: In this study, it is aimed to determine the differences among olive cultivars by using SSR technique among molecular marker techniques.
Material and Methods:The olive seedlings obtained from the local seedlings production firms were used for the molecular analysis. For this purpose, the leaf samples of olive cultivars were taken under suitable conditions and the molecular analyzes were carried out at the laboratory of the Agricultural Biotechnology department, The Collage of Agriculture, Isparta University of Applied Sciences.
Results:As a result of the analyses with SSR markers, two main groups emerged between olive cultivars according to the UPGMA method and they demonstrated 70% similarity. The first main group consisted of 3 sub-groups. While ‘Gemlik’, ‘Domat’ and ‘Kalamata’ formed the first sub-group, ‘Ayvalık’ and ‘Arbequina’ were in the second sub-group, and ‘Sarı ulak’ was in the third sub-group. The second main group was divided into 2 sub-groups. While the first sub-group contained ‘Yamalak sarısı’ and ‘Manzanilla’, the second sub-group had ‘Memecik’. The total and specific numbers of alleles were determined as 113 and 44, respectively, and the band sizes ranged from 180 to 297 bp. Polymorphic information content (PBI) changed between 0.515 and 0.83.
Conclusion:The results obtained could be used in the characterization of the olive genotypes, in choosing the suitable parents in breeding programs, in the determination of the distibution areas of olive genotypes and in the comparison of genetic collections of olive.
Amaç: Bu çalışmada moleküler markörlerden SSR tekniği kullanılarak zeytin çeşitleri arasındaki farklılıkların ortaya konulması amaçlanmıştır.
Materya ve Yöntem: Çalışma kapsamında yerel fidan yetiştirme firmalarından temin edilen zeytin fidanları moleküler analizler için kullanılmıştır. Bu amaçla zeytin çeşitlerine ait numuneler uygun koşullarda alındıktan sonra Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarımsal Biyoteknoloji Laboratuvarında moleküler analizleri gerçekleştirilmiştir.
Araştırma Bulguları: SSR markörleri ile yapılan analizler sonucunda UPGMA metoduna göre zeytin çeşitleri arasında yapılan analizde iki ana grup ve %70 benzerlik ortaya çıkmıştır. İlk ana grup kendi içinde 3 alt gruptan meydana gelmiştir. İlk grupta ‘Gemlik’, ‘Domat’ ile ‘Kalamata’, ikinci grupta ‘Ayvalık’, ‘Arbequina’ ile ‘Çekişte’ ve üçüncü grupta ‘Sarı ulak’ yer almıştır. İkinci ana grup 2 alt gruba ayrılmıştır. İlk alt grubu ‘Yamalak sarısı’ ve ‘Manzanilla’ oluştururken, ikinci alt grupta ‘Memecik’ yer almıştır. Toplam allel sayısının 113, spesifik allel sayısının 44 adet olduğu ve bant büyüklüğünün ise 180 ile 297 bp arasında değiştiği belirlenmiştir. Polimorfik bilgi içeriği (PBİ) 0,515 ile 0,83 arasında değişim göstermiştir.
Sonuç: Türkiye’de zeytin türüne ait SSR bulguları, bölgede bundan sonraki ıslah çalışmalarına ebeveyn seçiminde bir basamak oluşturmada, zeytin genotiplerinin yayılma alanlarının belirlenmesinde, genetik koleksiyonların karşılaştırılmasında ve zeytin genotiplerinin karakterizasyonunda kullanılabilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2021 |
Gönderilme Tarihi | 13 Aralık 2019 |
Kabul Tarihi | 14 Nisan 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 |