Amaç: İnsani sınırlarını (Siyasi sınırlar) doğal sınırlarla karşılaştırılması son yıllardaki yapılan çalışmalarda tartışılan konulardan birisi olmuştur. Siyasi sınırlar ekolojiyi olumsuz yönde etkilemiştir ve İran gibi bir ülkede ekolojik ve mekansal parçalanmaya ve biyolojik çeşitliliğin azalmasına neden olmuştur. Bu çalışmada İran sınırlarında çevre sorunlarının azalmasına yönelik pratik bir çözüm bulmayı hedeflenmiştir. Bu makale ekolojik koruma amacıyla İran›da “Sınır Ötesi Korunan Alanın” veya “Barış Parkın” oluşturulmasının etkisini değerlendirmiştir.
Materyal ve Yöntemler: Bu makale ekotonların ve doğal sınırların yapı ve işlevlerini açıklamaya çalışmıştır. İran’ ın siyası bölgelerindeki eşsiz ekolojik bölgeli korumak amacıyla uygun bir çözüm bulmak için bu makalede insani sınırlarının doğal sınırlar gibi davranıp davranmadığını ve ekolojik etkilerini azaltıp azaltmayacağı tartışılmıştır. Bu nedenle, doğal ve insan sınırının ortak beş özellikleri olan yer ve boyut, köken, biçim, işlev ve zaman içindeki istikrar dahil olmak üzere açıklanmış ve karşılaştırılmıştır.
Bulgular: İranın siyasi sınırlarını analiz ederek, İran›ın sınır bölgelerinin çoğunda farklı koruma bölgelerine ihtiyaç duyduğunu ve sınır ötesi alanlardaki mevcut karmaşık siyasi meseleler nedeniyle “Sınır Ötesi Korunan Alan” fikrinin mümkün olamayabileceğini göstermektedir.
Sonuç: İnsan sınırları, çevrelerindeki değişikliklere esnek olmalıdır; mevcut coğrafi yapılara uymalı ve ekolojik olarak mevsimsel ve dönemsel hayvan göçlerinin sürdürülmesine müsaide edilmelidir.
Objective: The issue of human boundaries (political borders) vs. the natural boundaries (ecotones) has been controversial in recent studies. The political borders have negatively impacted the ecology and resulted in ecological and spatial fragmentation and biodiversity reduction in a country like Iran. The work aims to find a practical way to mitigate the environmental problems in the borderlands of Iran. This article evaluates the effect of creating a “Transboundary Conserved Area” or “Peace Park” in Iran with the purpose of ecological conservation.
Material and Methods: This article attempts to explain the structures and functions of ecotones and natural boundaries. To search for a feasible solution to protect the ecologically unique zones over the political borders of Iran, this article discusses whether human boundaries can act as a natural boundary and reduce its ecological effects. Therefore, five common characteristics of natural and human borders, including location and size, origination, form, function, and stability over time, are explained and compared.
Results: By analyzing the political borders of Iran, it shows that Iran needs different protected zones in most of its borderlands, and the idea of the “Transboundary Conserved Area” may not be possible due to the current complicated political matters over the borderlands.
Conclusion: The human boundaries should be flexible with the changes in their surrounding nature; they should be in tune with the current geographical structures and maintain ecological connectively and seasonal animal migrations.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2019 |
Gönderilme Tarihi | 19 Nisan 2019 |
Kabul Tarihi | 5 Ağustos 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 56 Sayı: 4 |