Effect of Sewage Sludge on Herbage Yield in a Natural Pastureunder Threatened by Erosion

Yıl 2024, , 70 - 85, 21.12.2024

Ramazan Acar , Osman Mücevher , Mehtap Öztekin , Sukru Dursun , Ayşen Akay , Salih Bitgi Serap Ulutaş Serdar Koyuncu

https://doi.org/10.33724/zm.1526427

Öz

In the research conducted in the Karapınar pasture, where erosion prevails in Konya ecological conditions according to international environmental rules, the effect of wastewater treatment sludge on grass yield was positive. However, considering the heavy metal values and risk factor of the project, the recommended treatment sludge dose is stated as 1 ton (dry matter) per decare, to be used every three years. In this study, according to the data (2014) where treatment sludge was not applied in the pasture, the average fresh grass yield was found to be 241.2 kg/da and the average dry grass yield was 117.2 kg/da. The recommended dose, taking into account the heavy metal limit values and enrichment factor in the soil and plants in the pasture, is applied every three years, and the green grass yield as of the general average (2014-2017) in the parcels where the D1 dose (1 ton/da DM) is applied in the D application. It was calculated as 406 kg/da for D1 dose and 200 kg/da for shade dried hay yield. At the recommended dose of D1 (1 ton/da DM), every three years, it was observed that there was an average increase of 68.32% in fresh grass yield in the pasture and 70.64% increase in dry grass yield. The effect of this dose and application was found to be positive in degraded pasture where erosion is active.

Anahtar Kelimeler

Sewage sludge, pasture, hay yields, erosion

Erozyon Tehdidi Altındaki Doğal Bir Merada Arıtma Çamurunun Ot Verimine Etkisi

Öz

Uluslararası çevre kurallarına göre Konya ekolojik şartlarında erozyonun hâkim olduğu Karapınar merasında yapılan araştırmada, atıksu arıtma çamurunun ot verimine etkisi pozitif olmuştur.Ancak projenin ağır metal değerleri ve risk faktörü dikkate alındığında tavsiye edilen arıtma çamuru dozu üç yılda bir kullanılmak şartı ile dekara 1 ton (kuru madde) olarak belirtilmiştir.Bu çalışmada, merada arıtma çamurunun uygulanmadığı (2014 yılı) verilerine göre yeşil ot verimi ortalaması 241.2 kg/da, kuru ot verimi ortalaması 117.2 kg/da olarak bulunmuştur. Merada toprakta ve bitkide ağır metal sınır değerleri ve zenginleşme faktörü dikkate alınarak tavsiye edilen doz, her üç yılda bir olmak üzere, D uygulamasında D1 dozunun (1 ton/da KM) uygulandığı parsellerde genel ortalama (2014-2017 yılları) itibari ile yeşil ot verimi D1 dozu için 406 kg/da, gölgede kurutulan kuru ot verimlerinde ise 200 kg/da olarak hesaplanmıştır. Önerilen her üç yılda bir olmak üzere, D1 dozunda (1 ton/da KM), merada yeşil ot veriminde ortalama olarak %68.32, kuru ot veriminde ise, %70.64 artış olduğu görülmüştür. Erozyonun aktif olduğu bozulmuş merada bu doz ve uygulamanın etkisi olumlu olarak bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Arıtma çamuru, kuru ot verimi, erozyon

Destekleyen Kurum

TAGEM

Teşekkür

TAGEM'e teşekkür ederiz.

Kaynakça

• Acar, R. & Mülayim, M. (2008). Kuraklık ve Meralarımız. Konya Kapalı Havzası Yeraltı Suyu ve Kuraklık Konferansı. DSİ Genel Müd. IV. Bölge Müdürlüğü Yayını, 337-341
• Acar, R., Mücevher, O., Öztekin, M., Dursun, Ş., Akay, A., Bitki, S., Ulutaş, S. & Koyuncu, S. (2024). Effect of domestic sewage sludge on the botanical composition of eroded pastures. J Int. Environmental Application & Science. 19(2):110-120
• Altın, M., Gökkuş, A. & Koç, A. (2005). Çayır Mera Islahı. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Yayını. Ankara
• Altın, M., Gökkuş, A. & Koç, A. (2011). Çayır Mera Yönetimi (C.1). Tarım ve Köyişleri Bakanlığı yayını. Ankara
• Arvas, Ö., Keskin, B. & Yılmaz, İ.H. (2007). Effect of sewage sludge on metal content of grassland soil and herbage in semi-arid lands, TÜBİTAK projesi.
• Avcıoğlu, R. (1983). Çayır-Mera Bitki Topluluklarının Özellikleri ve İncelenmesi. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 466, İzmir
• Bakır Ö. (1985) Çayır Mera Islahı Prensip ve Uygulamaları. Ankara Ünv. Ziraat Fak. Yayın no: 947. Ankara
• Bilgin, N., Eyüpoğlu, H., Üstün, H. (2002). Biyokatıların (Arıtma Çamurlarının) Arazide Kullanımı, Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Ankara Araştırma Enstitüsü – ASKİ Arıtma Tesisi Başkanlığı, Ankara.
• Bot, A. & Benites, J. (2005). The importance of soil organic matter. Key to drought-resistant soil and sustained food and production. In: FAO Soils Bulletin (FAO), no. 80 / FAO, Rome (Italy). Land and Water Development Div. 78 p.
• Brohi, R., Aydeniz, A. & Karaman, M.R. (1997). Toprak Verimliliği (II. Baskı). Türk Hava Kurumu Basımevi. Ankara
• Çepel, N. (2008). Ekolojik Sorunlar ve Çözümleri. TÜBİTAK Popüler Bilim Kitapları yayın no: 180
• EPA, 1994. “Land Application of Biosolids, Process Design Manual”, USEPA, Cincinnati Ohio, 12–21 (1994)
• Eyce, B. (1995). Bitki Ekolojisi. Selçuk Ünv. Fen-Edebiyat Fak. Biyoloji Bölümü Yayını. Konya
• Frame, J. (1994). Improved Grassland Management. Published by Farming Press Books. Wharfedale Road, Ipswich IP14LG. UK
• Gençkan, M.S., Avcıoğlu, R. & Okuyucu, F. (1990). Çayır Meralarımızın durumu. TOK Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Dergisi sayı: 51, 8-10.
• Günal, N. (2013). Türkiye’de iklimin doğal bitki örtüsü üzerindeki etkileri. ACTA TURCICA Çevrimiçi Tematik Türkoloji Dergisi, 5(1). www.actaturcica.com
• Hakerler, H. (1980). Kentsel atıkların gübre olarak değerlendirilmeleri. E.Ü.Z.F. Derg., 17:3, 113-131
• Ignatieff, V. & Page, H.J. (1965). Gübrelerin Tesirli Bir Şekilde Kullanılmaları (Çev. N. Özbek). Ankara Ünv. Ziraat Fak. Yayın no: 238. Ankara
• Johnson, I., Alexander, S. & Dudley, N. (2017). Global Land Outlook (First Edition). UNCCD. Bonn, Germany
• Kara, S. (1967). Türkiye yemleri üzerinde araştırma. Lalahan Zootekni ve Araştırma Enstitüsü yayın no: 21. Ankara
• Kowald, R., Yardımcı, N., Şahin, H. (1990). Erzurum’da çöp kompostunun üretimi ve kullanımı üzerine bir araştırma (Proje Raporu). Atatürk Ün. Ziraat Fak. Kültürteknik Bl. Yayını.
• Mülayim, M., Acar, R. & Tetik, A. (2007). Konya’da mera varlığı ve kullanımı. Konya’da Tarım ve Tarımsal Sanayi Sorunlarının Tespiti Sempozyumu Bildiriler Kitabı: 368-377. Konya
• MGM, 2018. T.C. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Meteoroloji Genel Müdürlüğü iklim verileri, Ankara. https://www.mgm.gov.tr/FILES/iklim/yayinlar/2017/Klimatolojik-Makaleler-2017.pdf
• Mücevher, O., Bitgi, S., Ulutaş, S., Acar, R., Akay, A., Dursun, Ş., Koyuncu, S. & Öztekin, M. (2020). Erozyona uğramış mera alanlarında arıtma çamurlarının kullanım olanaklarının değerlendirilmesi, TAGEM/TSKAD/14/A13/P05/04 numaralı proje sonuç raporu. Konya
• Özyazıcı, M.A. & Özyazıcı, G. (2012). Arıtma Çamurlarının Toprağın Bazı Temel Verimlilik Parametreleri Üzerine Etkileri, Anadolu Tarım Bilim Dergisi, 27 (2):101-109
• Özkaynak, İ., Mülayim, M., Tamkoç, A., Acar, R. & Soylu, S. (1994). S.Ü. Ziraat Fakültesinin Çomaklı Çiftliği Merasında vejetasyon etüdü. S.Ü. Ziraat Fakültesi Dergisi, 5(7):50-62. Konya
• Şimşekli, N. (2012). Karapınar rüzgâr erozyonunu önleme alanının sürdürülebilir arazi/toprak yönetimi planının geleneksel yapının perspektifinde geliştirilmesi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü Arkeometri Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi. Adana
• Tan, A. (1989). Meraların Gübrelenmesi. Hayvancılık Çayır Mera Yem Bitkileri, Eğitici Yayınlar no:1. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü. Ankara
• Tarman, Ö. (1960). Türkiye’de çayır mera ve yem bitkileri kültürünü geliştirmek için nasıl çalışmalıyız. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yayın no: 165. Ankara
• Tarman, Ö. (1972). Yembitkileri, Çayır ve Mera Kültürü (C.1). Ankara Ün. Ziraat Fakültesi Yayın no: 464.
• Ünal, S. (1996). Orta Anadolu’da bazı çayır ve mera ıslah ve amenajman çalışmaları. Tarla Bitkileri Merkez Araştırma Enstitüsü Dergisi, (5)2:11-23.
• Yılmaz, T. (1977). Konya ili sorun alanlarında oluşan meraların bitki örtüsü üzerine araştırmalar. TC. Köyişleri ve Kooperatifler Bakanlığı Topraksu Genel Müd. Konya Bölge Topraksu Arş. Enst. Yayınları. Genel yayın no: 46. Konya.