Deniz hukukunda tahkim, ticaret gemilerinden kaynaklanan uyuşmazlıkların devlet mahkemeleri dışında hakem adı verilen kişilerce bağlayıcı bir şekilde çözüme ulaştırılması olup; devlet mahkemelerinden daha çok başvurulan bir yargılama yoludur. Deniz ticareti alanında akdedilen çarter sözleşmelerinde genellikle matbu formlar kullanılmaktadır. Bu formların çoğunda ise tahkim klozu da bulunmaktadır. Tarafl ar “incorporation” metodunu uygulayarak atıfta bulundukları metnin kendilerinin düzenledikleri metin gibi uygulanacağını beyan etmiş olmaktadırlar. Bu durumda aralarındaki bir ihtilafta tahkim uygulamasını da kabul etmiş sayılırlar. Yani atıf yapılan matbu form ya da herhangi bir sözleşmede bulunan tahkim klozu tarafl ar için bağlayıcı hale gelmektedir. Bu husus 4686 sayılı Milletlerarası Tahkim Kanunu ile 1958 tarihli New York Sözleşmesi ve 1985 UNCITRAL Model Kanunu’nda açık bir şekilde ifade edilmiştir. Bizim çalışma konumuzu ise tarafl ar için bağlayıcı olan tahkim şartının konişmento hamili için de bağlayıcı olup olmadığı hususu oluşturmaktadır. Bu kapsamda konu Türk ve yabancı mahkeme kararları ışığı altında incelenmeye çalışılmıştır
In maritime law, arbitration is the resolution of the confl icts due to the commercial vessels by the persons named arbitrators other than the state courts and it is a litigation course more referred to in comparison to state courts. In the charter contracts concluded in the fi eld of maritime, generally two printed Forms are used. The arbitration clause is present in most of these forms. The Parties declare that by implementing the “incorporation”, they will have declared that the form they referred to is to be executed in the same way as the form they have arranged. In this case, they will have accepted an arbitration implementation should any confl icts arise between them. Thus, the printed form they referred to or the arbitration clause within a contract becomes binding for the parties. This matter was extensively considered and explained with the “International Arbitration Law under no. 4686” and “New York Covenant of 1958” and “UNCITRAL Model Law of 1985”. This study analyzes whether the arbitration clause which is binding for the parties is also binding for the bill of lading holder. In this scope, this matter was studied under the frame of the decisions of Turkish and foreign courts
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | January 1, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 Volume: 17 Issue: 2 |