Yeni Lisan hareketinin önde gelen
temsilcilerinden biri olan Ömer Seyfettin, dilin sadeleşmesi yolunda attığı
adımlar ve koyduğu esaslarla, Tanzimat’tan beri bütün edip ve şairleri meşgul
eden dil sorununa bir çözüm ve istikamet kazandırmıştır. Yeni Lisan ile yeni
bir edebiyat ve yeni ve millî bir yaşam tarzı inşa etme amacı güden Genç
Kalemler mecmuası kapandıktan sonra savaşa giden Ömer Seyfettin, geri döndüğü
1914 itibaren çeşitli gazete ve mecmualarda dil ve edebiyat konusundaki
makalelerini yayınlamaya devam etmiştir. Ömer Seyfettin bu yazılarında dilin
sadeleşmesi için ortaya koydukları esasları ısrarla savunmaya devam etmiştir.
Millî edebiyatın da ana çerçevelerini açıklayan Ömer Seyfettin, dil ve
edebiyatı millet olmanın esası kabul etmiştir.
Bu makale giriş ve sonuç
bölümlerini dışarda bıraktığımız takdirde iki bölümden oluşmuştur. İlk bölümde
Ömer Seyfettin’in dil ile ilgili görüşleri genel bir değerlendirme yapılarak
ele alınmıştır. İlk bölüm dört alt başlığa sahiptir. İlk başlıkta Ömer
Seyfettin’in dil ve millet arasında kurduğu ilişki, ikinci başlıkta dile
yüklediği ideolojik işlev, üçüncü başlıkta dilde tasfiye yapıldığı suçlamasına
yönelik cevapları, dördüncü başlıkta ise dilde sadeleştirmede norm olarak kabul
edilen İstanbul Türkçesi meselesi ele alınmıştır. İkinci bölümde Ömer
Seyfettin’in millî edebiyat için ortaya koyduğu kriterler değerlendirilerek,
alt başlıklar halinde millî edebiyata yüklediği işlev, millî edebiyatın
sınırları ve millî vezin olarak kabul ettiği hece vezni ele alınmıştır.
Böylelikle Ömer Seyfettin’in Genç Kalemler mecmuasının dışında kalan
yazılarından hareketle onun dil ve edebiyat milliyetçiliği açıklanmaya
çalışılmıştır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Creative Arts and Writing |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2018 |
Submission Date | November 30, 2018 |
Acceptance Date | December 20, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 2 Issue: 3 |
This work is licensed under Attribution-NonCommercial 4.0 International