Aziz, Aysel (2005). “Dünyada ve Türkiye’de İletişim Araştırmaları.” http://kitaplar.ankara.edu.tr/dosyalar/pdf/625.pdf. 27.07.2011.
Mutlu, Erol (2000). “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Kişisel Bir Tarih Denemesi.” İletişim. 2000(8): 234-259.
Özer, Ömer (2005). “Dört On Yılın Birikimi: Prof. Dr. Oya Tokgöz’ün Türkiye’de İletişim Alanına Katkıları”. http://kitaplar.ankara.edu.tr/dosyalar/pdf/625.pdf. 25.07.2011.
Öztürk, Serdar (2008). Türkiye’de İletişim Düşüncesinin Kökenleri. Ankara:Gazi Üniversitesi Basımevi. Tokgöz, Oya (1972). “Haber Toplayan ve Satan Kuruluslar: Haber Ajansları.” Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (17)2: 143-157.
Tokgöz, Oya (1977). “Bazı Gazetelerimizde 1973 TBMM Baskanlıgı Seçimlerine Verilen Önem: İçerik Çözümlemesi ile Yaklasım.” Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. (30) 1-4: 67-78.
Tokgöz, Oya (1981a) “Türkiye’de Yerel Gazetecilik Olgusu: Rolü ve Önemi.” A.Ü. SBF BYYO Yıllık 1979-1980: 271-294.
Tokgöz, Oya (1981b). Temel Gazetecilik. Ankara: İmge Kitapevi.
Tokgöz, Oya (1982). “Türkiye’de Yazılı Basının Yerel Olarak Gösterdigi Özellikler.” A.Ü. SBF BYYO Yıllık 1981: 283-309.
Tokgöz, Oya (1988a). “Gazetecilik Halkla İliskiler İliskisinde Yazılı Basının Rolü ve Önemi. ”Halkla iliskiler Sempozyumu 1987.
Tokgöz, Oya (1988b). “Türkiye’de Yerel Basının Konumu: Rolü ve Önemi.” A.Ü BYYO Yıllık, sayı X: 165-179.
Tokgöz, Oya (2001). “Türkiye’de Yerel Medyanın Yapısı ve Örgütlenisi.” İletişim. (9):5-39.
Tokgöz, Oya (2003). “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi.” Kültür ve İletişim. (6) 1: 9-32.
Tokgöz, Oya (2008). Siyasal İletişimi Anlamak. Ankara: İmge Kitapevi.
Tokgöz, Oya (2010). Seçimler Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim. Ankara: İmge Kitapevi.
Aziz, Aysel (2005). “Dünyada ve Türkiye’de İletişim Araştırmaları.” http://kitaplar.ankara.edu.tr/dosyalar/pdf/625.pdf. 27.07.2011.
Mutlu, Erol (2000). “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Kişisel Bir Tarih Denemesi.” İletişim. 2000(8): 234-259.
Özer, Ömer (2005). “Dört On Yılın Birikimi: Prof. Dr. Oya Tokgöz’ün Türkiye’de İletişim Alanına Katkıları”. http://kitaplar.ankara.edu.tr/dosyalar/pdf/625.pdf. 25.07.2011.
Öztürk, Serdar (2008). Türkiye’de İletişim Düşüncesinin Kökenleri. Ankara:Gazi Üniversitesi Basımevi. Tokgöz, Oya (1972). “Haber Toplayan ve Satan Kuruluslar: Haber Ajansları.” Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (17)2: 143-157.
Tokgöz, Oya (1977). “Bazı Gazetelerimizde 1973 TBMM Baskanlıgı Seçimlerine Verilen Önem: İçerik Çözümlemesi ile Yaklasım.” Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi. (30) 1-4: 67-78.
Tokgöz, Oya (1981a) “Türkiye’de Yerel Gazetecilik Olgusu: Rolü ve Önemi.” A.Ü. SBF BYYO Yıllık 1979-1980: 271-294.
Tokgöz, Oya (1981b). Temel Gazetecilik. Ankara: İmge Kitapevi.
Tokgöz, Oya (1982). “Türkiye’de Yazılı Basının Yerel Olarak Gösterdigi Özellikler.” A.Ü. SBF BYYO Yıllık 1981: 283-309.
Tokgöz, Oya (1988a). “Gazetecilik Halkla İliskiler İliskisinde Yazılı Basının Rolü ve Önemi. ”Halkla iliskiler Sempozyumu 1987.
Tokgöz, Oya (1988b). “Türkiye’de Yerel Basının Konumu: Rolü ve Önemi.” A.Ü BYYO Yıllık, sayı X: 165-179.
Tokgöz, Oya (2001). “Türkiye’de Yerel Medyanın Yapısı ve Örgütlenisi.” İletişim. (9):5-39.
Tokgöz, Oya (2003). “Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi.” Kültür ve İletişim. (6) 1: 9-32.
Tokgöz, Oya (2008). Siyasal İletişimi Anlamak. Ankara: İmge Kitapevi.
Tokgöz, Oya (2010). Seçimler Siyasal Reklamlar ve Siyasal İletişim. Ankara: İmge Kitapevi.