Rural houses are significantly affected from the geographic conditions of their regions and thus reflect the conditions best. These houses are shaped upon the features of natural environment such as climate, vegetation, soil and lithological structure; on the other hand, they are formed by socio-cultural conditions, historic and economic conditions. The district of Şavşat, situated in the borders of Eastern part of the Black Sea is bound to the city of Artvin, carries the marks of the region in terms of village house architecture. But it can also be said that, the district also reflects some of the features of the rural houses in Eastern Anatolia Region. Traditional village houses in Şavşat are very attractive humane works in terms of their plans and structural techniques, and they have original parts such as kış odası (winter room), ayvan (quince), köşki and buhari; these houses have integrity with additions in which wood is commonly used as building material. But unfortunately, the number of concrete constructions has been increasing and present traditional village houses have been turning into ruins because of neglect. But these cultural heritages should be protected and handed down the next generations. On the other hand, they should be brought into prominence in terms of rural tourism which will make significant contributions to the region’s economy.
Kırsal meskenler, bulundukları çevrenin coğrafi koşullarından önemli oranda etkilenen
ve dolayısıyla da söz konusu koşulları en iyi şekilde yansıtan eserlerdir. Nitekim bunlar,
bir taraftan sahanın iklim, bitki örtüsü, toprak ve litolojik yapısı gibi doğal çevre özelliklerinin;
diğer taraftan da sosyo-kültürel, tarihi ve ekonomik koşulların etkisi altında ortaya
çıkmışlardır.
Doğu Karadeniz Bölümü sınırları içerisinde yer alan Şavşat, Artvin iline bağlı bir ilçe
olup, köy mesken mimarisi açısından da bu bölümün izlerini taşımaktadır. Ancak komşusu olduğu
Doğu Anadolu Bölgesi kırsal meskenlerinin kimi özelliklerini de, yansıttığı söylenebilir.
Şavşat’taki geleneksel köy meskenleri, yapı gereci olarak ahşap kullanımının yaygın olduğu, ev ve eklentileri ile bir bütünlük arz eden ve kış odası, ayvan, köşki ve buhari gibi kendine
özgü kısımları bulunan, plan ve yapı teknikleri açısından oldukça ilgi çekici özelliklere sahip
olan beşeri eserlerdir. Ancak ne yazık ki, son zamanlarda köylerde betonarme yapıların sayısı
artmakta ve mevcut geleneksel köy meskenleri de bakımsızlıktan harabe haline dönmektedir.
Oysaki bu kültürel miraslar, korunarak gelecek nesillere aktarılmalıdır. Ayrıca bunların kırsal
turizme kazandırılması da yöre ekonomisine önemli katkılar sağlayacaktır.
Primary Language | tr;en |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | May 21, 2014 |
Published in Issue | Year 2014 Volume: 18 Issue: 1 |