Gelişmekte olan
ülkelerde turizm, ekonomik gelire en fazla katkı sağlayan sektörler arasında
yer almaktadır. Ülke ekonomisinde turizmin ön sırada yer alması, bazı planlamaların
yapılmasını da zorunlu kılmaktadır. Bu planlamalarda amaç; turizmde ortaya
çıkabilecek olumsuz koşullar ve geri dönüşü olmayan; sosyal, siyasi, ekonomik
ve çevresel sorunlara en kısa sürede müdahale edilmesi sağlamaktır.
Türk turizminde tam
anlamıyla bu planlama süreci, 1982 yılında yürürlüğe giren 2634 sayılı Turizm
Teşvik Kanunu ile başlamış, Türk turizmi bir ivme kazanmış ancak sonrasında
belirli turizm mekânlarını ile sınırlı kalmıştır. Bu durum, Türkiye’de turizm talebinin
coğrafi dağılışında bölgesel eşitsizliklere neden olduğu gibi, kalkınma
planındaki hedeflenenler ile günümüz turizm talebinin aynı doğrultuda
ilerleyememesine neden olmuştur.
Bu kapsamda, öncelikle
1980-2015 yılları arasında Türkiye’de işletme belgeli tesislerdeki turizm
talebinin, yıllara göre zamansal ve mekânsal dağılımı CBS ortamında haritalandırılmıştır.
Sonrasında, Turizmin Kalkınma Planları ile konaklama sayılarının illere göre
mekânsal dağılımı arasında ilişki kurulmuştur. Sonuçta; geçen 35 yıllık
süreçte, turizm talebinin ülke geneline orantısal dağılmadığı görülmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 31, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 22 Issue: 4 |