Öz
Sosyal bilimler içerisinde gençlik, çeşitli paradigma, yaklaşım ve değer sisteminin
kesiştiği bir alan olmuştur. Gençlik çalışmaları, toplumsal bağlama, zamana ve mekana göre
toplumun bütünüyle ilişkisi çerçevesinde gelişen karmaşık ve çok katmanlı bir mirasa sahiptir.
Bu makalede gençlik çalışmaları alanındaki tartışma alanları ve ana kavramlar incelenerek konu
hakkında genel bir değerlendirme yapılması amaçlanmıştır. Öncelikle temel paradigmalar, farklı
teorik ve metodolojik ayrımların anlaşılabilmesi için iki eksen esas alınmıştır. Bu eksenlerden
ilki, nesnellik (realizm)- öznellik (nominalizm) ayrımıdır. Bireylerin sosyal dünyayı dışsal reel bir
geçeklik olduğu anlayışı ile isimlendirme, kategorilendirme gibi süreçlerle inşa ettiği varsayımı
arasındaki teorik ayrımı belirlemektedir. İkinci eksen ise düzen (regülasyon) ve çatışma
boyutlarını içermektedir. Gençlerin toplumsal düzenin neresinde konumlandıklarına dair teorik
varsayımları ve buna dair çözüm önerilerinin farklılaşmasında rol oynamaktadır. Düzen
(regülasyon) teorilerinde, toplumla uyum ve dayanışmanın sağlanması esastır. Toplumsal
alanın biçimlenmesinde çatışma unsurunu ön plana çıkaran teorilerde ise gençlik ve gençliğe
dair problemler halihazırda var olan toplumsal, kurumsal ve düşünce sistemlerinin bir sonucu
olarak ortaya çıkmakta ve sorunların çözülebilmesi için radikal toplumsal dönüşümler
gerekmektedir. İkinci olarak, gençlik alanını biçimlendiren alt tartışmalar (doğa /biyoloji-kültür/
yetiştirme, kuşak-sosyal sınıf, yapı-birey, yapı-süreç ve katkı sağlayıcılar-bağımlılılar) gözden
geçirilerek gençlik çalışmalarının genel bir çerçevesinin çizilmesi amaçlanmıştır. Son olarak, 19.
Yüzyıldan yakın döneme kadar bu alt tartışmalar, gençliğin toplumsal alanda geçirdiği
değişimlerle birlikte ele alınmıştır.