Sendikal Örgütlenme ve Eşitsizlik

Yıl 2020, Cilt: 11 Sayı: 22, 392 - 411, 30.11.2020

Ramazan Tiyek

https://doi.org/10.47129/bartiniibf.800187

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmada sendikal örgütlenme düzeylerindeki farklılıklar ile sendikal hakların kullanımındaki eşitsizlikler değerlendirilmiştir. Piyasanın işleyişinde yer verilmek istenmeyen sendikaların örgütlenme düzeyleri, İskandinav Bölgesi haricinde, çalışanları temsil gücünden yoksun bırakabilecek şekilde aşağı seviyelerdedir. Emeğin örgütlenmesinde Dünya genelindeki eşitsizlik hali Türkiye’de de benzer bir durum göstermekte olup çalışanların sadece % 13’ü sendikalara üyedir. Bazı işkollarında % 1’in altında olan örgütlenme oranları, toplu iş sözleşmesinden yararlanma düzeyi açısından değerlendirildiğinde çok daha aşağı seviyelerdedir. Bir diğer eşitsizlik ise sendikal hakların kullanımındadır. Çalışanlar için toplu pazarlık sürecinde işverenlere karşı önemli bir caydırıcı güç olan grevler ‘genel sağlık veya milli güvenliği bozucu nitelikte olması’ gerekçesiyle geçici olarak ertelenebilmektedir. Geçici olan sürenin sona ermesinde taraflar arasındaki anlaşmazlığın devam etmesi durumunda ise tekrar grev sürecinin başlaması yerine Yüksek Hakem Kurulu’nun vereceği karar bağlayıcı olmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sendikal Örgütlenme, Eşitsizlik, Toplu Pazarlık, Toplu İş Sözleşmesi, Grev

Kaynakça

• Arslan, D. Ali (2003). “Eşitsizliğin Teorik Temelleri: Elit Teorisi”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2003/2, s. 115-135.
• Piketty, Thomas (2015). The Economics of Inequality (Çev. Arthur Goldhammer, 6. Baskı), London: The Belknap Press of Harvard University Press.
• Türkdoğan, Orhan (2013). Sosyal Hareketlerin Sosyolojisi, İstanbul: Bilge, Kültür, Sanat Yayınları.