Comparative Analysis of Teacher Education Systems in South Korea, Hong Kong, Singapore and Turkey

Year 2016, Volume: 5 Issue: 2, 478 - 495, 18.06.2016

Güler Göçen Kabaran , İzzet Görgen

https://doi.org/10.14686/buefad.v5i2.5000171265

Cited By: 11

Abstract

The aim of this study is to comparatively analyze teacher education systems in South Korea, Hong Kong, Singapore and Turkey. In the research, the top three countries (South Korea, Hong Kong and Singapore) based on TIMSS and PISA results along with Turkey. The study was conducted based on integrated multi way case study of qualitative research design. To obtain the data, the documentation analysis was applied and data was analyzed through descriptive analysis method. As a result of the analysis, it was determined that teachers were trained in different institutions and there were national exams in the selection of teacher candidates. It was revealed that as a criterion, there was only cognitive skills evaluation in Turkey, but there were both cognitive and affective skills evaluation in other three countries. From the perspective of teachers' socio-economic status, all countries, except Turkey, were determined to be above the average of OECD countries. In accordance with the results, there were presented recommendations in order to improve teacher training quality in our country. 

Keywords

teacher education, South Korea, Hong Kong, Singapore, Turkey

Güney Kore, Hong Kong, Singapur ve Türkiye’deki Öğretmen Yetiştirme Sistemlerinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı Güney Kore, Hong Kong, Singapur ve Türkiye’deki mevcut öğretmen
yetiştirme sistemlerinin karşılaştırmalı olarak incelenmesidir. Araştırmada Türkiye ile birlikte TIMSS ve
PISA sınav sonuçlarına göre ilk üçe giren ülkelerin (Güney Kore, Hong Kong ve Singapur) öğretmen
yetiştirme sistemleri incelenmiştir. Araştırma nitel araştırma desenlerinden bütüncül çoklu durum
çalışması desenine uygun olarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin elde edilmesinde nitel veri toplama
yöntemlerinden doküman incelemesi kullanılmış ve veriler betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiştir.
Analizler sonucunda ülkelerdeki öğretmen yetiştiren kurumların farklılık gösterdiği ve öğretmen
adaylarının seçiminde ulusal sınavlar yapıldığı belirlenmiştir. Öğretmenlik mesleğine başlama kriteri
olarak Türkiye’de sadece bilişsel özelliklerin diğer ülkelerde ise hem bilişsel hem duyuşsal özelliklerin test
edildiği tespit edilmiştir. Öğretmenlerin sosyo-ekonomik durumları açısından bakıldığında Türkiye
dışındaki diğer ülkelerin OECD ülkelerinin ortalamasının üzerinde olduğu belirlenmiştir. Araştırmadan
elde edilen sonuçlar doğrultusunda ülkemizdeki öğretmen yetiştirme sisteminin niteliğini artırmaya
yönelik önerilere yer verilmiştir.

Keywords

öğretmen yetiştirme, Güney Kore, Hong Kong, Singapur, Türkiye

References

• Akbaba, U. (2014). Türkiye-Litvanya eğitim sistemlerine karşılaştırmalı genel bir bakış. e-Kafkas Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 75-86.
• Aksoy, E. (2013). A.B.D (New York), Finlandiya, Singapur ve Türkiye’de öğretmen eğitimindeki dönüşümler (2000-2010). (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Altıntaş, S. ve Görgen, İ. (2014). Türkiye ile Güney Kore’nin matematik öğretim programlarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi. NWSA: Education Sciences, 9(2), 191-216.
• Aras, S. ve Sözen, S. (2012). Türkiye, Finlandiya ve Güney Kore’de öğretmen yetiştirme programlarının incelenmesi. X. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi. Niğde Üniversitesi, 27-30 Haziran 2015, Niğde.
• Azar, A. (2011). Türkiye’deki öğretmen eğitimi üzerine bir söylem: Nitelik mi, nicelik mi. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 36-38.
• Bakioğlu, A. ve Baltacı, R. (2014). Güney Kore Eğitim Sistemi. Ayşen Bakioğlu (Ed.), Karşılaştırmalı Eğitim Yönetimi içinde, (s. 43-84). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Bakioğlu, A. ve Göçmen. G. (2014). Singapur Eğitim Sistemi. Ayşen Bakioğlu (Ed.), Karşılaştırmalı Eğitim Yönetimi içinde, (s. 127-155). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Balcı, A. (2009). Karşılaştırmalı eğitim sistemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Baskan, G. A., Aydın, A. ve Tuğba, Ö. (2006). Türkiye’deki öğretmen yetiştirme sistemine karşılaştırmalı bir bakış. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15(1), 35-42.
• Bilican, S., Demirtaşlı, R. N. ve Kilmen, S. (2011). Matematik dersine ilişkin Türk öğrencilerin tutum ve görüşleri: TIMSS 1999 ve TIMSS 2007 karşılaştırması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(3), 1277-1283.
• Cabau, B. (2014). Higher education ambitions and societal expectations. Athens Journal of Education, 1(2), 143-154.
• Coolahan, J., Santiago, P., Phair, R. & Ninomiya A. (2004). Attracting, developing and retaining effective teachers country note: Korea. OECD, Education and Training Policy Division.
• Çiltaş, A., ve Akıllı, M. (2011). Öğretmenlerin pedagojik yeterlilikleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4, 64-72.
• Demirel, Ö. (2012). Eğitim sözlüğü (5. Baskı). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Deryakulu, D. (2011). KPSS eğitim bilimleri sorularının genel öğretmen yeterliklerinin öğretim teknolojisi alanı ile ilgili alt yeterlik ve performans göstergeleri açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 1(1), 1-23.
• Draper, J. (2012). Hong Kong: professional preparation and development of teachers in a market economy in L. Darling-Hammond, L. and A. Lieberman (eds) Teacher Education Around the World: Changing Policies and Practices, (81-98). NY: Routledge.
• EDB (2015b). Teacher Training & Qualifications. http://www.edb.gov.hk/en/teacher/qualification-training-development/qualification/teacher-training-qualifications/index.html (Erişim Tarihi: 2015, 10 Ekim).
• EDB. (2015a). Education System and Policy. http://www.edb.gov.hk/en/edu-system/list-page.html (Erişim Tarihi: 2015, 05 Ekim).
• Erdem, A. R. ve Şimşek, S. (2013). Öğretmenlere ve okul yöneticilerine verilen hizmet içi eğitimlerin irdelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16, 94-108.
• Erkan, S. S. Ş. (2014). Türkiye, Fransa, İtalya ve İspanya öğretmen yetiştirme sistemleri karşılaştırılması. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 7-15.
• Goodwin, A. L. (2012). Quality Teachers, Singapore Style. Darling-Hammond, L. & Lieberman, A. (Eds.). Teacher Education around the World: Changing Policies and Practices, (22-44) London and New York: Routledge Taylor and Francis.
• IED (2015). Programme Structure. http://www.ied.edu.hk/degree/bed_p_dse.htm#para02 (Erişim Tarihi: 2015, 05 Kasım).
• Ingersoll, R. M. (2007). A Comparative Study of Teacher Preparation and Qualifications in Six Nations. http://repository.upenn.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1145&context=gse_pubs (Erişim Tarihi: 2015, 05 Ekim).
• Kim, E. (2007). The Quality And Qualifications of the Teaching Force in the Republic of Korea. In R. M. Ingersoll (Ed.), A Comparative Study of Teacher Preparation and Qualifications in Six Nations. http://files.eric.ed.gov/fulltext/ED498318.pdf (Erişim Tarihi: 2015, 08 Mayıs).
• KOF. (2015). KOF Factbook Education System Hong Kong. https://www.kof.ethz.ch/static_media/filer_public/2015/09/14/kof_factbook_education_system_hong_kong.pdf (Erişim Tarihi: 2015, 05 Eylül).
• Levent, F. ve Yazıcı, E. (2014). Singapur eğitim sisteminin başarısına etki eden faktörlerin incelenmesi. Eğitim Bilimleri Dergisi, 39, 121-143.
• McMillan, J. H. (2000). Educational research: Fundamentals for the consumer (3rd edition). New York: Longman.
• MEB (2012). 12 Yıllık Zorunlu Eğitime Yönelik Uygulamalar. http://www.meb.gov.tr/haberler/2012/12YillikZorunluEgitimeYonelikGenelge.pdf (Erişim Tarihi: 2015, 15 Eylül).
• MEB. (2013). PISA 2012 ulusal ön raporu. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Mete, Y. A. (2013). Güney Kore, Japonya, Yeni Zelanda ve Finlandiya’ da öğretmen yetiştirme ve atama politikaları. Turkish Studies, 8(12), 859-878.
• MOE (2006). Strengthening Teacher Development The Structured Mentoring Programme for Beginning Teachers. http://www.moe.gov.sg/media/press/2006/pr20060126.htm (Erişim Tarihi: 2015, 10 Ekim).
• MOE (2015a). Teacher Education and Qualifications. http://english.moe.go.kr/web/1701/site/contents/en/en_0213.jsp (Erişim Tarihi: 2015, 03 Ekim).
• MOE (2015b). Salary Scale for General Education Officer 1 (GEO 1). http://www.moe.gov.sg/careers/teach/career-info/salary/geo1/ (Erişim Tarihi: 2015, 03 Mayıs).
• NCEE (2015a). Teacher and Principal Quality. http://www.ncee.org/programs-affiliates/center-on-international-education benchmarking/top-performing-countries/hong-kong-overview/hong-kong-teacher-and-principal-quality/ (Erişim Tarihi: 2015, 07 Ekim).
• NCEE (2015b). Teacher and Principal Quality. http://www.ncee.org/programs-affiliates/center-on-international-education-benchmarking/top-performing-countries/south-korea-overview/south-korea-teacher-and-principal-quality/ (Erişim Tarihi: 2015, 10 Ekim).
• OECD (2012), Lessons from PISA for Japan, Strong Performers and Successful Reformers in Education, OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/9789264118539-en (Erişim Tarihi: 2015, 10 Mayıs).
• OECD (2014). Education at a glance 2014: OECD Indicators, OECD Publishing. http://dx.doi.org/10.1787/eag-2014-en
• OECD (2015). Survey of Higher Education Systems. http://www.oecd.org/edu/imhe/32503573.PDF (Erişim Tarihi: 2015, 10 Eylül).
• Oral, I. ve McGivney E. (2013). Türkiye’de matematik ve fen bilimleri alanlarında öğrenci performansı ve başarının belirleyicileri TIMSS 2011 analizi. Erg Analiz Raporu.
• ÖSYM (2012). Basın duyurusu: Öğretmenlik alan bilgisi testi (ÖABT). tarihinde http://www.osym.gov.tr/belge/1-13857/basin-duyurusu-ogretmenlik-alan-bilgisi-testi-oabt-1012-.html adresinden erişilmiştir. (Erişim Tarihi: 2015, 01 Kasım).
• Özoğlu, M. (2010). Türkiye’de öğretmen yetiştirme sisteminin sorunları. Seta Analiz, 17, 26.
• Sağlam, M. ve Kürüm, D. (2005). Türkiye ve Avrupa birliği ülkelerinde öğretmen eğitiminde yapısal düzenlemeler ve öğretmen adaylarının seçimi. Milli Eğitim, 33(167), 53-70.
• Salary Index. (2012). Classified Post. http://www.cpjobs.com/hk/pdf/ClassifiedPost_SalaryIndex_2012.pdf (Erişim Tarihi: 2015, 10 Eylül).
• Saracaloğlu, A. S., Gündoğdu, K., Baydilek, N. B. ve Uça, S. (2014). Türkiye, Güney Kore ve Japonya’da dershanecilik sisteminin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 51, 417-433.
• Sözen, S. ve Çabuk, A. (2013). Türkiye, Avusturya ve Almanya öğretmen yetiştirme sistemlerinin incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 14, 213-230.
• Süngü, H. (2012). Bazı OECD ülkelerindeki öğretmen maaşlarının karşılaştırmalı bir analizi. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 1(2), 21-45.
• Şirin, S. R. ve Vatanartıran, S. (2014). PISA 2012 değerlendirmesi: Türkiye için veriye dayalı eğitim reformu önerileri. TÜSİAD Yayınları: İstanbul.
• TÜİK (2015). Eğitim İstatistikleri. http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1018 (Erişim Tarihi: 2015, 05 Eylül).
• Wang, A. H., Coleman, A. B., Coley, R. J., & Phelps, R. P. (2003). Preparing Teachers around the World. https://www.ets.org/Media/Education_Topics/pdf/prepteach.pdf (Erişim Tarihi: 2015, 05 Mayıs).
• Yazıcı, Ö. ve Gündüz, Y. (2011). Gelişmiş bazı ülkeler ile Türkiye’deki öğretmenlerin hizmet içi eğitimlerinin karşılaştırılması. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(2), 1-15.
• Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6. baskı) Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• YÖK. (2007). Öğretmen Yetiştirme ve Eğitim Fakülteleri (1982-2007). http://www.yok.gov.tr/documents/10279/30217/yok_ogretmen_kitabi/054a8c72-174b-4b00-a675-837874006db5 (Erişim Tarihi: 2015, 01 Kasım).
• Yücel, C., Karadağ, E. ve Turan, S. (2013). TIMSS 2011 ulusal ön değerlendirme raporu. Eskişehir: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitimde Politika Analizi Raporlar Serisi.