The Study of Adaptation of Referee Retention Scale (RRS) into Turkish

Year 2021, Volume: 16 Issue: 1, 9 - 21, 30.06.2021

Aydın Karaçam , Alpar Sabuncu Elif Akça , Ozan Akduman Hakan Güçlü

https://doi.org/10.33459/cbubesbd.920807

Abstract

This study aimed to adapt a valid, reliable, and versatile scale into Turkish to measure the factors reported to affect retention and attrition in the refereeing profession. In this context, the "Referee Retention Scale" (RRS) of Ridenger et al. (2017) was adapted into Turkish as the "Hakemlik Mesleğini Sürdürme Ölçeği" (HMSÖ). 222 actively serving referees in 2020-2021 was included in the study. Among the participating referees, there were basketball (50.5%; n=112), soccer (12.6%; n= 28), handball (24.8%; n=55), and volleyball (12.2%; n=27) referees. While 19.8% of the participants (n=44) were females, 80.2% were males. Data analysis was performed using SPSS 21 and AMOS programs. The scale, which was translated into Turkish with the back translation technique, was subjected to a construct validity measurement using principal component analysis and varimax rotation techniques. Criterion validity of HMSÖ was calculated with Pearson's correlation coefficient. The relevant analysis yielded the result of a construct with seven components with eigenvalues greater than 1. While Cronbach's Alpha internal consistency coefficients were calculated for each factor as .88, .79, .70, .80, .70, .78, and .70, respectively, it was the total scale was 83. The CFA analysis revealed the fit indices as x2/df=1.784, RMSEA=.06, CFI=.90, GFI=.85, RMR=.10, NFI=.81, and IFI=90. 

Keywords

Referee, Referee Retention, Scale

Hakemlik Mesleğini Sürdürme Ölçeği’nin (HMSÖ) Türkçeye Uyarlama Çalışması

Abstract

Bu araştırmada hakemlik mesleğinin sürdürülmesini etkileyecek, geçerli ve güvenilir, çok yönlü bir ölçeğin Türkçeye uyarlanması amaçlamıştır. Bu bağlamda Ridinger ve ark. (2017) tarafından geliştirilmiş olan “Referee Retention Scale (RRS), “Hakemlik Mesleğini Sürdürme Ölçeği (HMSÖ)”olarak Türkçeye uyarlanmıştır. Araştırmaya 2020-2021 yılında aktif hakemlik yapan 222 kişilik hakem grubu dahil edilmiştir. Bunların %50.5’i (n:112) basketbol, %12.6’sı (n:28) futbol, %24.8’i (n:55) hentbol ve %12.2’si (n:27) voleybol hakemidir. Örneklem grubunun %19.8’i (n:44) kadın, %80.2’sini erkek hakemler oluşturmaktadır. Verilerin çözümlenmesi SPSS 21 ve AMOS programları kullanılarak yapılmıştır. Çeviri-tekrar çeviri tekniği ile Türkçeye çevirisi yapılan ölçeğin yapı geçerliği için temel bileşenler analizi ve varimax döndürme teknikleri kullanılmıştır. HMSÖ’nün ölçüt geçerliği Pearson momentler çarpımı korelasyon katsayısı ile hesaplanmıştır. Bileşenlerin analizi sonucu, öz değerleri 1’den büyük yedi bileşenli bir yapı ortaya çıkmıştır. Ölçek bileşenleri için alfa iç tutarlık katsayılarının birinci faktör için .88, ikinci faktör için .79, üçüncü faktör için .70, dördüncü faktör için .80, beşinci faktör için .70, altıncı faktör için .78 ve yedinci faktör için .70 olarak hesaplanmıştır. Ölçeğin tümü için hesaplanan iç tutarlık katsayısı ise 83’dür. Ölçeğe uygulanan DFA analizi sonucunda x2/sd = 1.784, RMSEA = .06, CFI = .90, GFI = .85, RMR = .10 NFI = .81 ve IFI =90 olduğu görülmüştür. 

Keywords

Hakem, Hakemlik Sürdürme, Ölçek

References

• Barr, C.A. & Hums, M.A. (2012). Management principles applied to sport management. In L.P. Master Alexis, C.A.Barr, & M.A. Hums (Eds.), Principles and practice of sport management (4th ed., pp. 65–44). Sudbury, MA: Jones & Bartlett Learning, LLC.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Faktör analizi: Temel kavramlar ve ölçek geliştirmede kullanımı. Eğitim Yönetimi Dergisi, 32(32),470-473.
• Büyüköztürk, Ş. (2010). Bilimsel araştırma yöntemleri (5. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
• Büyüköztürk, Ş., Çakmak, K. E., Akgün, E. Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2010). Scientific Research Methods. Ankara: Pegem Akademi, 206-207.
• Byrne, B. M. (1998). Structural equation modeling with LISREL, PRELIS, and SIMPLIS: Basic concepts, applications, and Programming. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Chelladurai, P. (2014). Managing organizations for sport and physical activity (4th ed.). Scottsdale, AZ: Holcomb Hathaway Publishers.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi.
• Ekmekçi, R. (2008). Basketbol Hakemlerinin stres kaynakları ile stresle başa çıkma yöntemlerinin tesbiti ve önleyici yönetsel uygulamaların geliştirilmesi (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Ekmekçi, R. (2016). Hakemlikte psikolojik hazırlık. Ankara: Detay Yayıncılık.
• Field, A. (2005). Discovering statistics using SPSS (2nd. edition). Thousand Oaks, CA: Sage Publications, Inc.
• Furst, D.M. (1989). Sport role socialization: Initial entry intothe subculture of officiating. Journal of Sport Behavior, 12(1), 41–52.
• Giel, T. & Bruer, C. (2020). The determinants of the intention to continue voluntary football refereeing. Journal of Sport Management Review, 23, 242-255.
• Guillén, F. & Feltz, D. L. (2011). A conceptual model of referee efficacy. Frontiers in Psychology, 2, 25.
• Jacobs, L. B., Tingle, K. J., Oja, D. B. & Smith, A. M. (2020). Exploring referee abuse through the lens of the collegiate rugby coach. Journal of Sport Management Review, 23 (1), 39-51.
• Jöreskog, K. G. & Sörbom, D. (1993). LISREL 8: Structurel equation modeling with the SIMPLIS Command Language. Lincolnwood, USA: Scientific Software International.
• Karaçam, A. ve Pulur A. (2016). Identification the relation between active basketball classification referees' empathetic tendencies and their problem solving abilities. Universal Journal of Educational Research, 4, 1912- 1917.
• Kellet, P. & Shilbury, D. (2007). Umpire participation: Is abuse really the issue? Sport Management Review, 10 (3), 209-229.
• Kellett, P. & Warner, S. (2011). Creating communities that lead to retention: The social worlds and communities ofumpires. European Sport Management Quarterly, 11(5),471–494.
• Kline, R.B. (2011). An easy guide to factor analysis. New York: The Guilford Press.
• Osborne, J.W. & Costello, A.B. (2004). Sample size and subject to item ratio in principal components analysis. Practical Assessment, Research & Evaluation.
• Preacher, K.J. & MacCallum, R.C. (2002). Exploratory factor analysis in behavior genetics research: Factor recovery with small sample size. Behavior Genetics, 32(2), 153-161. https://doi.org/10.1023/A:1015210025234
• Purdy, D.A. & Snyder, E.E. (1985). A social profile of high school basketball officials. Journal of Sport Behavior, 8(1), 54–65.
• Ridinger, L. L., Kim, K. R., Warner, S. & Tingle, J. K. (2017). Development of the referee retention scale. Journal of Sport Management, 31(5), 514-527.
• Sapnas, K. (2004). Letters to the editor: Determining adequate sample size. Journal of Nursing Scholarship, 36(1), 4.
• Tavşancıl, E. (2014). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Tingle, J.K., Warner, S. & Sartore-Baldwin, M.L. (2014). The experience of former women officials and the impact on the sporting community. Sex Roles, 71(1–2), 7–20.
• Tuero, C., Tabernero, B., Marquez, S. & Guillen, F. (2002). Análisis de los factores que influyen en la práctica del arbitraje [Analysis of the factors affecting the practice of refereeing]. SCAPE, 1(1), 7–16.
• Weinberg, R.S. & Richardson, P.A. (1990). Psychology of officiating. USA: Leisure Press.
• Yılmaz, V. & Çelik, E. H. (2009). Lisrel ile yapısal eşitlik modellemesi-I: Temel kavramlar, uygulamalar, programlama. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.