Nüfus, ülkelerin en önemli kaynaklarından biridir. Devlet kurmuş toplumlar, etkin
ve güçlü bir nüfusa sahip olmayı hedeflemişlerdir. İlk Çağ’dan modern zamanlara kadar
geçen sürede nüfusa ait değerlendirmeler, farklılık göstermiş olsa da önemini korumuştur.
Dünya nüfusunun hızlı artışının gıda sorununa neden olacağına dair tartışmalar, 20. yüzyılda
devam etmiştir. 1922 yılı sonuna kadar Anadolu’da çetin savaşlar yanında salgın hastalıklarla
mücadele etmiş olan Türkler, yetişmiş insan kaynağını önemli miktarda kaybetmişlerdir. Bu
makalede, 1923 yılından 2023 yılına kadar geçen sürede Türkiye nüfusunu etkileyen temel
etmenler incelenmiştir. Başlangıçta Türkiye Cumhuriyeti, savaşlarda kaybetmiş olduğu
nüfusu yeniden kazanmak amacıyla nüfus artışını teşvik etmiştir. Bu talep, genç ve güçlü
devlet olma isteğinin bir sonucu olmuştur.
Soğuk Savaş döneminde nüfus artış hızı yüksek olan devletlerin dünyanın
geleceği açısından riskli görülmesi, gıda üretiminin artan nüfusu beslemeye yetmeyeceğine
dair görüşler, nüfusun kontrol edilmesine yönelik bir kamuoyunun oluşmasına neden
olmuştur. Bu durum bir taraftan doğumların kontrol altına alınmasına yönelik çalışmaları
artırmış, diğer taraftan planlı kalkınma programlarını ortaya çıkarmıştır. Türkiye’de ilk
nüfus sayımının 1927’de gerçekleştirilmesinden sonra düzenli aralıklarla nüfus sayımı
gerçekleştirilmiş ve nüfusun dağılımları ortaya çıkarılmıştır. Nüfus sayım sonuçları, devletin
politikalar belirlemesine katkı sağlamıştır. Nihayet bu çalışmada, birincil kaynakların ışığında
Cumhuriyet tarihi boyunca devletin nüfusla ilgili politikaları; nüfus artış hızı, kalkınma
planları ve doğum kontrolü çerçevesinden değerlendirilmiştir.
Population is one of the most significant resources of a country. Societies which
managed to establish their own states wanted to hold an effective and strong population.
Evaluations on population have preserved their significance since early ages to the modern
times with some different approaches. The arguments that rapid worldwide population
growth would lead to food crisis continued into the 20th century. The Turks who had
struggled through fierce wars and epidemic diseases in Anatolia until the end of 1922 lost
crucial number of their educated population. This paper attempts to review major factors
which affected Turkish population during the period from 1923 to 2023. The rulers of the
Turkish Republic initially encouraged population growth in order to regain the population
lost in wars. This attitude can be interpreted an indication of their desire to have a young and
thriving nation.
The perception that countries with big population growth rate would constitute
risks for world future, and that the food production would fall short of feeding the growing
population created a public opinion for taking population growth under control during the
Cold War period. On one hand, this increased the studies to control the growth while on the
other hand gave rise to planned development programs. After conducting the first census in
Turkiye in 1927, the government continued to take census periodically and keep the records
of population distribution across the country. Such action helped the state to set new policies.
In summary, the paper deals with state policies on population throughout the Republican Era
in reference to population growth rate, development plans and birth control in the light of
primary sources of the period.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | History of The Republic of Turkiye |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | July 21, 2023 |
Submission Date | February 2, 2023 |
Published in Issue | Year 2023 Volume: 23 Issue: 46 |