Buhârî’nin el-Câmiu's-Sahîh isimli eseri, tasnif edildikten sonraki birkaç asır boyunca diğer hadis kitaplarından farklı görülmemiştir. Bu dönem içinde kimi hadis âlimleri onu övmüş, kimileri de eleştirmiştir. Bu kitap, Hicri VI. asırdan itibaren ise Müslümanların çoğu tarafından İslami bilginin Kur’an’dan sonra en sahih kaynağı telakkî edilmiştir. Bazı hadis âlimleri, bu eserdeki hadisleri ve onları rivayet eden ravileri güvenilirliğin zirvesinde görmüşlerdir. Bu nedenle, onlara yönelik eleştirileri savunularıyla bertaraf etmeye çalışmışlardır. Bu makalede İbn Hacer’in Hedyu’s-Sârî isimli eserinin dokuzuncu bölümünde savunulan Buhari ravileri incelenmiştir. Bu bölümde 464 Buhari ravisi İbn Hacer tarafından savunulmuştur. Makalede, bu kitapta savunulan Buhari ravileri yedi ayrı bölümde ele alınmıştır. İncelemede, İbn Hacer’in bu ravileri savunmadaki metodu tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu tespitte diğer münekkitlerin ilgili raviler hakkındaki yorumlarından da istifade edilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | May 30, 2017 |
Acceptance Date | April 23, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 17 Issue: 1 |