Fransız göstergebilimci Roland Barthes’ın yapısalcılıktan post-yapısalcılığa doğru seyreden göstergebilimsel serüveni, metinlerin anlam üretme dinamiklerini açıklamada kurucu zeminin farklılaşmasına neden olan “anlamlılığın kaynağı ve dayanağı” sorununun ve dolayısıyla gösterge birlikteliklerinin anlamlı dizgelere dönüşme sürecinin gözlemlenebilmesine uygun bir düzlem sunar. Yapısalcılığın ilkeleriyle yola çıkan Barthes, kendi kuramsal ve entelektüel yolculuğunda ilerledikçe yapısalcılığın sınırlarını zorlamaya başlar; ondan büsbütün kopmadan dışına çıkmayı dener. Barthes’ın serüveni boyunca metinlerarasılığın giderek önemini artırması, anlamlandırma etkinliğinde anlam-landıran tarafı öne çıkaran bir bakış açısına duyulan ihtiyacı hissedilir kılar. Söz konusu gereksinime karşılık vermenin sonuçlarını gözlemlemek niyetiyle bu makalede Barthes’ın serüveni, yapısalcı dil biliminden felsefî hermeneutiğe uzanan çeşitli referans noktaları bağlamında tartışılmış, bu kapsamda Barthes’ın yapısalcı gösterge bilimi örnekçesi (1966), “alımlama” ve “alımlayıcı” kavramları ışığında yeniden yorumlanmıştır.
dilbilim yapısalcı göstergebilim alımlama metin yapılandırma roland barthes
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Dil Çalışmaları |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 10 Aralık 2022 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2022 |
Gönderilme Tarihi | 8 Ağustos 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 5 Sayı: 5 |