THE ETHICAL FOUNDATIONS OF THE CONCEPT OF NEW PUBLIC MANAGEMENT AND ITS IMPACT ON THE DEVELOPMENT OF ETHICAL MANAGEMENT IN PUBLIC ADMINISTRATION
Year 2022,
Issue: 25, 148 - 159, 31.07.2022
Ömer Çamur
,
Abdurrahman Aydın
Abstract
The concept of New Public Management is based on eliminating the inefficiency of public administration and establishing a public administration system that provides more successful services. The administrative values set forth by the concept of New Public Management have been effective in almost the whole world and have led to very significant transformations in the public administration systems around the world. Further inclusion of ethical principles in public administration is among the areas of transformation where the concept of New Public Management has been effective. At the beginning of the present study, which has been conducted in light of this information, the concept of New Public Management and what ethics represent in public management were explained. Afterwards, it was attempted to reveal the ethical foundations of the concept of New Public Management and the role of the ethical management approach in public administration was discussed.
References
- Akçakaya, M. ve Aksakaloğlu, Y. (2017). Kamu hizmeti kapsamında yeni kamu yönetiminin vatandaşlık anlayışı. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 42-71.
- Akpınar, M. (2011). Gün ışığında yönetim açısından Türk kamu yönetiminde açıklık ve şeffaflık sorunu. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 235-261.
- Aktan, C. C. ve Çoban, H. (2006). Kamu sektöründe iyi yönetimin ilkeleri. (Coşkun Can Aktan, Ed.) Kamu mali yönetiminde stratejik planlama ve performans esaslı bütçeleme. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Aktaş, K. (2014). Etik-ahlak ilişkisi ve etiğin gelişim süreci. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(2), 22-32.
- Apa, Y. ve Öktem, M. K. (2014). Kamu hizmeti değerlerine ilişkin kavramsal bir analiz. (Feyzi Uluğ, Kıvılcım Akkoyunlu Ertan ve Hande Özgen, Ed.), Kamu etiği seçilmiş kongre bildirileri içinde (60-77). Ankara: TODAİE Yayını.
- Arslan, N. T. (2010). Klasik-neo klasik dönüşüm süreci: yeni kamu yönetimi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11(2), 21-38.
- Ateş, H. (2018). Kamu yönetiminde ahlak. (Nihat Erdoğmuş, Ömer Torlak ve Kübra Bilgin Tiryaki, Ed.) Temelleri ve uygulamalarıyla iş ahlakı içinde (260-292). İstanbul: İGİAD Yayınları.
- Aydın, A. H. (2016). Kamu yönetimine giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Balcı, A. (2013). Kamu yönetiminde ‘hesap verebilirlik’ anlayışı. (Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk ve Bayram Coşkun, Ed.) Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar içinde (155-180). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Başaran, İ. E. (2004). Yönetimde insan ilişkileri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Bayar, D. (2008). Mali sorumluluk nedir?. Maliye Dergisi, (154), 12-28.
- Bayır, M. Ö. (2007). Türkiye’de etik-yansızlık-katılım boyutları açısından bürokrasi ve siyaset ilişkisi (Basılmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
- Bayraktaroğlu, S. ve Ersoy Yılmaz, S. (2012). İnsan kaynakları yönetiminde iş etiği uygulamaları ile örgütsel performans arasındaki ilişki: Fortune Türkiye en büyük 500 şirket örneği. İş Ahlakı Dergisi, 5(10), 117-148.
- Bilgiç, V. K. (2013). Yeni kamu yönetimi anlayışı. (Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk ve Bayram Coşkun, Ed.) Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar içinde (91-212). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Boztepe, M. (2018). Yeni kamu yönetimi anlayışı ve geleneksel kamu personel rejimi üzerine etkileri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(3), 191-210.
- Buckley, M. R., BEU, D. S., Frink, D. D., Howard, J. L., Berkson, H., Mobbs, T. A. ve Ferris, G. R. (2001). Ethical ıssues in human resources systems. Human Resource Management Review, (11), 11-29.
- Ceritli, İ. (2012). Türk kamu yönetiminde şeffaflaşma ve hesap verebilirliğe yönelik pozitif dönüşüm, dirençler ve zayıflıklar: geleceğin gelenekle dansı. Şeffaf ve Hesap Verebilir Kamu Yönetimi Sempozyumu.
- Cevizci, A. (2018). Etik-ahlak felsefesi. İstanbul: İstanbul.
- Ciğeroğlu, M. ve Özgür, H. (2011). H. George Frederickson ve kamu yönetimi disiplinindeki yeri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (29), 279-290.
- Çevikbaş, R. (2012). Yeni kamu yönetimi anlayışı ve Türkiye uygulamaları. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 9-32.
- Çırakman, E. (2016). Levinas’ta öteki ve adalet: eleştirel bir not. Doğu Batı Düşünce Dergisi/Hukuk ve Adalet Üstüne, (13), 185-206.
- Demirci, M. (2007). Kamu yönetimi etiğinin normatif temelleri. (Bilal Eryılmaz, Musa Eken ve Mustafa Lütfi Şen, Ed.) Kamu yönetimi yazıları içinde (200-219). Ankara: Nobel Yayınları.
- Demirel, D. (2015). Üçüncü yol politikalarında yeni kamu yönetiminin izleri. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(1), 137-153.
- Demirol, D. (2014). Doğrudan hesap verebilirlik aracı olarak sosyal hesap verebilirlik: Nepal ve Türkiye örnekleri üzerinden bir değerlendirme. Sayıştay Dergisi, (92), 65-91.
- Doğan, K. C. (2015). Yönetimin bir fonksiyonu olarak denetim ve kamu yönetimindeki yeri. Ombudsman Akademik Dergisi, (3), 107-141.
- Eryılmaz, B. ve Biricikoğlu, H. (2011). Kamu yönetiminde hesap verebilirlik ve etik. İş Ahlakı Dergisi, 4(7), 19-45.
- Eryılmaz, B. (2015). Kamu yönetimi. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
- Gül, S. K. (2008). Kamu yönetiminde ve güvenlik hizmetlerinde hesap verebilirlik. Polis Bilimleri Dergisi, 10(4), 71-94.
- Gürler, S. (2007). Ahlak ve adalet. İstanbul: Legal Yayıncılık.
- Hood, C. (1991). A public management for all seasons?. Public Administration Review, 69, 3-19.
- Karataş, H. (2007). Kamu yönetiminde yeni bir anlayış: vatandaş odaklı yönetim. Bütçe Dünyası Dergisi, (24), 83-94.
- Kırışık, F. (2013). Kamu yönetiminde küresel değişimler ve yeni sorun alanları. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (38), 285-295.
- Koçel, T. (2003). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınları.
- Kolthoff, E., Huberts, L. ve Van Den Heuvel, H. (2007). The ethics of new public management: is integrity at stake?. PAQ Articles, 30(4), 399-439.
- Mahmutoğlu, A. (2009). Etik ve ahlak: benzerlikler, farklılıklar ve ilişkiler. Türk İdare Dergisi, (463-464), 225-249.
- Ömürgönülşen, U. (1997). The emergence of a new approach to the public sektör: the new public management. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 52(1), 517-565.
- Özer, M. A., Yaylı, H., Akçakaya, M. ve Batmaz, N. Y. (2015). Kamu yönetimi. Ankara: Adalet Yayınevi.
- Özgür, H. (2003). Yeni kamu yönetimi hareketi. (Muhittin Acar ve Hüseyin Özgür, Ed.) Çağdaş kamu yönetimi I içinde (183-224). Ankara: Nobel Yayınları.
- Öztürk, N. K. (2013). Etik ve kamu yönetimi. (Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk ve Bayram Coşkun, Ed.) Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar içinde (255-285). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Poyraz, H. (2005). Ahlaklı olmanın gerekçesi nedir?. 2. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu, Sakarya.
- Sayan, İ. Ö. (2010). Yolsuzluk ve kamu etiği. (İpek Özkal Sayan, Ed.) Prof. Dr. Kurthan Fişek için yönetim üzerine içinde (143-168). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayını.
- Sayım, F. (2015). Etik ve iş etiği kavramları. Akademik ARGE Dergisi, 15(1), 23-32.
- Saylı, H. ve Kızıldağ, D. (2007). Yönetsel etik ve yönetsel etiğin oluşmasında insan kaynakları yönetiminin rolünü belirlemeye yönelik bir analiz. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 231-251.
- Sezer, Ö. (2008). Kamu hizmetlerinde müşteri (vatandaş) odaklılık: Türkiye’de kamu hizmeti açısından bir değerlendirme. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 147-171.
- Silah, M. (2005). Yönetimde performans değerleme ve kariyer geliştirme kaygıları üzerine bir araştırma. (Nagehan Talat Arslan, Ed.) Türkiye’de kamu yönetimi sorunları üzerine incelemeler içinde (249-270). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Takış, T. (2004). Etik. Doğu-Batı Düşünce Dergisi, 1(4), 8-9.
- Tarhan, A. B. ve Ezici, E. (2011). Kamu hizmetlerinin üretiminde yeni kamu yönetimi anlayışı ve toplam kalite yönetimi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 3(2). 13-21.
- TARIM, S. (2010). Türk kamu yönetiminde yeniden yapılanma stratejileri (stratejik yönetim-performans-müşteri odaklılık) (Basılmamış yüksek lisans tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
- Topçu, N. (2014). İsyan ahlakı. İstanbul: Dergah Yayınları.
- Topçu, N. (2015). Ahlak nizamı. İstanbul: Dergah Yayınları.
- Tortop, N., İspir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M. A. (2017). Yönetim bilimi. Ankara: Nobel Yayınları.
- Tunç, A. (2015). Yeni kamu yönetimi anlayışı açısından “sosyal yardım yönetimine” yönelik bir değerlendirme. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 7(13), 190-206.
- Yağmurlu, A. (2007). Bilgi edinme kanunu ve halkla ilişkiler. Amme İdaresi Dergisi, 40(4), 63-79.
- Yatkın, A. (2013). Kamu yönetimi etiği ve üst düzey yöneticilerin çalışanlarına karşı etik yükümlülükleri. Akademik Bakış Dergisi, (38), 1-17.
- Yıldırım, M. (2014). Bürokrasi ve tarafsızlık etiği: eleştirel bir yaklaşım. (Feyzi Uludağ, Kıvılcım Akkoyunlu Ertan ve Hande Özgen, Ed.). Kamu etiği seçilmiş kongre bildirileri içinde (78-90). Ankara: TODAİE Yayını..
- Yüksel, C. (2005a). Devlette etikten etik devlete: kamu yönetiminde etik-kavramsal çerçeve ve uluslararası uygulamalar I. İstanbul: Türk Sanayicileri ve İş Adamları Derneği Yayını.
- Yüksel, C. (2005b). Devlette etikten etik devlete: kamu yönetiminde etik-yasal altyapı, saydamlık ve ayrıcalıklar tespit ve öneriler II. İstanbul: Türk Sanayicileri ve İş Adamları Derneği Yayını.
- Zengin, E. ve Öztaş, C. (2008). .Kamu yönetiminde çağdaş gelişmeler ve Türkiye. Alatoo Academic Studies, 3(1), 85-91.
- Zengin, O. (2009). Günümüz kamu yönetiminde ön plana çıkan yaklaşımlar. (Barış Övgün, Ed.) Kamu yönetimi: yapı işleyiş reform içinde (1-42). Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayını.
- Zengin, O. (2010). Verimlilik kavramı ve olgusu üzerine genel bir değerlendirme. (İpek Özkal Sayan, Ed.). Prof. Dr. Kurthan FİŞEK için yönetim üzerine içinde (77-98). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
YENİ KAMU YÖNETİMİ ANLAYIŞININ ETİK TEMELLERİ VE KAMU YÖNETİMİNDE ETİK YÖNETİMİN GELİŞMESİ ÜZERİNDEKİ ETKİSİ
Year 2022,
Issue: 25, 148 - 159, 31.07.2022
Ömer Çamur
,
Abdurrahman Aydın
Abstract
Yeni Kamu Yönetimi anlayışı, kamu yönetiminin verimsizliğinin giderilmesi ve daha başarılı hizmet sunan bir kamu yönetimi oluşturulması düşüncesine dayanmaktadır. Yeni Kamu Yönetimi anlayışının ortaya koymuş olduğu yönetsel değerler, neredeyse tüm dünyada etkili olmuş ve dünyadaki kamu yönetimlerinde oldukça önemli dönüşümlerin yaşanmasını beraberinde getirmiştir. Yeni Kamu Yönetimi anlayışının etkili olduğu dönüşüm alanlarından biri, etik ilkelerin kamu yönetiminde geçmişe oranla daha fazla yer edinmesini sağlamasıdır. Bu bilgiler ışığında yapılan bu çalışmada, öncelikle Yeni Kamu Yönetimi anlayışı ve kamu yönetiminde etiğin neyi ifade ettiği açıklanmıştır. Çalışmanın devamında ise, Yeni Kamu Yönetimi anlayışının etik temelleri ortaya konmaya çalışılmış ve kamu yönetiminde etik yönetim anlayışının gelişmesindeki rolü tartışılmıştır.
References
- Akçakaya, M. ve Aksakaloğlu, Y. (2017). Kamu hizmeti kapsamında yeni kamu yönetiminin vatandaşlık anlayışı. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 42-71.
- Akpınar, M. (2011). Gün ışığında yönetim açısından Türk kamu yönetiminde açıklık ve şeffaflık sorunu. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(2), 235-261.
- Aktan, C. C. ve Çoban, H. (2006). Kamu sektöründe iyi yönetimin ilkeleri. (Coşkun Can Aktan, Ed.) Kamu mali yönetiminde stratejik planlama ve performans esaslı bütçeleme. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Aktaş, K. (2014). Etik-ahlak ilişkisi ve etiğin gelişim süreci. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(2), 22-32.
- Apa, Y. ve Öktem, M. K. (2014). Kamu hizmeti değerlerine ilişkin kavramsal bir analiz. (Feyzi Uluğ, Kıvılcım Akkoyunlu Ertan ve Hande Özgen, Ed.), Kamu etiği seçilmiş kongre bildirileri içinde (60-77). Ankara: TODAİE Yayını.
- Arslan, N. T. (2010). Klasik-neo klasik dönüşüm süreci: yeni kamu yönetimi. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 11(2), 21-38.
- Ateş, H. (2018). Kamu yönetiminde ahlak. (Nihat Erdoğmuş, Ömer Torlak ve Kübra Bilgin Tiryaki, Ed.) Temelleri ve uygulamalarıyla iş ahlakı içinde (260-292). İstanbul: İGİAD Yayınları.
- Aydın, A. H. (2016). Kamu yönetimine giriş. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Balcı, A. (2013). Kamu yönetiminde ‘hesap verebilirlik’ anlayışı. (Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk ve Bayram Coşkun, Ed.) Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar içinde (155-180). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Başaran, İ. E. (2004). Yönetimde insan ilişkileri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Bayar, D. (2008). Mali sorumluluk nedir?. Maliye Dergisi, (154), 12-28.
- Bayır, M. Ö. (2007). Türkiye’de etik-yansızlık-katılım boyutları açısından bürokrasi ve siyaset ilişkisi (Basılmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
- Bayraktaroğlu, S. ve Ersoy Yılmaz, S. (2012). İnsan kaynakları yönetiminde iş etiği uygulamaları ile örgütsel performans arasındaki ilişki: Fortune Türkiye en büyük 500 şirket örneği. İş Ahlakı Dergisi, 5(10), 117-148.
- Bilgiç, V. K. (2013). Yeni kamu yönetimi anlayışı. (Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk ve Bayram Coşkun, Ed.) Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar içinde (91-212). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Boztepe, M. (2018). Yeni kamu yönetimi anlayışı ve geleneksel kamu personel rejimi üzerine etkileri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(3), 191-210.
- Buckley, M. R., BEU, D. S., Frink, D. D., Howard, J. L., Berkson, H., Mobbs, T. A. ve Ferris, G. R. (2001). Ethical ıssues in human resources systems. Human Resource Management Review, (11), 11-29.
- Ceritli, İ. (2012). Türk kamu yönetiminde şeffaflaşma ve hesap verebilirliğe yönelik pozitif dönüşüm, dirençler ve zayıflıklar: geleceğin gelenekle dansı. Şeffaf ve Hesap Verebilir Kamu Yönetimi Sempozyumu.
- Cevizci, A. (2018). Etik-ahlak felsefesi. İstanbul: İstanbul.
- Ciğeroğlu, M. ve Özgür, H. (2011). H. George Frederickson ve kamu yönetimi disiplinindeki yeri. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (29), 279-290.
- Çevikbaş, R. (2012). Yeni kamu yönetimi anlayışı ve Türkiye uygulamaları. Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 9-32.
- Çırakman, E. (2016). Levinas’ta öteki ve adalet: eleştirel bir not. Doğu Batı Düşünce Dergisi/Hukuk ve Adalet Üstüne, (13), 185-206.
- Demirci, M. (2007). Kamu yönetimi etiğinin normatif temelleri. (Bilal Eryılmaz, Musa Eken ve Mustafa Lütfi Şen, Ed.) Kamu yönetimi yazıları içinde (200-219). Ankara: Nobel Yayınları.
- Demirel, D. (2015). Üçüncü yol politikalarında yeni kamu yönetiminin izleri. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 29(1), 137-153.
- Demirol, D. (2014). Doğrudan hesap verebilirlik aracı olarak sosyal hesap verebilirlik: Nepal ve Türkiye örnekleri üzerinden bir değerlendirme. Sayıştay Dergisi, (92), 65-91.
- Doğan, K. C. (2015). Yönetimin bir fonksiyonu olarak denetim ve kamu yönetimindeki yeri. Ombudsman Akademik Dergisi, (3), 107-141.
- Eryılmaz, B. ve Biricikoğlu, H. (2011). Kamu yönetiminde hesap verebilirlik ve etik. İş Ahlakı Dergisi, 4(7), 19-45.
- Eryılmaz, B. (2015). Kamu yönetimi. Kocaeli: Umuttepe Yayınları.
- Gül, S. K. (2008). Kamu yönetiminde ve güvenlik hizmetlerinde hesap verebilirlik. Polis Bilimleri Dergisi, 10(4), 71-94.
- Gürler, S. (2007). Ahlak ve adalet. İstanbul: Legal Yayıncılık.
- Hood, C. (1991). A public management for all seasons?. Public Administration Review, 69, 3-19.
- Karataş, H. (2007). Kamu yönetiminde yeni bir anlayış: vatandaş odaklı yönetim. Bütçe Dünyası Dergisi, (24), 83-94.
- Kırışık, F. (2013). Kamu yönetiminde küresel değişimler ve yeni sorun alanları. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (38), 285-295.
- Koçel, T. (2003). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınları.
- Kolthoff, E., Huberts, L. ve Van Den Heuvel, H. (2007). The ethics of new public management: is integrity at stake?. PAQ Articles, 30(4), 399-439.
- Mahmutoğlu, A. (2009). Etik ve ahlak: benzerlikler, farklılıklar ve ilişkiler. Türk İdare Dergisi, (463-464), 225-249.
- Ömürgönülşen, U. (1997). The emergence of a new approach to the public sektör: the new public management. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 52(1), 517-565.
- Özer, M. A., Yaylı, H., Akçakaya, M. ve Batmaz, N. Y. (2015). Kamu yönetimi. Ankara: Adalet Yayınevi.
- Özgür, H. (2003). Yeni kamu yönetimi hareketi. (Muhittin Acar ve Hüseyin Özgür, Ed.) Çağdaş kamu yönetimi I içinde (183-224). Ankara: Nobel Yayınları.
- Öztürk, N. K. (2013). Etik ve kamu yönetimi. (Asım Balcı, Ahmet Nohutçu, Namık Kemal Öztürk ve Bayram Coşkun, Ed.) Kamu yönetiminde çağdaş yaklaşımlar içinde (255-285). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Poyraz, H. (2005). Ahlaklı olmanın gerekçesi nedir?. 2. Siyasette ve Yönetimde Etik Sempozyumu, Sakarya.
- Sayan, İ. Ö. (2010). Yolsuzluk ve kamu etiği. (İpek Özkal Sayan, Ed.) Prof. Dr. Kurthan Fişek için yönetim üzerine içinde (143-168). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayını.
- Sayım, F. (2015). Etik ve iş etiği kavramları. Akademik ARGE Dergisi, 15(1), 23-32.
- Saylı, H. ve Kızıldağ, D. (2007). Yönetsel etik ve yönetsel etiğin oluşmasında insan kaynakları yönetiminin rolünü belirlemeye yönelik bir analiz. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 231-251.
- Sezer, Ö. (2008). Kamu hizmetlerinde müşteri (vatandaş) odaklılık: Türkiye’de kamu hizmeti açısından bir değerlendirme. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(8), 147-171.
- Silah, M. (2005). Yönetimde performans değerleme ve kariyer geliştirme kaygıları üzerine bir araştırma. (Nagehan Talat Arslan, Ed.) Türkiye’de kamu yönetimi sorunları üzerine incelemeler içinde (249-270). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Takış, T. (2004). Etik. Doğu-Batı Düşünce Dergisi, 1(4), 8-9.
- Tarhan, A. B. ve Ezici, E. (2011). Kamu hizmetlerinin üretiminde yeni kamu yönetimi anlayışı ve toplam kalite yönetimi. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 3(2). 13-21.
- TARIM, S. (2010). Türk kamu yönetiminde yeniden yapılanma stratejileri (stratejik yönetim-performans-müşteri odaklılık) (Basılmamış yüksek lisans tezi). Cumhuriyet Üniversitesi, Sivas.
- Topçu, N. (2014). İsyan ahlakı. İstanbul: Dergah Yayınları.
- Topçu, N. (2015). Ahlak nizamı. İstanbul: Dergah Yayınları.
- Tortop, N., İspir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H. ve Özer, M. A. (2017). Yönetim bilimi. Ankara: Nobel Yayınları.
- Tunç, A. (2015). Yeni kamu yönetimi anlayışı açısından “sosyal yardım yönetimine” yönelik bir değerlendirme. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 7(13), 190-206.
- Yağmurlu, A. (2007). Bilgi edinme kanunu ve halkla ilişkiler. Amme İdaresi Dergisi, 40(4), 63-79.
- Yatkın, A. (2013). Kamu yönetimi etiği ve üst düzey yöneticilerin çalışanlarına karşı etik yükümlülükleri. Akademik Bakış Dergisi, (38), 1-17.
- Yıldırım, M. (2014). Bürokrasi ve tarafsızlık etiği: eleştirel bir yaklaşım. (Feyzi Uludağ, Kıvılcım Akkoyunlu Ertan ve Hande Özgen, Ed.). Kamu etiği seçilmiş kongre bildirileri içinde (78-90). Ankara: TODAİE Yayını..
- Yüksel, C. (2005a). Devlette etikten etik devlete: kamu yönetiminde etik-kavramsal çerçeve ve uluslararası uygulamalar I. İstanbul: Türk Sanayicileri ve İş Adamları Derneği Yayını.
- Yüksel, C. (2005b). Devlette etikten etik devlete: kamu yönetiminde etik-yasal altyapı, saydamlık ve ayrıcalıklar tespit ve öneriler II. İstanbul: Türk Sanayicileri ve İş Adamları Derneği Yayını.
- Zengin, E. ve Öztaş, C. (2008). .Kamu yönetiminde çağdaş gelişmeler ve Türkiye. Alatoo Academic Studies, 3(1), 85-91.
- Zengin, O. (2009). Günümüz kamu yönetiminde ön plana çıkan yaklaşımlar. (Barış Övgün, Ed.) Kamu yönetimi: yapı işleyiş reform içinde (1-42). Ankara: Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Kamu Yönetimi Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayını.
- Zengin, O. (2010). Verimlilik kavramı ve olgusu üzerine genel bir değerlendirme. (İpek Özkal Sayan, Ed.). Prof. Dr. Kurthan FİŞEK için yönetim üzerine içinde (77-98). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.