It is a result of a slow, however steady, motion that the Berne Convention has become an essential tool in the protection of literary and artistic works in a uniform and universal manner. In the journey of the Convention and Berne Union emanating from the Convention that began in the city of Berne, Switzerland, in 1886, the Convention has been revised many times, beginning with the first revision in 1896 until the last one in 1971. During this process, the number of countries that are parties to the various texts of the Convention has continued to increase, and the framework set out by the Convention that pertains to the protection of interests in literary and artistic works has become evident.
In this regard, The Convention's journey, which started in 1886 with the principle of national treatment and the right of translation, was first supported by an expanding basket of minimum rights, and then the number of products directly recognized as works under the Convention increased. Moreover, with the principle that Convention protection is not dependent on the fulfillment of any formalities in the country of origin of the work, the beginning of Convention protection has been fixed as the moment of creation of the work. Today, with the increase in the number of parties to the Convention, the minimum standard of copyright protection has become the protection envisaged by the Convention. It is therefore of great importance to examine both the history of the Berne Convention and the various aspects of its protection.
In this work, firstly, the reasons that necessitated the emergence of the Convention and the emergence of it are discussed, and how Turkey joined the Convention is also mentioned. After that, main principles that are laid down by the Convention that concern the protection of interests in the works alongside the protected works and interests in them are studied.
Berne Convention Protection of Artistic Works Principle of National Treatment Substantive Minima Literary and Artistic Works
Bern Sözleşmesi’nin fikir ve sanat eserlerinin yeknesak ve evrensel bir tarzda korunmasında temel bir araç halini alması yüz yılı aşan yavaş ancak istikrarlı bir devinimin sonucudur. Sözleşme’nin ve Sözleşme’den doğan Bern Birliği’nin 1886 yılında İsviçre’nin Bern şehrinde başlayan yolculuğunda, 1896 yılındaki ilk revizyondan 1971 yılında gerçekleştirilen son revizyona kadar Sözleşme defalarca gözden geçirilmiştir. Bütün bu süreçte Sözleşme’nin muhtelif metinlerine taraf ülke sayısı artmaya devam etmiş ve bu revizyonlar ile Sözleşme’nin fikir ve sanat eserleri üzerindeki menfaatlerin korunması bakımından ortaya koyduğu çerçeve belirgin hale gelmiştir.
Bu bağlamda Sözleşme’nin 1886 yılında milli muamele ilkesi ve tercüme hakkı ile başlayan yolculuğu, önce genişleyen asgari haklar sepeti ile desteklenmiştir. Daha sonraları doğrudan doğruya Sözleşme nezdinde eser olarak kabul edilen ürünlerin sayısı da artmıştır. Ayrıca Sözleşme korumasının, eserin kaynak ülkesindeki herhangi bir formalitenin yerine getirilmesine bağlı olmadığı ilkesiyle, Sözleşme korumasının başlangıcı adeta eserin yaratılma anı olarak sabitlenmiştir. Bugün gelinen noktada, Sözleşme’ye taraf ülke sayısının artmasıyla eser korumasının asgari standardı, Sözleşme’nin öngördüğü koruma olmuştur. Hem Bern Sözleşmesi’nin tarihinin hem de bu Sözleşme’nin öngördüğü korumanın çeşitli yönlerden ele alınması bu nedenle büyük bir öneme sahiptir.
Eldeki çalışmada öncelikle Sözleşme’nin ortaya çıkışını gerektiren nedenler ve Sözleşme’nin ortaya çıkışı ele alınmış ve bu kapsamda Türkiye’nin de Sözleşme’ye taraf oluşuna yer verilmiştir. Bunun ardından Sözleşme’nin eser üzerindeki menfaatlerin korunmasına yönelik getirdiği temel ilkeler işlenmiş ve korunan eserler ile korunan eserler üzerindeki menfaatlerin neler olduğu incelenmiştir.
Bern Sözleşmesi Eser Koruması Milli Muamele İlkesi Asgari Haklar Fikir ve Sanat Eserleri
Yazar, eserinin Dergimize ait bilimsel etik ilkelere uygun olduğunu taahhüt eder.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Kasım 2024 |
Gönderilme Tarihi | 18 Mayıs 2024 |
Kabul Tarihi | 4 Eylül 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 26 Sayı: 2 |
Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi
TR-DİZİN, HeinOnline, GoogleScholar, Academindex, Sherpa Romeo, Ulrich’s Periodicals Directory ve Asos Index veri tabanlarında taranmaktadır.
Dergimiz 2024 Mayıs sayısından itibaren yalnızca elektronik ortamda yayınlanacaktır.
Dokuz Eylul University Publishing Web-Page
https://kutuphane.deu.edu.tr/yayinevi/
İletişim sayfamız
https://dergipark.org.tr/tr/pub/deuhfd/contacts