TÜRKİYE’DE KAMU HARCAMALARININ EKONOMİK BÜYÜME ÜZERİNDEKİ ETKİSİ
Year 2023,
Issue: 12, 122 - 130, 29.12.2023
Mehmet Şengür
,
Onur Ercan
Abstract
Çalışmada Türkiye için 1950-2019 dönemi verileri kullanılarak kamu harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki ilişki incelenmiştir. Bu kapsamda, ARDL sınır testi yaklaşımıyla değişkenler arasında hem uzun dönemli hem de kısa dönemli ilişkinin varlığı tespit edilmiştir. Analizde yer alan değişkenlere ait katsayıların %5 ve %1 anlam düzeyinde istatiksel olarak anlamlı olduğu tespit edilmiştir. Ekonometrik analiz sonuçlarına göre; uzun dönemde cari harcamaların, yatırım harcamalarının, transfer harcamalarının ve toplam harcamaların ekonomik GSYİH’yı artırdığı tespit edilmiştir. Diğer bir bulgu olarak da kısa dönemde ise toplam harcamaların GSYİH üzerinde pozitif etkisi saptanmıştır. Bu araştırmada, kamu harcamalarının ekonomik büyüme üzerindeki etkisinin pozitif olduğu ve Keynesyen teoriyi desteklediği tespit edilmiştir.
References
- Abizadeh, S. ve Yousefi, M. (1996). Industrialization and Government Expenditures: The Case of South Korea. International Economic Journal, 10 (1), 1-12.
- Aksoy, Ş. (1998). Kamu Maliyesi, İstanbul, Filiz Kitabevi.
- Alagöz, M. ve Işık, N. (2005). Kamu Harcamaları ve Büyüme Arasındaki İlişki. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24, 63-75.
- Albatel, A.H. (2002). Wagner‟s Law and The Expanding Public Sector in Saudi Arabia. J.King Saud University,14 (2),139-156.
- Al-Faris, A. F. (2002). Public Expenditure and Economic Growth in the Gulf Cooperation Council Countries. Applied Economics. 34(9),1187- 1193.
- Altunç, Ö. F. (2011). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye’ye İlişkin Ampirik Kanıtlar. Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, 18(2), 145-157.
- Arısoy, İ. (2005). Wagner ve Keynes Hipotezleri Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 63-80.
- Atgür, M. (2020). Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkisi: Wagner Yasası’nın ve Keynesyen Hipotez’in Türkiye'de Geçerliliği Üzerine Bir İnceleme. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 34(3), 895-915.
- Aytaç, D. ve Güran, M. (2010). Kamu Harcamalarının Bileşimi Ekonomik Büyümeyi Etkiler Mi? Türkiye Ekonomisi İçin Bir Analiz. Sosyoekonomi, 13(13), 129-152.
- Bagala, B., Dhawan, U. ve Lee, H.Y. (1999). Testing Wagner versus Keynes Using Disaggregated Public Expenditure Data for Canada. Applied Economics, 31, 1283- 1291.
- Chletsos, M. ve Kollias, C. (2001). Testing Wagner’s Law Using Disaggregated Public Expenditure Data In The Case of Greece:1958-1993. Applied Economics, 29, 371- 377.
- Gül, E. ve Yavuz, H. (2011). Türkiye’de Kamu Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963–2008 Dönemi. Maliye Dergisi, 160, 4-15.
- Huang, C.J. (2006). Government Expenditures in China and Taiwan: Do They Follow Wagner’s Law? Journal of Economic Development, 31, 2, (139- 148).
- Kanca, O. (2011). Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi 1980-2008 (Ampirik Bir Çalışma). Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1), 75-92.
- Kumar, S. (2009). Further Evidence On Public Spending and Economic Growth in East Asian Countries. MPRA Paper, 19298.
- Mann, A. J. (1980). Wagner’s Law: An Econometric Test for Mexico, 1925-1976. National Tax Journal, 33,189-201.
- Narayan, P. K., Prasad, A. ve Singh, B. (2008). A Test of the Wagner’s Hypothesis for the Fiji Islands. Applied Economics, 40(21), 2793-2801.
- Oxley, L. (1994). Cointegration, Casualty and Wagner’s Law. Scottish Journal of Political Economy, 41, 286-298.
- Özen, A. ve Köse, C. B. (2022). Türkiye’de Kamu Harcaması Bileşenlerinin Ekonomik Büyümeye Etkisi. Ekonomi Politika ve Finans Araştırmaları Dergisi, 7(1), 32-52.
- Peacock, A. ve Wiseman, J. (1961). The Growth of Public Expenditure in the United Kingdom. National Bureau of Economic Research.
- Pesaran, M. H. ve B. Pesaran (1997). Working with Microfit 4.0: Interactive Econometric Analysis. Oxford University Press.
- Pesaran, M., Shin, Y. ve Smith, R., (2001). Bounds Testing Approaches to The Analysis of Level Relationships. Journal of Applied Econometrics,16, 289–326.
- Ram, R. (1986). Government Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-Section and Time-Series Data. The American Economic Review,76(1), 191-203.
- Ram, R. (1987). Wagner’s Hypothesis in Time Series and Cross Section Perspectives Evidence from “Real” Data for 115 Countries. The Review of Economics and Statistic, 69(2), 194-204.
- Şanlısoy, S. ve Sunal, O. (2016). Kamu Harcamaları-Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye Örneği. Gümüşhane University Electronic Journal of the Institute of Social Science/Gümüshane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 7(17), 102-122.
- Tan, B. K., Merter, M. ve Özdemir, Z.A. (2016). Kamu yatırımları ve ekonomik büyüme ilişkisine bir bakış: Türkiye, 1969-2003." Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 25.1-25-39.
- Taşseven, Ö. (2000). The Wagner’s Law: Time Series Evidence for Turkey 1960- 1998. Yayınlanmamış Doktora Tezi, ODTÜ, Ankara.
- Telek, C. ve Telek, A. (2016). Kamu Harcamalari ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Wagner ve Keynes Hipotezi Çerçevesinde İncelenmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(12), 628-642.
- Wagner, A. (1958). Three Exracts on Public Finance, in A. R. Musgrave, A. T. Peacock (Ed.). Classics in the Theory of Public Finance,1- 27, Springer.
- Yayla, N. ve Tülümce, S. Y. (2017). Türkiye’de Kamu Harcamalarının Bileşenleri ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Wagner ya da Keynes? Social Sciences, 12(4), 163-184.
- Yılmaz, Ö. ve Kaya, V. (2005). Kamu Harcama Çeşitleri ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 5(9), 257-271.
- Yüksel, C. ve Songur, M. (2011). Kamu Harcamalarının Bileşenleri İle Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Ampirik Bir Analiz (1980-2010). Maliye Dergisi, 161, 365-380.
The Effect of Publıc Expendıtures On Economıc Growth in Turkey
Year 2023,
Issue: 12, 122 - 130, 29.12.2023
Mehmet Şengür
,
Onur Ercan
Abstract
In this research, the correlation between public expenditure and economic development is studied. In this point of view, both short term and a long term correlation is established between the variables through the ARDL bounds test approach. The coefficients all of the variables included in the analysis were statistically significant at the 5% and 1% significance level.
According to the econometric analysis results; It has been determined that current expenditures, investment expenditures, transfer expenditures and total expenditures in the long term increase GDP. The other finding was that in the short term, total expenditures have a positive effect on GDP. In this research was determined that the effect of public expenditures on economic growth is positive and supports Keynesian theory.
References
- Abizadeh, S. ve Yousefi, M. (1996). Industrialization and Government Expenditures: The Case of South Korea. International Economic Journal, 10 (1), 1-12.
- Aksoy, Ş. (1998). Kamu Maliyesi, İstanbul, Filiz Kitabevi.
- Alagöz, M. ve Işık, N. (2005). Kamu Harcamaları ve Büyüme Arasındaki İlişki. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24, 63-75.
- Albatel, A.H. (2002). Wagner‟s Law and The Expanding Public Sector in Saudi Arabia. J.King Saud University,14 (2),139-156.
- Al-Faris, A. F. (2002). Public Expenditure and Economic Growth in the Gulf Cooperation Council Countries. Applied Economics. 34(9),1187- 1193.
- Altunç, Ö. F. (2011). Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye’ye İlişkin Ampirik Kanıtlar. Yönetim Ve Ekonomi Dergisi, 18(2), 145-157.
- Arısoy, İ. (2005). Wagner ve Keynes Hipotezleri Çerçevesinde Türkiye’de Kamu Harcamaları ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(2), 63-80.
- Atgür, M. (2020). Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerindeki Etkisi: Wagner Yasası’nın ve Keynesyen Hipotez’in Türkiye'de Geçerliliği Üzerine Bir İnceleme. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 34(3), 895-915.
- Aytaç, D. ve Güran, M. (2010). Kamu Harcamalarının Bileşimi Ekonomik Büyümeyi Etkiler Mi? Türkiye Ekonomisi İçin Bir Analiz. Sosyoekonomi, 13(13), 129-152.
- Bagala, B., Dhawan, U. ve Lee, H.Y. (1999). Testing Wagner versus Keynes Using Disaggregated Public Expenditure Data for Canada. Applied Economics, 31, 1283- 1291.
- Chletsos, M. ve Kollias, C. (2001). Testing Wagner’s Law Using Disaggregated Public Expenditure Data In The Case of Greece:1958-1993. Applied Economics, 29, 371- 377.
- Gül, E. ve Yavuz, H. (2011). Türkiye’de Kamu Harcamaları ile Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi: 1963–2008 Dönemi. Maliye Dergisi, 160, 4-15.
- Huang, C.J. (2006). Government Expenditures in China and Taiwan: Do They Follow Wagner’s Law? Journal of Economic Development, 31, 2, (139- 148).
- Kanca, O. (2011). Kamu Harcamalarının Ekonomik Büyüme Üzerine Etkisi 1980-2008 (Ampirik Bir Çalışma). Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(1), 75-92.
- Kumar, S. (2009). Further Evidence On Public Spending and Economic Growth in East Asian Countries. MPRA Paper, 19298.
- Mann, A. J. (1980). Wagner’s Law: An Econometric Test for Mexico, 1925-1976. National Tax Journal, 33,189-201.
- Narayan, P. K., Prasad, A. ve Singh, B. (2008). A Test of the Wagner’s Hypothesis for the Fiji Islands. Applied Economics, 40(21), 2793-2801.
- Oxley, L. (1994). Cointegration, Casualty and Wagner’s Law. Scottish Journal of Political Economy, 41, 286-298.
- Özen, A. ve Köse, C. B. (2022). Türkiye’de Kamu Harcaması Bileşenlerinin Ekonomik Büyümeye Etkisi. Ekonomi Politika ve Finans Araştırmaları Dergisi, 7(1), 32-52.
- Peacock, A. ve Wiseman, J. (1961). The Growth of Public Expenditure in the United Kingdom. National Bureau of Economic Research.
- Pesaran, M. H. ve B. Pesaran (1997). Working with Microfit 4.0: Interactive Econometric Analysis. Oxford University Press.
- Pesaran, M., Shin, Y. ve Smith, R., (2001). Bounds Testing Approaches to The Analysis of Level Relationships. Journal of Applied Econometrics,16, 289–326.
- Ram, R. (1986). Government Size and Economic Growth: A New Framework and Some Evidence from Cross-Section and Time-Series Data. The American Economic Review,76(1), 191-203.
- Ram, R. (1987). Wagner’s Hypothesis in Time Series and Cross Section Perspectives Evidence from “Real” Data for 115 Countries. The Review of Economics and Statistic, 69(2), 194-204.
- Şanlısoy, S. ve Sunal, O. (2016). Kamu Harcamaları-Ekonomik Büyüme İlişkisi: Türkiye Örneği. Gümüşhane University Electronic Journal of the Institute of Social Science/Gümüshane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi, 7(17), 102-122.
- Tan, B. K., Merter, M. ve Özdemir, Z.A. (2016). Kamu yatırımları ve ekonomik büyüme ilişkisine bir bakış: Türkiye, 1969-2003." Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 25.1-25-39.
- Taşseven, Ö. (2000). The Wagner’s Law: Time Series Evidence for Turkey 1960- 1998. Yayınlanmamış Doktora Tezi, ODTÜ, Ankara.
- Telek, C. ve Telek, A. (2016). Kamu Harcamalari ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Wagner ve Keynes Hipotezi Çerçevesinde İncelenmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(12), 628-642.
- Wagner, A. (1958). Three Exracts on Public Finance, in A. R. Musgrave, A. T. Peacock (Ed.). Classics in the Theory of Public Finance,1- 27, Springer.
- Yayla, N. ve Tülümce, S. Y. (2017). Türkiye’de Kamu Harcamalarının Bileşenleri ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Wagner ya da Keynes? Social Sciences, 12(4), 163-184.
- Yılmaz, Ö. ve Kaya, V. (2005). Kamu Harcama Çeşitleri ve Ekonomik Büyüme İlişkisi. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 5(9), 257-271.
- Yüksel, C. ve Songur, M. (2011). Kamu Harcamalarının Bileşenleri İle Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Ampirik Bir Analiz (1980-2010). Maliye Dergisi, 161, 365-380.