Çerkes diasporasının temsilcileri, dünyanın hemen tüm ülkelerinde yaşamaktadır ve en büyük diaspora Türkiye Cumhuriyeti'nde bulunmaktadır. Türkiye'deki Adıge topluluğu, dillerini kaybetmeye başlamış durumda ve genç nesil büyük ölçüde miras dillerini hiç bilmiyor. Bu nedenle, 2013-2014 akademik yılında Düzce Üniversitesi’nde Kafkas Dilleri ve Kültürleri Bölümü’nün kurulmuş olması önemlidir. Çerkesçe’yi (Adıge) yabancı dil olarak öğretmek, henüz belirlenmiş öğretim kuralları bulunmadığından, öğretim özelliklerine özel dikkat gerektiren karmaşık, çok yönlü bir süreç gerektiren yeni bir olgudur. Bu zorlukla, Düzce Üniversitesi’nde Kafkas Dilleri ve Kültürleri Bölümü’nü kurduğumuzda ve Çerkes (Adıge) dilini incelemeye başladığımızda karşılaştık. Türkçe konuşan öğrencilere ders verirken, Çerkes (Adıge) dilinin kendine özgü yapısının ve özellikle fonetiğinin öğretim yöntemi olarak özel teknikler gerektirdiğini dikkate almanın önemi ortaya çıktı. Çerkes (Adıge) dilini öğrenmenin temel bir yönü, okuma ve yazma öğretmeyi içerir. Bu çalışmanın önemi, Çerkes (Adıge) dilini öğretme ve öğrenmenin nesnel ilkelerini tanımlayan bütünleşik bir yaklaşımın olmamasından kaynaklanmaktadır. Dilin birincil iletişim aracı olmadığı durumlarda metodolojik yaklaşımları uyarlama ihtiyacı ortaya çıkar. Öğrencilerin sınıf dışında genellikle dil pratiğinden yoksun olması nedeniyle okuma ve yazma öğretiminde zorluklar oluşur. Bu çalışmanın amacı, Türkçe konuşan öğrencilerin okuma ve yazmada karşılaştıkları temel zorlukları belirlemek, yaygın yazım hatalarını analiz etmek, Türk dilinin bu süreçler üzerindeki etkisini ele almak ve öğretim yöntemlerini iyileştirmek için metodolojik öneriler geliştirmektir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Literary Theory |
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | December 9, 2024 |
Submission Date | November 6, 2024 |
Acceptance Date | November 14, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 14 Issue: Özel Sayı |