Psikolojik Danışma Uygulamalarına Yönelik Bir Süpervizyon Modeli: Mikro Beceri Süpervizyon Modeli

Betül Meydan

doi:10.12984/eed.16849

Research Article

Psikolojik Danışma Uygulamalarına Yönelik Bir Süpervizyon Modeli: Mikro Beceri Süpervizyon Modeli

Year 2014, Volume: 15 Issue: 2, 358 - 374, 31.12.2014

Betül Meydan

https://doi.org/10.12984/eed.16849

Cited By: 6

Abstract

Sistemli süpervizyon modellerinin geleneksel süpervizyon müdahalelerine göre daha etkili olduğu belirtilmektedir. Bununla birlikte, ilk uygulamalarını yapan psikolojik danışman adaylarına yönelik etkili bir süpervizyon modelinin psikolojik danışma becerilerine odaklanması, yapılandırılmış ve didaktik olması gerektiği vurgulanmaktadır. Ancak Türkiye’de Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık lisans programlarında Bireyle Psikolojik Danışma Uygulaması dersi kapsamında ilk uygulamalarını yapan psikolojik danışman adaylarına yönelik böylesi sistemli süpervizyon modellerinin kullanılıp kullanılmadığı bilinmemektedir. Bu bağlamda, lisans düzeyinde yürütülen PDR programlarındaki psikolojik danışman eğitimcilerinin sistemli ve anlaşılır bir süpervizyon modeline ihtiyaç duyduğu düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’de Bireyle Psikolojik Danışma Uygulaması dersinde ilk uygulamalarını yapan psikolojik danışman adaylarına yönelik süpervizyonda kullanılabilecek Mikro Beceri Süpervizyon Modeli’ni tanıtmaktır. Mikro Beceri Süpervizyon Modeli, psikolojik danışma becerilerinin incelenmesini, öğretilmesini ve değerlendirilmesini sağlayan yapılandırılmış bir süpervizyon modelidir. Mikro Beceri Süpervizyon Modeli’nin yapısal özellikleri genel olarak değerlendirildiğinde, Türkiye’de lisans düzeyindeki psikolojik danışman adayları için yararlı ve etkili bir model olacağı düşünülmektedir. Bu nedenle, bu çalışmada öncelikle, Mikro Beceri Süpervizyon Modeli’nin özellik ve aşamalarına ilişkin bilgiler verilmiştir. Ardından, ilgili ulusal ve uluslararası alanyazın ışığında, Mikro Beceri Süpervizyon Modeli’nin Türkiye’de Bireyle Psikolojik Danışma Uygulaması dersi kapsamında kullanımı tartışılmış ve modelin uygulanmasına yönelik öneriler sunulmuştur.

Keywords

Mikro beceri süpervizyon modeli, psikolojik danışma uygulaması, süpervizyon, psikolojik danışman adayı

References

Aladağ, M. ve Bektaş, D. Y. (2007). Psikolojik danışman egitiminde psikolojik danışma becerilerinin kazandırılması. IX. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde sözel bildiri olarak sunuldu, Dokuz Eylül Üniversitesi, Çeşme, İzmir.
Aladağ, M. ve Bektaş, D. Y. (2009). Examining individual-counseling practicum in a Turkish undergraduate counseling program. Egitim Araştırmaları-Eurasian Journal of Educational Research, 37, 53-70.
Bernard, J. M. ve Goodyear, R. K. (2004). Fundamentals of clinical supervision (3rd ed.). Boston: Pearson Education Inc.
Blocher, D. H. (1983). Toward a cognitive developmental approach to counseling supervision. The Counseling Psychologist, 11(1), 27-34.
Borders, L. D., Bernard, J. M. ve Dye, H. A. (1991). Curriculum guide for training counseling supervisors: Rationale, development, and implementation. Counselor Education & Supervision, 31(1), 58-80.
Borders, L. D. ve Brown, L. L. (2005). The new handbook of counseling supervision. Routledge.
Cormier, S. ve Nurius, P. S. (2003). Interviewing and change strategies for helpers: Fundamental skills and cognitive behavioral interventions (5th ed.). Pacific Grove, CA: Brooks/Cole.
Daniels, T. G., Rigazio-DiGilio, S. A. ve Ivey, A. E. (1997). Microcounseling: A training and supervision paradigm for the helping professions. İçinde: C.E. Watkins, Jr. (Editör), Handbook of psychotherapy supervision. (s. 277-295). New York: Wiley.
Denizli, S. (2010). Danışanların algıladıkları terapötik çalışma uyumu ve oturum etkisi düzeylerinin bazı değişkenlere göre yordanması. (Yayımlanmamış doktora tezi) Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Denizli, S., Aladağ M., Bektaş, D. Y., Cihangir-Çankaya, Z. ve Özeke-Kocabaş, E. (2009). Psikolojik danışman eğitiminde bireyle psikolojik danışma uygulaması ve süpervizyonu: Ege Üniversitesi Örneği. X. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde sözel bildiri olarak sunuldu, Çukurova Üniversitesi, Seyhan, Adana.
Doğan, S. (2000). The historical development of counseling in Turkey. International Journal for the Advancement of Counselling, 22(1), 57-67.
Ellis, M. V. ve Dell, D. M. (1986). Dimensionality of supervisor roles: Supervisors' perceptions of supervision. Journal of Counseling Psychology, 33(3), 282.
Ellis, M. V., Dell, D. M. ve Good, G. E. (1988). Counselor trainees' perceptions of supervisor roles: Two studies testing the dimensionality of supervision. Journal of Counseling Psychology, 35(3), 315.
Freeman, B. ve McHenry S. (1996). Clinical supervision of counselors-in-training: A nationwide survey of ideal delivery, goals, and theoretical influences. Counselor Education and Supervision, 36(2), 144-158.
Gibson, R. L. ve Mitchell, M. H. (2008). Introduction to counseling and guidance (7th ed.). New Jersey: Upper Saddle River.
Goodyear, R. K., Abadie, P. D. ve Efros, F. (1984). Supervisory theory into practice: Differential perception of supervision by Ekstein, Ellis, Polster, and Rogers. Journal of Counseling Psychology, 31(2), 228.
Gustavson, J. L., Cundick, B. P. ve Lambert, M. J. (1981). Analysis of observers' responses to the Rogers, Perls, and Ellis films. Perceptual and Motor Skills, 53(3), 759-764.
Hart, G. M. (1982). The process of clinical supervision. Baltimore, MD: University Park Press.
Hawkins, P. ve Shohet, R. (1989) Supervision in the helping professions. Milton Keynes: Open University Press.
Haynes, R., Corey, G. ve Moulton, P. (2003). Clinical supervision in the helping professions: A practical guide. Belmont, CA: Brooks/Cole, Thompson Learning.
Holloway, E. L. (1995). Clinical supervision: A systems approach. Sage Publications.
Ivey, A. E. ve Ivey, M. B. (2003). Intentional interviewing and counseling: Facilitating client development in a multicultural society (5th ed.). Pacific Grove: Brooks/Cole.
Kavas, A. B. (2006). Bireysel ve grupla psikolojik danışma uygulamalarına yönelik bir değerlendirme: Kazanılan beceriler, süreç ve öneriler. I. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Uygulamaları Kongresi’nde sözel bildiri olarak sunuldu, Mersin.
Kelley, J. D. (1971). Reinforcement in microcounseling. Journal of Counseling Psychology, 18(3), 268-272.
Kleiner, A. J. (2005). Effects of counselor process change model and microskills training. (Yayımlanmamış doktora tezi) Indiana University, Indiana, U.S.A.
Koç, İ. (2013). Kişiler arası süreci hatırlama tekniğine dayalı süpervizyonun psikolojik danışman adaylarının psikolojik danışma becerilerine, özyeterlik ve kaygı düzeylerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi) Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Krause, A. A. ve Allen, G. J. (1988). Perceptions of counselor supervision: An examination of Stoltenberg's model from the perspectives of supervisor and supervisee. Journal of Counseling Psychology, 35(1), 77.
Loganbill, C., Hardy, E. ve Delworth, U. (1982). Supervision: A conceptual model. The Counseling Psychologist, 10(3), 3-42.
Martin, J., Slemon, A. G., Hiebert, B., Hallberg, E. T. ve Cummings, A. L. (1989). Conceptualizations of novice and experienced counselors. Journal of Counseling Psychology, 36(4), 395-400.
Mayfield, W. A., Kardash, C. M. ve Kivlighan, D. M. (1999). Differences in experienced and novice counselors' knowledge structures about clients: Implications for case conceptualization. Journal of Counseling Psychology, 46(4), 504-514.
McMahon, M. ve Patton, W. (2000). Conversations on clinical supervision: Benefits perceived by school counselors. British Journal of Guidance and Counseling, 28, 339-351.
McNeill, B. W., Stoltenberg, C. D. ve Pierce, R. A. (1985). Supervisess’ perceptions of their development: A test of Counselor Complexity Model. Journal of Counseling Psychology, 32(4), 630-633.
Meydan, B. (2014). Bireyle psikolojik danışma uygulamasında Mikro Beceri Süpervizyon Modeli’nin etkililiğinin incelenmesi: Ege Üniversitesi örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi), Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Meydan, B. (2010). Psikolojik danışman adaylarının içerik yansıtma ve duygu yansıtma becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Miars, R. D., Tracey, T. J., Ray, P. B., Cornfeld, J. L., O'Farrell, M. ve Gelso, C. J. (1983). Variation in supervision process across trainee experience levels. Journal of Counseling Psychology, 30(3), 403.
Mocan-Aydın, G. (2000). Western Models of Counseling and Psychotherapy within Turkey Crossing Cultural Boundaries. The Counseling Psychologist, 28(2), 281-298.
Özkan, R., Anjel, M. ve Soysal, A. (2009). Türkiye’de rehberlik ve psikolojik danışmanlık alanında gözetim/süpervizyon “Bir durum saptaması”. X. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Çukurova Üniversitesi, Seyhan, Adana.
Reising, G. N. ve Daniels, M. H. (1983). A study of Hogan's model of counselor development and supervision. Journal of Counseling Psychology, 30(2), 235.
Russell-Chapin, L. A. ve Chapin, T. J. (2012). Clinical supervision: Theory and practice. Belmont, CA: Thomson Brooks/Cole.
Russell-Chapin, L. A. ve Ivey, A. E. (2004a). Your supervised practicum and internship: Field resources for turning theory into action. Belmont, CA: Thomson Brooks/Cole.
Russell-Chapin, L. A. ve Ivey, A. E. (2004b). Microcounseling supervision model: An innovative integrated supervision model. Canadian Journal of Counselling, 38(3), 165-176.
Russell-Chapin, L. A. ve Sherman, N. E. (2001). Microcounselling supervision: An interactive approach to teaching microcounselling skills [CD-ROM]. Framingham, MA: Microtraining Associates.
Russell-Chapin, L. A. ve Sherman, N. E. (2000). The counselling interview rating form: A teaching and evaluation tool for counsellor education. British Journal of Guidance & Counselling, 28(1), 115-124.
Skovholt, T. M. ve Ronnestad, M. H. (1992). Themes in therapist and counselor development. Journal of Counseling & Development, 70(4), 505-515.
Stoltenberg, C. (1981). Approaching supervision from a developmental perspective: The counselor complexity model. Journal of Counseling Psychology, 28(1), 59-65.
Vallance, K. (2004). Exploring counsellor perceptions of the impact of counseling supervision on clients. British Journal of Guidance and Counseling, 32(4), 559-574.
Watkins, Jr., C. E. (1997), Handbook of psychotherapy supervision. New York: John Wiley & Sons.
Wheeler, S. ve Richards, K. (2007). The impact of clinical supervision on counsellors and therapists, their practice and their clients: A systematic review of the literature. Counseling and Psychotherapy Research, 7(1), 54-65.
Whiston, S. C. ve Coker, J. K. ( 2000). Reconstructing clinical training: Implications from research. Counselor Education & Supervision, 39(4), 228-253.
Worthington, E. L. (2006). Changes in supervision as counselors and supervisors gain experience: A review. Training and Education in Professional Psychology, 18(3), 133-160.
Worthington, E. L. ve Roehlke, H. J. (1979). Effective supervision as perceived by begining counselors-in-training. Journal of Counseling Psychology, 26(1), 64-73.
Yaka, B. (2011). Mikro Beceri Eğitimi Programı’nın psikolojik danışman adaylarının psikolojik danışma becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi) Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Yogev, S. ve Pion, G. M. (1984). Do supervisors modify psychotherapy supervision according to supervisees’ levels of experience? Psychotherapy, 21(2), 206-208.

Psikolojik Danışma Uygulamalarına Yönelik Bir Süpervizyon Modeli: Mikro Beceri Süpervizyon Modeli

Year 2014, Volume: 15 Issue: 2, 358 - 374, 31.12.2014

Betül Meydan

https://doi.org/10.12984/eed.16849

Cited By: 6

Abstract

It is stated that systematic supervision models are more effective than traditional supervision interventions. Nevertheless, it is emphasized that an effective supervision model which used for supervising novice counselors should be focused on counseling skills and should be structured and didactic. However, it is not known whether it is used for novice counselors such supervision models or not in Indiviudal Counseling Practice course in Guidance and Counseling undergraduate programs in Turkey. In this context, the purpose of this was to introduce Microcounseling Supervision Model which can be used for novice counselors in Indiviudal Counseling Practice course in Turkey. Microcounseling Supervision Model is a structured supervision model that provides assistance with reviewing, teaching and evaluating counseling skills. When the structure of Microcounseling Supervision Model is generally evaluated, it is thought that Microcounseling Supervision Model is helpful and effective supervision model for novice counselors enrolled in undergraduate level in Turkey. Therefore, first of all, it was presented the characteristics and stages of Microcounseling Supervision Model in this study. Afterwards, the use of Microcounseling Supervision Model in Individual Counseling Practice course in Turkey were discussed in the lights of national and international literature and implications for application of the model were proposed

Keywords

Microcounseling supervision model, practicum, supervision, counselor trainees

References

Aladağ, M. ve Bektaş, D. Y. (2007). Psikolojik danışman egitiminde psikolojik danışma becerilerinin kazandırılması. IX. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde sözel bildiri olarak sunuldu, Dokuz Eylül Üniversitesi, Çeşme, İzmir.
Aladağ, M. ve Bektaş, D. Y. (2009). Examining individual-counseling practicum in a Turkish undergraduate counseling program. Egitim Araştırmaları-Eurasian Journal of Educational Research, 37, 53-70.
Bernard, J. M. ve Goodyear, R. K. (2004). Fundamentals of clinical supervision (3rd ed.). Boston: Pearson Education Inc.
Blocher, D. H. (1983). Toward a cognitive developmental approach to counseling supervision. The Counseling Psychologist, 11(1), 27-34.
Borders, L. D., Bernard, J. M. ve Dye, H. A. (1991). Curriculum guide for training counseling supervisors: Rationale, development, and implementation. Counselor Education & Supervision, 31(1), 58-80.
Borders, L. D. ve Brown, L. L. (2005). The new handbook of counseling supervision. Routledge.
Cormier, S. ve Nurius, P. S. (2003). Interviewing and change strategies for helpers: Fundamental skills and cognitive behavioral interventions (5th ed.). Pacific Grove, CA: Brooks/Cole.
Daniels, T. G., Rigazio-DiGilio, S. A. ve Ivey, A. E. (1997). Microcounseling: A training and supervision paradigm for the helping professions. İçinde: C.E. Watkins, Jr. (Editör), Handbook of psychotherapy supervision. (s. 277-295). New York: Wiley.
Denizli, S. (2010). Danışanların algıladıkları terapötik çalışma uyumu ve oturum etkisi düzeylerinin bazı değişkenlere göre yordanması. (Yayımlanmamış doktora tezi) Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Denizli, S., Aladağ M., Bektaş, D. Y., Cihangir-Çankaya, Z. ve Özeke-Kocabaş, E. (2009). Psikolojik danışman eğitiminde bireyle psikolojik danışma uygulaması ve süpervizyonu: Ege Üniversitesi Örneği. X. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi’nde sözel bildiri olarak sunuldu, Çukurova Üniversitesi, Seyhan, Adana.
Doğan, S. (2000). The historical development of counseling in Turkey. International Journal for the Advancement of Counselling, 22(1), 57-67.
Ellis, M. V. ve Dell, D. M. (1986). Dimensionality of supervisor roles: Supervisors' perceptions of supervision. Journal of Counseling Psychology, 33(3), 282.
Ellis, M. V., Dell, D. M. ve Good, G. E. (1988). Counselor trainees' perceptions of supervisor roles: Two studies testing the dimensionality of supervision. Journal of Counseling Psychology, 35(3), 315.
Freeman, B. ve McHenry S. (1996). Clinical supervision of counselors-in-training: A nationwide survey of ideal delivery, goals, and theoretical influences. Counselor Education and Supervision, 36(2), 144-158.
Gibson, R. L. ve Mitchell, M. H. (2008). Introduction to counseling and guidance (7th ed.). New Jersey: Upper Saddle River.
Goodyear, R. K., Abadie, P. D. ve Efros, F. (1984). Supervisory theory into practice: Differential perception of supervision by Ekstein, Ellis, Polster, and Rogers. Journal of Counseling Psychology, 31(2), 228.
Gustavson, J. L., Cundick, B. P. ve Lambert, M. J. (1981). Analysis of observers' responses to the Rogers, Perls, and Ellis films. Perceptual and Motor Skills, 53(3), 759-764.
Hart, G. M. (1982). The process of clinical supervision. Baltimore, MD: University Park Press.
Hawkins, P. ve Shohet, R. (1989) Supervision in the helping professions. Milton Keynes: Open University Press.
Haynes, R., Corey, G. ve Moulton, P. (2003). Clinical supervision in the helping professions: A practical guide. Belmont, CA: Brooks/Cole, Thompson Learning.
Holloway, E. L. (1995). Clinical supervision: A systems approach. Sage Publications.
Ivey, A. E. ve Ivey, M. B. (2003). Intentional interviewing and counseling: Facilitating client development in a multicultural society (5th ed.). Pacific Grove: Brooks/Cole.
Kavas, A. B. (2006). Bireysel ve grupla psikolojik danışma uygulamalarına yönelik bir değerlendirme: Kazanılan beceriler, süreç ve öneriler. I. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Uygulamaları Kongresi’nde sözel bildiri olarak sunuldu, Mersin.
Kelley, J. D. (1971). Reinforcement in microcounseling. Journal of Counseling Psychology, 18(3), 268-272.
Kleiner, A. J. (2005). Effects of counselor process change model and microskills training. (Yayımlanmamış doktora tezi) Indiana University, Indiana, U.S.A.
Koç, İ. (2013). Kişiler arası süreci hatırlama tekniğine dayalı süpervizyonun psikolojik danışman adaylarının psikolojik danışma becerilerine, özyeterlik ve kaygı düzeylerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi) Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Krause, A. A. ve Allen, G. J. (1988). Perceptions of counselor supervision: An examination of Stoltenberg's model from the perspectives of supervisor and supervisee. Journal of Counseling Psychology, 35(1), 77.
Loganbill, C., Hardy, E. ve Delworth, U. (1982). Supervision: A conceptual model. The Counseling Psychologist, 10(3), 3-42.
Martin, J., Slemon, A. G., Hiebert, B., Hallberg, E. T. ve Cummings, A. L. (1989). Conceptualizations of novice and experienced counselors. Journal of Counseling Psychology, 36(4), 395-400.
Mayfield, W. A., Kardash, C. M. ve Kivlighan, D. M. (1999). Differences in experienced and novice counselors' knowledge structures about clients: Implications for case conceptualization. Journal of Counseling Psychology, 46(4), 504-514.
McMahon, M. ve Patton, W. (2000). Conversations on clinical supervision: Benefits perceived by school counselors. British Journal of Guidance and Counseling, 28, 339-351.
McNeill, B. W., Stoltenberg, C. D. ve Pierce, R. A. (1985). Supervisess’ perceptions of their development: A test of Counselor Complexity Model. Journal of Counseling Psychology, 32(4), 630-633.
Meydan, B. (2014). Bireyle psikolojik danışma uygulamasında Mikro Beceri Süpervizyon Modeli’nin etkililiğinin incelenmesi: Ege Üniversitesi örneği. (Yayımlanmamış doktora tezi), Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Meydan, B. (2010). Psikolojik danışman adaylarının içerik yansıtma ve duygu yansıtma becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Miars, R. D., Tracey, T. J., Ray, P. B., Cornfeld, J. L., O'Farrell, M. ve Gelso, C. J. (1983). Variation in supervision process across trainee experience levels. Journal of Counseling Psychology, 30(3), 403.
Mocan-Aydın, G. (2000). Western Models of Counseling and Psychotherapy within Turkey Crossing Cultural Boundaries. The Counseling Psychologist, 28(2), 281-298.
Özkan, R., Anjel, M. ve Soysal, A. (2009). Türkiye’de rehberlik ve psikolojik danışmanlık alanında gözetim/süpervizyon “Bir durum saptaması”. X. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi, Çukurova Üniversitesi, Seyhan, Adana.
Reising, G. N. ve Daniels, M. H. (1983). A study of Hogan's model of counselor development and supervision. Journal of Counseling Psychology, 30(2), 235.
Russell-Chapin, L. A. ve Chapin, T. J. (2012). Clinical supervision: Theory and practice. Belmont, CA: Thomson Brooks/Cole.
Russell-Chapin, L. A. ve Ivey, A. E. (2004a). Your supervised practicum and internship: Field resources for turning theory into action. Belmont, CA: Thomson Brooks/Cole.
Russell-Chapin, L. A. ve Ivey, A. E. (2004b). Microcounseling supervision model: An innovative integrated supervision model. Canadian Journal of Counselling, 38(3), 165-176.
Russell-Chapin, L. A. ve Sherman, N. E. (2001). Microcounselling supervision: An interactive approach to teaching microcounselling skills [CD-ROM]. Framingham, MA: Microtraining Associates.
Russell-Chapin, L. A. ve Sherman, N. E. (2000). The counselling interview rating form: A teaching and evaluation tool for counsellor education. British Journal of Guidance & Counselling, 28(1), 115-124.
Skovholt, T. M. ve Ronnestad, M. H. (1992). Themes in therapist and counselor development. Journal of Counseling & Development, 70(4), 505-515.
Stoltenberg, C. (1981). Approaching supervision from a developmental perspective: The counselor complexity model. Journal of Counseling Psychology, 28(1), 59-65.
Vallance, K. (2004). Exploring counsellor perceptions of the impact of counseling supervision on clients. British Journal of Guidance and Counseling, 32(4), 559-574.
Watkins, Jr., C. E. (1997), Handbook of psychotherapy supervision. New York: John Wiley & Sons.
Wheeler, S. ve Richards, K. (2007). The impact of clinical supervision on counsellors and therapists, their practice and their clients: A systematic review of the literature. Counseling and Psychotherapy Research, 7(1), 54-65.
Whiston, S. C. ve Coker, J. K. ( 2000). Reconstructing clinical training: Implications from research. Counselor Education & Supervision, 39(4), 228-253.
Worthington, E. L. (2006). Changes in supervision as counselors and supervisors gain experience: A review. Training and Education in Professional Psychology, 18(3), 133-160.
Worthington, E. L. ve Roehlke, H. J. (1979). Effective supervision as perceived by begining counselors-in-training. Journal of Counseling Psychology, 26(1), 64-73.
Yaka, B. (2011). Mikro Beceri Eğitimi Programı’nın psikolojik danışman adaylarının psikolojik danışma becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi) Ege Üniversitesi, İzmir, Türkiye.
Yogev, S. ve Pion, G. M. (1984). Do supervisors modify psychotherapy supervision according to supervisees’ levels of experience? Psychotherapy, 21(2), 206-208.

There are 53 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Other Fields of Education
Journal Section	Articles
Authors	Betül Meydan
Publication Date	December 31, 2014
Published in Issue	Year 2014 Volume: 15 Issue: 2

Cite

APA	Meydan, B. (2014). Psikolojik Danışma Uygulamalarına Yönelik Bir Süpervizyon Modeli: Mikro Beceri Süpervizyon Modeli. Ege Eğitim Dergisi, 15(2), 358-374. https://doi.org/10.12984/eed.16849