Bu çalışma, “Eramine-i Acem” olarak anılan İran Ermeni tüccarlarının erken modern dönem Anadolu’sundaki ticari merkezlerin haritalandırılmasını amaçlamaktadır. Çalışmanın gös-terdiği üzere 1550-1800 döneminde tüccarlar, Anadolu coğrafyasını kesen uluslararası tica-ret yollarının dışındaki küçük kasaba ve kentlerde kendi ticari sahalarını oluşturabilmişler-di. Arşiv belgelerinden de anlaşılacağı gibi ticari faaliyetlerinin genişlemesi, Acem tüccarla-rını hanlarda uzun süre kalmaya ve yerel tacirlerle iş birliği yapmaya itmişti. Ancak bu faali-yetler, tüccarların vergi yükümlülükleri ve yerel unsurların mal alışverişlerindeki ticari öncelikleri hususlarında yerelden sert bir muhalefetle karşılaşmıştı. Özellikle 1550’lerden sonra çıkarılan birçok emir, Acem tüccarının Osmanlı merkeziyle çatışmaktan olabildiğince kaçındığını gösterirken tüccarların gümrük vergisi ödemekten sıklıkla kaçtıklarına ve ticari düzenlemeler için devletle sıkı pazarlıklar yaptıklarına işaret etmektedir. Ancak 1550-1650 döneminde Osmanlı merkezi ile Acem tüccarların aralarındaki ilişkiyi belirleyen asıl dina-mik, tüccarların vergi kaçırmasından ziyade Osmanlı-Akdeniz havzasındaki para kriziydi. Bu krizin tam ortasında Acem tüccarları gümüş ve değerli madenleri, Batı ve Orta Anado-lu’dan doğudaki gümrük bölgesine ve Safevi sahasına taşımaya çalışmışlardı.
This study is an attempt to map the commercial centers of Iranian Armenian merchants (Era-mine-i Acem) in early modern Asia Minor. It shows that during the 1550-1800 period Ar-menian merchants were able to carve out strong commercial niches in several small towns and townlets outside the main international routes traversing the Anatolian plateau. Several archival also documents demonstrate that the expansion of their commercial operations compelled Armenian merchants to overextend their stays at the travelers’ inns and cooperate with local brokers, which, however, faced stiff resistance from local traders on the matters of fiscal obligations of Armenian merchants and provisioning rights of local dealers. Several imperial orders issued especially after the 1550s also reveal that Armenian merchants did everything to avoid any open clash with the state, although they frequently tried to escape customs duties and eagerly negotiated with the Ottoman authorities over trade regulations. However, in the 1550-1650 period the Ottoman/Mediterranean monetary crisis rather than tax evasion set the relations between the two as the Armenian merchants attempted to carry silver and precious metal from Western and Central Anatolia to Eastern customs zone and Safavid lands.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | ARTICLES |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 37 Issue: 2 |