Research Article
BibTex RIS Cite

Divan Şiirinde Şehrin Beşerde Gelişen İzahı

Year 2024, Volume: 7 Issue: 2, 797 - 813, 31.08.2024
https://doi.org/10.55666/folklor.1488584

Abstract

Bebeklikte evle ve yuvayla başlayan mekân algısı, ilerleyen yaşlarda farklı değerler kazanıp çeşitli anlamlar yüklenir. Bu yapılanma, belleğe tutunarak edinilen bilgilerin içine yayılmış malumatlara dönüşür. İnsan yeri merakla şekillendirir, dönüştürür, her zaman daha yaşanılabilir kılmaya gayret eder. Böylece şehirler gelişir, büyür, kalabalıklaşır. Yerleşim merkezi manasındaki şehirlerde insan şahsiyet, meslek ve statü kazanır. Kişinin ömrünü sürdüğü şehir; yaşamak istediği, özlediği, hayallerinde kurguladığı yer olarak da türlü ifadelerde karşılık bulur. Bu yansıma şiire bir zenginlik olarak eklenir. Şair için beden, varlık, hisler ve fikirlerin bir şehir şeklinde tasavvuru türlü örneklerle güçlü, renkli, iddialı, düşündürücü ve derin bir tahayyül âlemi kurar. Şehir ve insan, bazı noktalarda aynılaşır. İnsan şehrin bir parçasıyken içinde kendi şehrini kurabilecek bir inşaya başlar. Bu aynı zamanda özünü tanıma, hislerini kelimelere daha tesirli dökebilme fırsatı sağlar. Divan edebiyatında insan ve şehrin güçlü, özgün hayaller ve ifadelerle zenginleşerek birlikte anıldığı bazı beyit ve bentlerde; şehrin, insana has bir ögeye dönüştüğü görülmüştür. Şairin iç dünyasını imar eden hem maziye hem de istikbale bakışını anlatan bu mısraların ortak yanı; şehrin genişliğini, gelişmişliğini, mamur-viran türlü hâlleriyle sanatsal bir dünyayı içermesidir.
Bu çalışmada öncelikle şehrin insani his ve fikirlerle, şairin kabiliyeti ekseninde nasıl yeniden şekillendirildiği beyit/bent örnekleri eşliğinde ele alınacaktır. Seçilen belagat, muhabbet, güzellik, melahat, kanaat, sır, ümit şehirleri olumlu bir atmosfere sahipken bela, cünun, gam şehirleri âdeta karanlık bir perde olup okuru tesiri altına alır. Ardından beşerin şehirle tamamlanan parçaları olarak gönül/dil şehri, beden / vücut / ten / sine şehri ve can şehri örneklerle izaha kavuşturulmaya çalışılmıştır. Bahsi geçen şiir örnekleri Yunus Emre, Ȃşık Ömer; Kadı Burhaneddin, Şeyhȋ, Ahmed Paşa, Necâtȋ, Avnȋ, Behiştȋ, Mesȋhȋ, Ferhad Paşa, Muhibbȋ, Zâtȋ, Fuzȗlȋ, Bâkȋ, Figânȋ, Şeyhülislâm Yahyâ, Hayretȋ, Hayâlȋ, Haletȋ, Emrȋ, Bahâyȋ, Nâ‘ilȋ, Nâbȋ, Nev‘ȋ, Neylȋ, Çelebizâde Ȃsım, Hâzık, Nedȋm, Nevres-i Kadȋm, Esrâr Dede, Keçecizâde İzzet Molla, Eşref Paşa divanlarından seçilmiştir. Bu sayede farklı yüzyıllarda yaşamış şairlerin bambaşka kabiliyet ve hayal düzeyleri ile iç içe geçmiş şehir ve beşer kavramlarını nasıl kullandıklarına dair örnekler ortaya konmuştur.

References

  • Referans1 Referans1 Referans1
Year 2024, Volume: 7 Issue: 2, 797 - 813, 31.08.2024
https://doi.org/10.55666/folklor.1488584

Abstract

References

  • Referans1 Referans1 Referans1
There are 1 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Classical Turkish Literature of Ottoman Field
Journal Section Articles
Authors

Ayşe Yılmaz 0000-0002-9832-2416

Early Pub Date August 28, 2024
Publication Date August 31, 2024
Submission Date May 22, 2024
Acceptance Date July 25, 2024
Published in Issue Year 2024 Volume: 7 Issue: 2

Cite

APA Yılmaz, A. (2024). Divan Şiirinde Şehrin Beşerde Gelişen İzahı. Folklor Akademi Dergisi, 7(2), 797-813. https://doi.org/10.55666/folklor.1488584