DİJİTAL DİPLOMASİ VE SOSYAL MEDYA: BARIŞ PINARI HAREKATI KAPSAMINDA TÜRKİYE WASHİNGTON BÜYÜKELÇİLİĞİNİN TWİTTER KULLANIMI

Yıl 2020, Cilt: 3 Sayı: 2, 56 - 86, 05.10.2020

Murat Özdemir

Öz

Bilgi ve iletişim teknolojilerinin gelişmesi ve yaygınlaşması, küreselleşen dünyada pek çok
değişimi beraberinde getirmiştir. Bu değişim, toplumun tüm yönlerini etkilediği gibi iletişim süreçlerini de
etkilemiştir. Yeni medya ve yeni iletişim teknolojilerinin bu etkisi, devletlerin ya da iktidarların uluslararası
halklarla olan ilişkilerine yansımış, devletlerin diplomasi pratikleri, yöntemleri değişmiştir. Gelişen
teknolojilerle beraber dijital diplomasi anlayışı ön plana çıkmış ve dijital alt yapılardan faydalanılarak
diplomatik girişimlerde bulunulmuştur. Hedef kitlelere yönelik yapılan kampanya, strateji ve yöntemler
dijital ve sosyal ağlar üzerinden gerçekleştirilmekte, herhangi bir konuda devletlerin aleyhinde
gerçekleşecek olumsuz durumlar karşısında anlık bilgilendirme yapılabilmektedir. Dijital diplomasi,
geleneksel diplomasi anlayışından farklı olarak etkileşime dayalı, iki yönlü ve diyaloglara açık bir süreci
temsil eder. Sosyal medya ağları ve kanalları, bu temsil sürecinin en önemli aktörleridir.
Bu çalışmada, dijital diplomasinin amaçları doğrultusunda Türkiye Washington Büyükelçiliğinin
Barış Pınarı Harekâtı konusunda Twitter kullanımı incelenmiştir. Çalışmanın amacı, Türkiye’nin Barış
Pınarı Harekâtı kapsamında Washington Büyükelçiliğinin dijital diplomasi kanallarını etkin bir şekilde
kullanıp kullanmadığını sorgulamaktır. Çalışmada yöntem olarak içerik analizi kullanılmış ve
büyükelçiliğin harekât boyunca #OperationPeaceSpring etiketiyle paylaştığı içerikler analiz edilmiştir.
Çalışmada üç hipotez belirlenmiş ve etkileşim, cevap verme gibi genel kriterlere bakılarak hipotezler
sınanmıştır. Çalışma sonucunda, Türkiye Washington Büyükelçiliğinin Barış Pınarı Harekâtı konusunda
Twitter kullanımını etkin bir şekilde gerçekleştirmediği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Kamu Diplomasisi, Dijital Diplomasi, Sosyal Medya, Twitter

Kaynakça

• Aziz, A. (1990). Araştırma Yöntemleri-Teknikleri ve İletişim. Ankara: A.Ü Siyasal Bilgiler Fakültesi ve Basın-Yayın Yüksekokulu Basımevi.
• Castells, M. (2016). İletişimin Gücü. E. Kılıç (Çev.), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Çömlekçi, M. F. (2019). Dijitalleşen Diplomasi ve Sosyal Medya Kullanımı: Büyükelçilik Facebook Hesapları Üzerine Bir Araştırma. Kırklareli Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 8, 1, 1-12.
• Dinata, M. S. J. (2014). Twiplomacy: How Twitter Affects Contemporary Public Diplomacy. Universitas Paramadina.
• Dumčiuvienė, A. (2016). Twiplomacy: the meaning of social media to public diplomacy and foreign policy of Lithuania. Lithuanian Foreign Policy Review. 35. 10.1515/lfpr-2016-0025. Giddens, A. (1991). The Consequences of Modernity. Stanford: Stanford University Press.
• Gregory, B. (2011). American Public Diplomacy: Enduring Characteristics, Elusive Transformation, The Hague Journal of Diplomacy, 6:3/4, s. 353-369.
• Grunig, J. (2005). Halkla İlişkiler ve İletişim Yönetiminde Mükemmellik, İstanbul: Rota Yayıncılık.
• Hanson, F. (2012). Baked in and wired: eDiplomacy@State, Foreign Policy Paper Series içinde (s.1-41). Washington, DC: Brookings Institution.
• Holmes, M. (2015). Digital Diplomacy and International Change Management. Bjola, C. ve Holmes (Ed.), Digital Diplomacy: Theory and Practice içinde (s.1-14). London and New York: M.Routledge Taylor ve Francis Group.
• Kampf, R., Manor I., ve Segev, E. (2015). Digital diplomacy 2.0? Across-national comparison of public engagement in Facebook and Twitter. The Hague Journal of Diplomacy, 10 (4): 331–362.
• Koyuncu, S. (2018). Temel Dinamikleri Bakımından Kamu Diplomasisi Yaklaşımları: Türkiye ve ABD. Harsiyat İlmi, Harsi ve İçtimai Araştırmalar Dergisi, (2), 3, 12-30.
• Kurt, G. (2015). Sosyal Medya ve Dijital Diplomasi: Dijital Kamusal Alanda Zaman ve Mekân Sıkışması. Deniz Yengin (Ed.), Sosyal Medya Araştırmaları içinde (s.331-356). İstanbul: Paloma Yayınevi.
• Manheim, J. B. (1990). Strategic Public Diplomacy: The Evolution of Influence. NY: Oxford University Press.
• Melissen, J. (2007), The New Public Diplomacy: Between Theory and Practice. Jan Melissen (Ed.), The New Public Diplomacy: Soft Power in International Relations içinde (s. 3- 28). New York: Palgrave Macmillan.
• Melissen, J. (2013). Public Diplomacy, (Eds.), A. F. Cooper; J. Heine; R. Thakur. The Oxford Handbook of Modern Diplomacy içinde (s. 436- 452) Oxford: Oxford University Press.
• Murrow, M. L. (2002). Public Diplomacy. Londra: Foreign Policy Center.
• Nye, J. (2017). Dünya Siyasetinde Başarının Anahtarı: Yumuşak Güç. Ankara: BB101 Yayınları.
• Özlü, Ö. (2019). Kamu Diplomasisi Oluşturulmasında Dijital Diplomasinin Etkisi: Türkiye’de Bulunan Büyükelçiliklerin Twitter Kullanımı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Maltepe Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Rashica, V. (2018). The Benefits and Risks of Digital Diplomacy, SEEU Revıew (13), 1, 75-89.
• Sancar, G. A. (2017). "Dijital Diplomaside Instagramın Rolü: Come See Turkey Örneği.", 1. Uluslararası İletişimde Yeni Yönelimler Konferansı, 371-380.
• Seib, P. (2012). Real-time diplomacy: Politics and Power in the Social Media Era. New York: Palgrave-Macmillan.
• Snow, N. (2009). Rethinking Public Diplomacy. Nancy Snow & Philip M. Taylor (Ed.), Routledge Handbook of Public Diplomacy. New York: Routledge International Handbooks.
• Twitter (2019). https://twiplomacy.com/blog/twiplomacy-study-2018/ (Erişim tarihi: 16.12.2019).
• Twitter (2019). https://twitter.com/rterdogan/status/1181920482964250624 (Erişim tarihi: 18.11.2019).
• Twitter (2019).https://about.twitter.com/tr.html (Erişim tarihi: 01.11.2019).
• Twitter (2019). https://twitter.com/turkishembassy (Erişim tarihi: 10.12.2019).
• Van Dijk, J. (2018). Ağ Toplumu. Ö. Sakin (Çev.), İstanbul: Epsilon Yayınevi.
• Yıldırım, B. (2015). İçerik Çözümlemesi Yönteminin Tarihsel Gelişimi Uygulama Alanları ve Aşamaları. B. Yıldırım (Der.). İletişim Araştırmalarında Yöntemler: Uygulama ve Örneklerle içinde (s. 105-155), Konya: Literatürk Akademia.
• Yücel, G., İzgi, H. İ. (2013, 13 Mayıs). Twiplomacy Dünya Liderlerinin Dijital Diplomasi Karnesi. Digital Age, s.64.