İLK VE ACİL YARDIM PROGRAMI ÖĞRENCİLERİ VE HASTANE ÖNCESİ ACİL SAĞLIK HİZMETLERİ SUNAN PERSONELİN BİLİŞSEL ESNEKLİK VE ÖĞRENME YAKLAŞIMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ - ÇANAKKALE ÖRNEĞİ

Year 2020, Volume: 5 Issue: 1, 29 - 42, 03.04.2020

İbrahim Uysal Emine Seviç Postacı Çetin Toraman Aysen Melek Aytuğ Koşan

Abstract

Amaç: Yapılan çalışmada, ilk ve acil yardım programı öğrencileri ve hastane öncesi acil sağlık hizmetlerinde görev yapan sağlık personellerinin bilişsel esneklik düzeyleri ile öğrenme stratejilerini belirlemek ve aralarındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntem: Çalışmanın örneklemini, Çanakkale ilindeki hastane öncesi acil sağlık hizmeti çalışanları ile ilk ve acil yardım programı öğrencileri oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak bilişsel esneklik ve öğrenme yaklaşımları ölçeği kullanılmıştır. Verilerin karşılaştırma ve ilişki analizlerinde non-parametrik analiz teknikleri kullanılmıştır.
Bulgular: Hastane öncesi acil sağlık hizmetleri çalışanlarının bilişsel esneklik düzeyleri ile yüzeysel öğrenme yaklaşımları arasında ve hem çalışan hem de öğrenci olanların bilişsel esneklik düzeyleri ile yüzeysel öğrenme yaklaşımları arasında anlamlı pozitif yönde ve orta düzeyde bir ilişki tespit edilmiştir. Çalışan ve öğrenci olup aynı zamanda çalışan gruplarının bilişsel esneklik düzeyleri yükseldikçe yüzeysel öğrenme düzeyleri de artmaktadır. Mesleksel tecrübenin bilişsel esneklik, derin ya da yüzeysel öğrenme yaklaşımında anlamlı farklılık oluşturmadığı bulunmuştur.
Sonuç: İlk ve acil yardım teknikerlerinin eğitiminde ve hastane öncesi personelin hizmet içi eğitimlerinde, derinlemesine öğrenmeyi özendirici strateji ve uygulamalara yönelimlerin sağlanması, hastane öncesi acil sağlık hizmeti sunumunda etkinliğinin ve niteliğinin arttırılmasına katkı sağlayacaktır.
Anahtar Kelimeler: Bilişsel esneklik, Öğrenme Yaklaşımları, Hastane Öncesi Acil Sağlık Hizmetleri, İlk ve Acil Yardım Programı.

Keywords

Bilişsel esneklik, Öğrenme Yaklaşımları, Hastane Öncesi Acil Sağlık Hizmetleri, İlk ve Acil Yardım Programı

EVALUATION OF COGNITIVE FLEXIBILITY AND LEARNING APPROACHES OF FIRST AID AND EMERGENCY PROGRAM STUDENTS AND MEDICAL PERSONNEL PROVIDES PRE-HOSPITAL EMERGENCY HEALTHCARE – AN EXAMPLE OF CANAKKALE

Abstract

Objective: It was aimed to determine the cognitive flexibility levels and learning strategies of first aid and emergency students and medical personnel providing pre-hospital emergency healthcare, and to examine the relationship between them.
Materials and Methods: The sample of the study consists of the pre-hospital emergency healthcare providers and students of the first aid and emergency programs in Canakkale. Cognitive flexibility and learning approaches scale was used as a data collection tool. Non-parametric analysis techniques were used in comparison and relationship of the data.
Result: A significant positive and medium level relationship was found between the cognitive flexibility levels and the superficial learning approaches of the providers, and the cognitive flexibility levels of both the working and the students and the superficial learning approaches. As the cognitive flexibility levels of employees and both students and employees increase, superficial learning levels increase. It was found that professional experience did not make a significant difference in cognitive flexibility, deep or superficial learning strategies.
Conclusion: In the education of first aid and emergency technicians and in-service training of pre-hospital providers, it is necessary to provide orientation to strategies and practices that encourage in-depth learning. This approach will contribute to increasing the effectiveness and quality of the pre-hospital emergency healthcare provision.

Keywords

Cognitive Flexibility, Learning Approaches, Pre-Hospital Emergency Health Services, First Aid and Emergency Program

References

• Akçay Özcan, D. ve Kıran Esen, B. (2016). Ergenlerin Bilişsel Esneklik Düzeyleri İle Özyeterliklerinin İncelenmesi. International Journal Of Eurasia Social Sciences. 7(24); 1-10.
• Altunkol, F. (2011). Üniversite öğrencilerinin bilişsel esneklikleri ile algılanan stres düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi.
• Aşıcı, E. ve İkiz, FE. (2015). Mutluluğa giden bir yol: bilişsel esneklik. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 1(35):191-211.
• Batı, AH., Tetik, C. ve Gürpınar, E. (2010). Öğrenme yaklaşımları ölçeği yeni şeklini Türkçeye uyarlama ve geçerlilik güvenirlilik çalışması. Türkiye Klinikleri J. Med. Sci. 30(5); 1639-1646.
• Biggs, J. (1993). What do inventories of students’ learning process really measure? A theoretical Review and Clarification. British Journal of Educational Psychology. 63; 3-19.
• Buğa, A., Özkamalı, E., Altunkol, F. ve Çekiç, A. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Bilişsel Esneklik Düzeylerine Göre Sosyal Problem Çözme Tarzlarının İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi. 2 (1).
• Canas, JJ., Quesada, JF., Antoli, A., Fajardo, I. (2003). Cognitive Flexibility and Adaptability to Environmental Changes in Dynamic Complex Problem-Solving Tasks. Ergonomics. 46 (5); 482 – 501.
• Crone, EA., Ridderinkhof, KR., Worm, M., Somsen, RJM., Molen, MW. (2004). Switching Between Spatial Stimulus – Response Mappings: A Developmental Study of Cognitive Flexibility. Developmental Science. 7 (4); 443 – 455.
• Çelikkaleli, Ö. (2014). Bilişsel Esneklik Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirliği. Eğitim ve Bilim. 39 (176); 339-46.
• Everitt, BS., ve Howell, DC. (2005). Encyclopedia of statistics in behavioral science. The UK: John Willey and Sons.
• Field, A. (2018). Discovering statistics using IBM SPSS Statistics. The USA: Sage.
• Gibbs, G. (1994). Improving student learning. Theory and practice. Oxford: The Oxford Centre for Staff Development.
• Jonassen, DH. ve Grabowski, B. (1993). Handbook of individual differences, learning and instruction. Lawrence Erlbaum Associates, Publishers. New Jersey.
• Martin, MM, Anderson, CM. (1998). The cognitive flexibility scale: Three validity studies. Communication Repots. 11(1); 1-9.
• Martin, MM., ve Rubin, RB. (1995). A new measure of cognitive flexibility. Psychological Reports. 76 (2); 623-626. doi: 10.2466/pr0.1995.76.2.623
• Marton, F., ve Säljö, R. (1976). On qualitative differences in learning: I – Outcome and process. British Journal of Educational Psychology. 46; 4–11.
• Newble, DI. ve Enwhistle, NJ. (1986). The learning style of medical students. Medical Education. 19; 3-8.
• Orendain AO. ve Wood S. (2012). An account of cognitive flexibility and inflexibility for a complex dynamic task, Proceedings of ICCM 2012, 11th International Conference on Cognitive Modeling, Berlin.
• Özcan, AD. ve Esen, KB. (2016). Ergenlerin Bilişsel Esneklik Düzeyleri İle Özyeterliklerinin İncelenmesi. International Journal Of Eurasia Social Sciences. 7 (24); 1-10. Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Nisan Kitabevi. Eskişehir.
• Pallant, J. (2016). SPSS survival manual. The USA: McGraw-Hill Education
• Ramsden, P. (2000). Learning to teaching in higher education. New York: Routhladge Falmer.
• Stevens, AD. (2009). Social problem-solving and cognitive flexibility: Relations to social skills and problem behavior of at-risk young children. Unpublished doctoral thesis Available from ProOuest Dissertations and Theses database.
• Şenol, Ş. (2012). Araştırma ve örnekleme yöntemleri. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Tabachnick, BG. ve Fidell, LS. (2013). Using multivariate statistics. The USA: Pearson Education.
• Turan, N., Durgun, H., Kaya,H., Ertaş, G., Kuvan, D. (2019). Hemşirelik Öğrencilerinin Stres Durumları ile Bilişsel Esneklik Düzeyleri Arasındaki İlişki. Jaren. 5 (1); 59-66.
• Watkins, D. (2001). Correlates of approaches to learning.: Cross-cultural meta-analysis. (Eds. Stemberg, R. J. &L. Zhang) Perspectives on thinking, learning and cognitive styles. Lawrence Eribaum Associates. London.
• Yücel, Ö. (2011). Problem Tabanlı Öğrenme Yaklaşımının Bilişsel Esneklik, Öz Düzenleme Becerileri Ve Öğrenci Başarısı Üzerindeki Etkisi. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi. Bahçeşehir üniversitesi. İstanbul.