Research Article
BibTex RIS Cite

Türkiye Türkçesinde Üçüncü Çokluk Kişi İyelik Eki

Year 2017, Volume: 5 Issue: 4, 31 - 41, 30.12.2017

Abstract

Türkiye Türkçesi gramerlerinde ya da alanla ilgili çeşitli çalışmalarda üçüncü teklik kişi iyelik eki +X /+sX; üçüncü çokluk kişi iyelik eki ise büyük çoğunlukla +lArI olarak sunulmaktadır. Oysa +lAr eki çokluk kategorisine ait bir ektir ve bağlamın gereğine göre bazen yanındaki ada, bazen iyenin bulunduğu ada çeşitli anlam ilgileri ile gönderme yapmaktadır. Ardından gelen +X ise yine bağlamın gereğine göre bazen üçüncü teklik, bazen üçüncü çokluk kişiye ait iyeliği anlatmakta; açıklayıcı bir bütün olmadığında ise ekin kimi bildirdiği belirsiz kalmaktadır. Çünkü teklik ve çokluk üçüncü kişiyi gösteren iyelik ekleri aynıdır ve bunu belirlemenin tek yolu bağlama hâkim olmaktır. Bu teze dayanılarak burada +lAr ekinin üçüncü çokluk kişi iyelik ekine dahil edilmemesi, ekin her koşulda +X /+sX olarak kabul edilmesi gerektiği üzerinde durulmaktadır.

References

  • Adalı, O. (1979). Türkiye Türkçesinde Biçimbirimler, Ankara: TDK Yayınları.
  • Banguoğlu, T. (1974). Türkçenin Grameri, İstanbul: Baha Matbaası.
  • Corbett, G. (2000). Number, Cambridge: Cambridge University Press.
  • Demir, N., Yılmaz, E. (2003). Türk Dili El Kitabı, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Deny, J. (1941). Türk Dili Grameri (Osmanlı Lehçesi), çev. Ali Ulvi Elöve, İstanbul: İstanbul Maarif Matbaası.
  • Dilemre, S. A. (1942). Genel Dil Bilgisi, İkinci Kitap. Dil Evolüsyonları, DTCF TDE Enstitüsü Neşriyatı.
  • Ediskun, H. (1999). Türk Dilbilgisi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Eker, S. (2006). Çağdaş Türk Dili, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Eraslan, K. (1997). “İyelik Grubu Yapısında Dikkat Çekici Bir Husus”, İlmî Araştırmalar, 5: 153-156.
  • Ergin, M. (1985). Türk Dil Bilgisi, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
Year 2017, Volume: 5 Issue: 4, 31 - 41, 30.12.2017

Abstract

References

  • Adalı, O. (1979). Türkiye Türkçesinde Biçimbirimler, Ankara: TDK Yayınları.
  • Banguoğlu, T. (1974). Türkçenin Grameri, İstanbul: Baha Matbaası.
  • Corbett, G. (2000). Number, Cambridge: Cambridge University Press.
  • Demir, N., Yılmaz, E. (2003). Türk Dili El Kitabı, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Deny, J. (1941). Türk Dili Grameri (Osmanlı Lehçesi), çev. Ali Ulvi Elöve, İstanbul: İstanbul Maarif Matbaası.
  • Dilemre, S. A. (1942). Genel Dil Bilgisi, İkinci Kitap. Dil Evolüsyonları, DTCF TDE Enstitüsü Neşriyatı.
  • Ediskun, H. (1999). Türk Dilbilgisi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • Eker, S. (2006). Çağdaş Türk Dili, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Eraslan, K. (1997). “İyelik Grubu Yapısında Dikkat Çekici Bir Husus”, İlmî Araştırmalar, 5: 153-156.
  • Ergin, M. (1985). Türk Dil Bilgisi, İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
There are 10 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Applied Linguistics and Educational Linguistics, Turkish Language and Literature (Other)
Journal Section Research Article
Authors

Aslıhan Dinçer

Publication Date December 30, 2017
Published in Issue Year 2017 Volume: 5 Issue: 4

Cite

APA Dinçer, A. (2017). Türkiye Türkçesinde Üçüncü Çokluk Kişi İyelik Eki. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 5(4), 31-41.