This research explores the previously unacknowledged importance of Zeki Müren’s collaboration with Fecri Ebcioğlu in rewriting and performing Charles Aznavour’s “La Mamma” [Mama] in Turkish in 1964 as “Annem”. At that time, Müren was already a celebrated figure in Turkish art music, while Ebcioğlu had made a name for himself in the music industry through earlier releases, most notably “Bak Bir Varmış Bir Yokmuş” [Once Upon a Time], the inaugural song of Turkish pop music, translated from Bob Azzam’s “C’est Ecrit Dans Le Ciel” [Written in Heaven]. This collaboration is a significant event in the realms of cultural history, translation history, and music history, yet it has been largely ignored by scholars and deserves closer examination. Müren’s established fame in Turkish art music played a crucial role in the acceptance of this new genre by the Turkish audience (1), enhanced Ebcioğlu’s own reputation (2), and reciprocally boosted Müren’s popularity through the translation of a global pop hit (3). Utilizing the concept of aranjman, a songtranslation practice unique to Turkey, the study asserts that Müren’s rendition not only retains culture-specificity but also infuses it with their distinct style. This unique style is not merely a queer performance but is tied to Müren’s stature as a performer of Turkish art music, composer, lyricist and radio programmer. All these aspects constitute the symbolic capital of Zeki Müren. The study aims to show that only by analyzing musical, verbal, and visual elements together can we fully understand the strategies employed and gain a comprehensive understanding of song translation.
Çalışma, şimdiye kadar göz ardı edilmiş bir şarkı çevirisini gün ışığına çıkarmaktadır: Zeki Müren 1964 yılında Charles Aznavour'un “La Mamma” adlı şarkısını, Fecri Ebcioğlu’nun Türkçe çevirisiyle yorumlamıştır. Zeki Müren 1950’li yıllardan beri zaten tanınmış bir Türk sanat müziği şarkıcısıdır, Fecri Ebcioğlu'nun daha önceki şarkı çevirileri çalışmaları, ve özellikle de Türk Pop Müziğinin açılış şarkısı kabul edilen “Bak Bir Varmış Bir Yokmuş” (1961), kendisini pop müzik alanında önemli bir isim haline getirmiştir. Dolayısıyla, kültürel tarih, çeviri tarihi ve müzik tarihi açısından, Müren ve Ebcioğlu arasındaki bu iş birliği, şimdiye kadar akademik çevrelerde fark edilmemiş, ancak ayrıntılı olarak incelenmeyi hak eden çok önemli bir gelişmedir. Zeki Müren'in zaten şöhret sahibi bir Türk sanat müziği yorumcusu oluşu, Türkçe sözlü pop müzik olgusunun daha kolay benimsenmesine katkıda bulunmuş (1), Zeki Müren'in şöhreti, aranjman olarak adlandırılan şarkı çevirilerinin simgesi haline gelen Fecri Ebcioğlu'nun şöhretini artırmış (2), dünya çapında dönemin en çok dinlenen pop şarkılardan birini Türkçe söylemek ise, farklı bir tarzı da başarı ile icra edebildiğini kanıtlayarak Zeki Müren’in kariyerine yeni bir boyut kazandırmıştır (3). Çalışma, Türkiye'ye özgü bir şarkı çevirisi pratiği olarak aranjman kavramından yola çıkarak, Müren'in bu şarkı çevirisi icrasında sadece küyerel olanı korumakla kalmayıp, şarkıya, dil boyutunun ötesine de geçerek kendi eşsiz imzasını da eklediğini savunmaktadır. Bu eşsiz imzayı açıklamak için, yalnızca Müren’in sıkça vurgulanan imajıyla sınırlı kalınmamalı, onun Türk Sanat Müziğinin de ötesine geçen müzik icrası yeteneği ve buna bağlı şöhreti de göz önünde bulundurulmalı, yorumcunun temsili sermayesi bu şekilde genişletilerek tanımlanmalıdır. Çalışma, şarkı çevirisi incelemesinde bütüncül yaklaşımın çeviri stratejilerini ortaya koymadaki önemini vurgulamayı da amaçlamaktadır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Cultural Studies (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | December 24, 2024 |
Submission Date | May 14, 2024 |
Acceptance Date | November 11, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 34 Issue: 2 |