(The Probable Effects of Global Warming and Ecological Footprint on Food and Beverage Sector)

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 11 - 17, 01.02.2018

Selin İlsay Murat Doğdubay

Abstract

After the 1970s, advances in technology and industry have begun to destroy nature. As a result, problems such as diminishing of natural resources, global warming, changing of climates have become the compulsory subjects of human beings in recent years. The problems encountered have led to a distress in the health of the people and caused their right to live in a clean environment to disappear. The biologically fertile soil and water area required for providing production of consumed resources and absorbing the generated waste is called ecological footprint. With the increase of social and political pressures, the enterprises act with the aim of preventing environmental pollution and reducing ecological footprints. The purpose of this study is; by dealing with global warming, environmental problems and the possible effects of the ecological footprint on the food and beverage industry, environmentall y friendly consumers and environmentally friendly products, to emphasize the importance of ecological footprints in food and beverage businesses. For this purpose, by analyzing the concepts that constitute the problematic of working, it has been tried to reveal possible associations with each other

Keywords

Ecological Footprints, Global Warming, Food & Beverage

Küresel Isınma ve Ekolojik Ayak İzinin Yiyecek ve İçecek Sektörüne Muhtemel Etkileri

Abstract

1970’li yıllardan sonra teknoloji ve sanayi alanındaki ilerlemeler doğayı yok etmeye başlamıştır. Bunun sonucunda ortaya çıkan doğal kaynakların azalması, küresel ısınma, iklimlerin değişmesi gibi problemler son yıllarda insanoğlunun zorunlu ilgi alanları olmuştur. Çevre konusunda farkındalığın ve bilinçlenmenin artmasıyla birlikte tüketiciler; çevrenin sürdürülebilirliğini sağlayan çevre dostu ürünleri kullanmaya başlarken, tüketim alışkanlıklarını ve davranışlarını çevreye daha duyarlı olacak şekilde düzenlemek durumunda kalmışlardır. Tüketilen kaynakların üretimini sağlamak ve yaratılan atıkların absorbe edilmesi için gerekli olan biyolojik olarak verimli toprak ve su alanına ekolojik ayak izi denilmektedir. Toplumsal ve politik baskıların da artmasıyla işletmeler, çevre kirliliğini önlemek, ekolojik ayak izlerini azaltmak hedefiyle hareket etmektedir. Bu çalışmanın amacı; küresel ısınmanın, çevre sorunlarının ve ekolojik ayak izinin yiyecek ve içecek endüstrisine muhtemel etkilerini, çevreye duyarlı tüketicileri ve çevre dostu ürünleri ele alarak yiyecek ve içecek işletmelerinde ekolojik ayak izinin önemini vurgulamaktır. Bu amaçla çalışmada, çalışmanın sorunsalını oluşturan kavramların analizi yapılarak, birbirleriyle olası ilişkileri ortaya çıkarılmaya çalışılmıştır

Keywords

Ekolojik Ayak İzi, Küresel Isınma, Yiyecek-İçecek

References

• Akın, G. (2006). Küresel ısınma, nedenleri ve sonuçları. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 46-2, ss.:29-43.
• As, (2010). Geleceğin ambalajı biyoplastikler. [URL= http://www.dunyagida.com.tr/haber.php?nid=2367]
• (Erişim Tarihi: 13.06.15).
• Beaumont, N. (2001). Ecotourism and the conservation ethic: recruiting the uninitiated or preaching to the converted? Journal of Susnainable Tourism, 984, 317-341.
• Büyüközkan, G. ve Vardaloğlu, Z. (2008). Yeşil tedarik zinciri yönetimi, Lojistik Dergisi, 8, ss.66-73.
• Doğan, S. (2005). Türkiye’nin küresel iklim değişikliğinde rolü ve önleyici küresel çabaya katılım girişimleri. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 2, ss.: 57-73.
• EPA Victoria’s Ecological Footprint 2008. EPA Victoria and the Commissioner for Environmental Sustainability [URL= http://www.epa.vic.gov.au/~/media/Publications/1267.pdf] (Erişim Tarihi: 13.06. 2015).
• Galer, S. S. (2017). Etsiz bir dünyanın sonuçları ne olabilir?. BBC Future. [URL= http://www.bbc.com/turkce/vert-fut-40265165] (Erişim Tarihi: 03.10.2017). Karaali, A. Gıda Sektöründe
• Sürdürülebilirlik, Yayımlanmamış ders notları. [URL=
• http://abs.mehmetakif.edu.tr/upload/1127_1503_dosya.pdf] (Erişim Tarihi: 13.06. 2015).
• Karaca, Ş. (2013). Tüketicilerin yeşil ürünlere ilişkin tutumlarının incelenmesine yönelik bir araştırma. Ege Akademik Bakış, 13(1), ss. 99-111.
• Khodabandeh, S. D.T. (2010). Çevre sorunları açısından küreselleşme sürecinde kitle iletişim ve çevre için eğitimin önemi (Yayınlanmış Doktora Tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Korkmaz, K. (2007). Küresel ısınma ve tarımsal uygulamalara etkisi. Alatarım Dergisi, 6 (2): 43-49
• Kükrer, Ö. (2012). Tüketicilerin çevresel sorumluluklarının yeşil reklamlara yönelik tutumlarına etkisi: Eskişehir örneği. Journal of Yasar University, 26(7), 4505-4525.
• Nakıboğlu, B. (2003). Çevreci pazarlama anlayışı ve tüketicilerin çevreci tutumlarının tüketici davranışları üzerindeki etkisi ile ilgili bir uygulama, (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi), Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Nuwer, R. (2016). Herkes vejetaryen olsa ne olurdu?. BBC Future. [URL= http://www.bbc.com/turkce/vert- fut-37487046] (Erişim Tarihi: 03.10.2017).
• Ottman, J. A.,Stafford, R., & Hartman, C. L. (2006). Avoiding green marketing myopia. Environment, 48(5): 22-36.
• Özen, G. (2008). Küresel Isınma Sürecinde Örgütsel Performansın Sürdürülebilir Kılınması Açısından İşletmelerde Eko-Verimlilik Çalışmaları: Örnek Uygulamalar. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İşletme Ana Bilim Dalı, Konya.
• Robson, D. (2016). Hangi besin çevreye daha zararlı?. BBC Future. [URL= http://www.bbc.com/turkce/vert- fut-38132321] (Erişim Tarihi: 03.10.2017).
• Sarkis, J. (2003). A strategic decision framework for green supply chain management. Journal of Cleaner Production, 11, ss. 397–409
• Schaller, D. (1999). Our footprints-they’re all over the place. Newsletter of the Utah Society for Enviromental Education, 9 (4).
• Şahin, B., Saygı, A.C. ve Keklik, G. (2015). Turistik Tüketicilerin Çevre Duyarlılığı Algıları Ve Çevre Dostu Ürünleri Tercih Etme Eğilimleri, 16. Ulusal Turizm Kongresi, 12-15 Kasım 2015, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale, ss. 340-359.
• Ünlü, İ., Sever, R. & Akpınar, E. (2011). Türkiye’de Çevre Eğitimi Alanında Yapılmış Küresel Isınma Ve Sera Etkisi Konulu Akademik Araştırmaların Sonuçlarının İncelenmesi. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt-Sayı: 13-1, ss.: 39-54.
• Yücel, U., Öz, H. (2014).Yeşil teknolojilerin gıda sektörüne yansımaları II, Dünya Gıda, Ocak sayısı,77-80. [URL= http://www.dunyagida.com.tr/kose-yazisi/yesil-teknolojilerin-gida-sektorune-yansimalari- ii/1144] (Erişim Tarihi: 13.06. 2015).