Bu makale, gelişkin bir temsil sistemi olan sinemada, ataerkil düzenin biçimlendirdiği bilinçdışı, görme biçimleri ve bakmadaki hazzın inşa edilme süreçlerinin ötesine geçerek filmlerinde kadına etkin bir konum arayan ve faillik imkanlarını tartışan Urszula Antoniak’ın Nothing Personal filmini feminist film analizi yöntemiyle incelemeyi amaçlamaktadır. Hepsi insanbiçimci (antropomorfik) olan ölçek, uzam ve öykülerle dikkati insan bedenine odaklayan anaakım filmlerin karşısında kadını edilgen bir nesne olarak değil, etkin bir fail olarak yansıtmayı amaçlayan karşı sinemadaki yansımaların görünür kılınması önem taşımaktadır. İzleyicideki farkındalığı yadsıyan anaakım sinema anlayışına karşı farkındalığı artırmayı ve bu anlatı araçlarının ötesine geçip kadının sesini, bakışını, bedenini kısacası fail olma durumunu ortaya koymayı amaçlayan izleğin takipçisi olarak değerlendirilen Urszula Antoniak’ın Nothing Personal filmi kadını bir fail olarak konumlandırmaya çalışan yaklaşımı özelinde analiz edilmiştir. Analiz bulguları, anaakım sinemada ataerkil kodların ev, beden, dil ve bakış eksenlerinde yeniden üretildiğini; Urszula Antoniak’ın Nothing Personal filminde ise bu alanların, kadının fail konumunu inşa edebilmesi için direniş ve öznellik geliştirdiği stratejik temsillere dönüştürüldüğünü ortaya koymuştur.
This article aims to analyse Urszula Antoniak's Nothing Personal, which seeks an active position for women and discusses the possibilities of agency by going beyond the construction processes of the unconscious, ways of seeing and the pleasure in looking shaped by the patriarchal order in cinema, which is a sophisticated system of representation, through the method of feminist film analysis. In the face of mainstream films that focus attention on the human body with anthropomorphic scales, spaces and stories, it is important to make visible the reflections in counter-cinema, which aims to reflect women as an active agent rather than a passive object. Urszula Antoniak's Nothing Personal, which is considered as a follower of the approach that aims to raise awareness against the mainstream cinema understanding that denies the awareness of the viewer and goes beyond these narrative tools and aims to reveal the woman's voice, gaze, body, in short, her state of agency, is analysed in terms of its approach that tries to position the woman as an agent. The findings of the analysis revealed that in mainstream cinema, patriarchal codes are reproduced in the axes of home, body, language and gaze; while in Urszula Antoniak's Nothing Personal, these areas are transformed into strategic representations where women develop resistance and subjectivity in order to construct their agency.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Radio-Television, Communication and Media Studies (Other) |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | October 15, 2025 |
Submission Date | November 14, 2024 |
Acceptance Date | September 11, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 18 Issue: 2 |