Gramer Hatalarına Dayalı Argümantasyon ve Bir Ad Hominem Alt Türü Olarak "De Ayrı" Safsatası

Year 2019, Issue: 1 - 2019, 27 - 38, 29.04.2019

Tevfik Uyar

Abstract

Sosyal medyada cereyan eden tartışmalarda sık sık “kişinin dil bilgisi ve yazım kurallarına uygun yazmadığı ve bu nedenle de kişinin söylediklerine güvenilemeyeceği veya söylediklerinin yanlış olduğu” şeklinde argümanlara rastlanmaktadır. Bu makalede konunun özellikle kişinin dil bilgisi ve yazım kuralları hakkındaki bilgi ve becerisi olmadığı her hâl ve durumda bu türden argümanların ad hominem (insan karalama safsatası) olarak değerlendirilmeleri gerektiği savunulmuştur. Sık karşılaşılan safsata alt tiplerine ayrı bir isim verilmesinin tespitlerini kolaylaştıracağı düşüncesiyle, konu edilen bu özel ad hominem alt türü “de ayrı safsatası” olarak adlandırılmıştır. Ayrıca bu alt tipe benziyor olmasına rağmen biçim olarak farklılık gösteren ve bu nedenle safsata niteliği göstermeyen argüman örneklerine değinilmiştir.

Keywords

Ad hominem, argümantasyon, informel mantık, safsata, uslamlama

Fallacious Argumentation Based on Grammatical Errors: A New Subtype of Ad Hominem

Abstract

It is common to see arguments in social media discussions claiming that “a person is committing grammatical errors and therefore this person’s arguments should not be accepted as valid or true”. In this article, I defend that all attacking arguments based on grammatical errors are ad hominem unless the claim is particularly about the writing skills of the opponent. I also suggest using a specific Turkish name for such type of ad hominem fallacies considering that identification of subtypes makes easier to detect them. I derived this name from the phrase which is frequently used to warn and correct error makers. Moreover, I presented sample arguments, which are usually treated under this subtype but should not be considered as fallacious.

Keywords

Ad hominem, argumentation, informal logic, fallacy, reasoning

References

• Adam, K. [corbadakikilcik]. (2019, 9 Ocak). De ayrı yazılır sığır [Tweet]. Erişim adresi https://twitter.com/corbadakikilcik/status/1082945567133712384
• Aybay, L. [aybay, leyla]. (2019, 15 Ocak). Bağlaç olan 'de' ayrı yazılır , 'yazar' hanım. [Tweet]. Erişim adresi https://twitter.com/aybay_leyla/status/1085128931517308928
• Balıkesirli, H. [huysuzbalkesli]. (2019, 13 Ocak). Dahi anlamındaki "de" ayrı yazılır. Camide öğretmediler galiba. [Tweet]. Erişim adresi https://twitter.com/huysuzbalkesli/status/1084563335574626309
• Curtis, G. N. (b.t.). Taxonomy of the logical fallacies. Erişim tarihi 20 Ocak 2019, Erişim adresi http://www.fallacyfiles.org/taxonnew.htm
• Damer, T. E. (2009). Attacking faulty reasoning: A practical guide to fallacy-free arguments (6. baskı). Belmont: Wadsworth Cengage Learning.
• Duran, V. (2017). Program geliştirme modelleri, çeşitli mantık yaklaşımları ve karmaşık sistemler. V. Kamer (Ed.), VII. Mantık çalıştayı kitabı içinde (ss. 245-294). İstanbul: Mantık Derneği Yayınları.
• Bey, E. [MustafaSecgin1]. (2018, 27 Şubat). Sen önce yazmayı öğren ardından Galatasaray’ı eleştir [Tweet]. Erişim adresi https://twitter.com/MustafaSecgin1/status/968525987767095296
• Fearnside, W. W., & Holther, W. B. (1959). Fallacy: The counterfeit of argument. USA: Prentice Hall.
• Hamblin, C. (1970). Fallacies. Suffolk: Methuen & Co Ltd.
• Kamer, V. (2014). İnformel mantık açısından “akılyürütme” kavramı üzerine bir araştırma. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi, Türkiye.
• Kamer, V. (2016). Feshedilebilir akılyürütme. V. Kamer & Ş. Ural (Ed.), VI. Mantık çalıştayı kitabı içinde (ss. 245-254). İstanbul: Mantık Derneği Yayınları.
• Labossiere, M. C. (2010). 42 Fallacies. Erişim tarihi 20 Aralık 2018, Erişim adresi https://aphilosopher.files.wordpress.com/2010/09/42-fallacies.pdf
• Groarke, L. (2017). Informal logic. E. N. Zalta (Ed.), The Stanford encyclopedia of philosophy. Erişim adresi https://plato.stanford.edu/entries/logic-informal
• Nisbett, R. E., & Wilson, T. D. (1977). The halo effect: Evidence for unconscious alteration of judgments. Journal of Personality and Social Psychology, 35(4), 250-256. Doi: 10.1037/0022-3514.35.4.250
• Say, C. (2018). Elli soruda yapay zekâ. İstanbul: Bilim ve Gelecek Yayınları.
• Sutherland, S. (2015). İrrasyonel (5. baskı). Istanbul: Domingo.
• Twitter Arama: ‘de ayrı’ (b.t.), Erişim tarihi 31 Mart 2019, Erişim adresi https://twitter.com/search?vertical=default&q=%22de%20ayr%C4%B1%22%20since%3 A2018-01-01%20until%3A2018-12-31&src=typd
• Twitter Arama: ‘de ayrı’ + ‘cahil’ (b.t.), Erişim tarihi 31 Mart 2019, Erişim adresi https://twitter.com/search?vertical=default&q=%22de%20ayr%C4%B1%22%20cahil%20 since%3A2018-01-01%20until%3A2018-12-31&src=typd
• Twitter Arama: ‘de ayrı yazılır’ (b.t.), Erişim tarihi 31 Mart 2019, Erişim adresi https://twitter.com/search?q=%22de%20ayr%C4%B1%20yaz%C4%B1l%C4%B1r%22%2 0since%3A2018-01-01%20until%3A2018-12-31&src=typd
• Twitter arama: ‘sen önce yazmayı öğren’ (y.y), Erişim tarihi 31 Mart 2019, Erişim adresi https://twitter.com/search?f=tweets&vertical=default&q=%22sen%20%C3%B6nce%20yazmay%C4%B1%20%C3%B6%C4%9Fren%22%20since%3A2018-01-01%20until%3A2018-12-31&src=typd
• Walton, D. N. (1998). Ad hominem arguments. Alabama: The University of Alabama Press.
• Walton, D. N. (2006). Poisoning the well. Argumentation, (20), 273-307.
• Yaran, C. S. (2017). İnformel mantık: Konular, yaklaşımlar ve katkılar. V. Kamer (Ed.), VII. Mantık çalıştayı kitabı içinde (ss. 687-695). İstanbul: Mantık Derneği Yayınları.